"ol" dedi tanrı kadına
ne adem duydu
ne adem'de havva
çınladı durdu emir yedi kat yerin
yedi kat göğün duvarlarında
bu hal üzere var oldu kadın eğri eğe kemiğinden

"yaz" dedi tanrı kaleme
ne zaman duydu
ne zaman rahminde mekan
bir anda silkindi kalem
titredi
titredi iliklerine kadar koyu yeşil gözlerinde sır saklayan
levh
yazdı kalem
sedef tenli bir kadını okşayan mahir bir el yazzıyla

söyledi tanrı
yazdı kalem
"ben adem'i var ettim
Havva'yı doğurdu adem
ve havva
kan doğurdu
kin doğurdu
katmerli yalan doğurdu
cennete yaban doğurdu"

bir tebessüm kapladı cemalullahı
sonra da
zamanı döndürerek tersine
"ol" dedi yılana
bahane olsun diye cennetinden kovmak için insanı

bolu 15.12.2004