Ve üzerlerine bir yaðmur yaðdýrdýk. Uyarýlanlarýn yaðmuru ne kötüdür. (Neml Suresi,58)

Ýnsan ne zaman nerede doðacaðýný, nasýl öleceðini bilemez. Dünya koþullarýnda, baþýna ne zaman ne geleceði, ne yaþayacaðý belli deðildir. Belki bir anda yaþamý tamamen deðiþebilecektir, kontrol edemez; yalnýzca tedbir alýr. Ancak aldýðý tedbirler de kesin güvenilir deðildir.

Korunmasýz bir varlýk olan insan, ummadýðý bir anda bir tehlike ile karþýlaþabilir; yaþadýðý olay sonucunda, bedensel kayba uðrayabilir. Bu yüzden insanýn kendisinde güç görerek, Yaratýcý’sýna karþý büyüklenmeye kalkýþmasýnýn çok akýlsýzca olacaðý açýktýr. Ýnsana sahip olduðu tüm olanaklarý ve özellikleri veren Yüce Allah’týr ve dilerse tümünü geri alabilir. Ahiretteki sonsuz yaþamýn yanýnda dünya hayatýnýn hiçbir deðeri yoktur.

Dünya hayatýnýn örneði, ancak gökten indirdiðimiz, onunla insanlarýn ve hayvanlarýn yediði yeryüzünün bitkisi karýþmýþ olan bir su gibidir. Öyle ki yer, güzelliðini takýnýp süslendiði ve ahalisi gerçekten ona güç yetirdiklerini sanmýþlarken (iþte tam bu sýrada) gece veya gündüz ona emrimiz gelmiþtir de, dün sanki hiçbir zenginliði yokmuþ gibi, onu kökünden biçilip atýlmýþ bir durumda kýlmýþýz. Düþünen bir topluluk için biz ayetleri böyle birer birer açýklarýz. (Yunus Suresi, 24)

Bizler yüzlerce tehlikeyle birlikte yaþarýz. Göktaþlarý, karadelikler, kuyruklu yýldýzlar, dünyanýn derinliklerine inildikçe binlerce derece sýcaklýkta magma tabakasý… Ayrýca koruyucu bir tabaka olduðu halde, fýrtýnalar ve tayfunlar gibi yýkýcý sonuçlara yol açabilen doða olaylarýnýn gerçekleþtiði atmosfer…

Dünyada sýk sýk can ve mal kaybýyla sonuçlanan depremler, yanardað patlamalarý, seller, dev dalgalar, yangýnlar kýsa bir süre içinde bir kenti, orada yaþayan tüm canlýlarý yok edebilir, büyük hasarlara neden olabilir. En önemlisi de insanlarýn bunlarý engellemeye kesinlikle güç yetirememeleridir.

Her olay sebep-sonuç iliþkisi içinde, akla uygun bir þekilde yaratýlýr. Tüm doða olaylarýnýn akla uygun/bilimsel bir nedeni ve açýklamasý vardýr. Örneðin depremin, fay hatlarýnýn bulunduðu yerde gerçekleþmesi gibi. Allah’ýn bu olaylarý sebepsiz olarak da yaratmaya gücü yeter. Ýþte olaylar sebep-sonuç iliþkisiyle yaratýldýðýndandýr ki, bazý insanlar yaþananlarý Allah’a deðil, nedenlere baðlarlar.

Oysa her doðal felaketi Allah yaratýr ve hepsi gerçekte insanlar için bir uyarý niteliði taþýr. Tümü Allah’ýn insanlar üzerindeki rahmetindendir. Allah, böylece insanlara acizliklerini ve Kendisi’ni hatýrlatýr. Ýnsan bu olaylardaki aczini görüp, üzerinde düþünüp öðüt alabilir.

Yaþananlar, içinde bulunduklarý gaflet halinden kurtulmalarý, büyüklenmekten vazgeçerek Allah’ýn dosdoðru yoluna girmeleri ve dünyaya tutkuyla baðlanmamalarý için insanlara tanýnan birer fýrsattýr.

Ýnsan, Allah’ýn dilemesi ile gerçekleþen felaketler karþýsýnda, ne kendisine, ne de çevresindekilere yardýma güç yetiremez. Herþey Allah’ýn elindedir; O’ndan baþka zarar verecek ya da yarar saðlayacak kimse yoktur. Bu gerçek, Kur’an’da, “Þayet Allah sana bir zarar dokunduracak olursa, O’ndan baþka bunu giderecek yoktur. Sana bir iyilik dokunduracak olursa da O, herþeye güç yetirendir.” (Enam Suresi, 17) ayetiyle bildirilir.

Tarih, büyük uygarlýklar kurmuþ, ancak doðal afetlerle yok edilmiþ toplumlarla doludur. Bu kavimler büyüklenmiþ, sahip olduklarýný Allah’ýn vermiþ olduðunu kabullenmemiþ ve inkarlarý nedeniyle helak edilmiþlerdir.

Ýnsanlarýn deprem, sel, fýrtýna gibi olaylara karþý tedbir almasý oldukça doðaldýr; alýnan tüm tedbirler fiili birer dua anlamýna gelir. Ancak yalnýzca tedbirlere güvenerek, Allah’ýn sonsuz gücünü görmezden gelmeye çalýþmak hata olur. Aldýklarý tedbirlere güvenen ve kendilerinde güç gören kavimler, öðüt almak için birer örnektir.

Yeryüzünde gezip dolaþmýyorlar mý ki, kendilerinden öncekilerin nasýl bir sona uðradýklarýný bir görsünler. Onlar, kendilerinden (sayýca) daha çoktu ve yeryüzünde kuvvet ve eserler bakýmýndan daha üstündüler. Fakat kazandýklarý þeyler, (azaba karþý) onlara hiç bir þey saðlayamadý. (Mümin-82)

Ahlâk dýþý yaþayan Pompei halký, limanda tehlike aný için bekletilen gemilerine raðmen, kendilerine gelen ölümden kaçamamýþ, kimi yemek yerken kimi yatarken aniden yakalanmýþlardýr. Felaket öylesine ani olmuþtur ki, þu an dahi her þey binlerce yýl öncesindeki gibidir. Pompei kalýntýlarýnda, yüzlerinde þaþkýnlýk ifadesi bulunan taþlaþmýþ insan cesetleri hiç bozulmadan kalmýþtýr.

Derken, tan yerinin aðarma vaktine girdiklerinde onlarý (o korkunç ve dayanýlmaz) çýðlýk yakalayýverdi. Anýnda (yurtlarýnýn) üstünü altýna çevirdik ve üzerlerine balçýktan piþirilmiþ taþ yaðdýrdýk. Elbette bunda ’derin bir kavrayýþa sahip olanlar’ için gerçekten ayetler vardýr. O (þehir de) gerçekten bir yol üstünde (hâlâ) durmaktadýr. (Hicr Suresi, 73-76)

Ýnsana acizliðini ve çaresizliðini gösteren Allah’ýn uyarýlarýndan ders çýkaran samimi inananlar ise, Allah’ýn büyüklüðünü kavrayýp takdir etmeye çaba gösterirler. Ýçleri titreyerek Allah’tan korkarlar ve Rabb’leri karþýsýndaki acizliklerini sýk sýk vurgularlar. Çünkü ne övünülen servetler, ne hiç bitmeyeceði zannedilen yaþamlar, ne de güç ve servetleri ile övünen insanlar, ne de fýsýltýlarý kalmýþtýr.

Biz, onlardan önce nice insan nesillerini yýkýma uðrattýk; (þimdiyse) onlardan hiçbirini hissediyor veya onlarýn fýsýltýlarýný duyuyor musun? (Meryem Suresi, 98)