baktın mı
berrak olmalı her şey
güven vermeli yüreğine
güller açmalı gönlünde rengarenk
oysa
kaç zamandır şeffaflığa hasret bu yürek

kaç zamandır nefes alışlarımız flu renklerde esir
kaç zamandır tertemiz bir asumana hasret
olsun
desem de inanma
olmasın / niye olsun insan insana emanet

ressamın paletindeki mavi
hani şöyle masmavi
deniz mavisi
gece mavisi
kirlendi griyle müsavi
insanla birlikte büyüyerek
yerle bir oldu kahrından sürünerek

ne çok ‘atık’ var ruhu karartan
ne çok boşa harcanan zaman
GDO’lu yapay yaşamlar üzerine öykülerimiz
doğallığı arar serseri gözlerimiz
neyiz/ kimiz
bir çarkın dişlilerinde zamanın esiriyiz


tenimizi yakan rüzgar serinletirdi eskiden bizi
duru bir deniz aklardı kirlenen bedenimizi
bir el değdi mi omzumuza parlardı gözlerimiz
bilgi İstanbul’un fethindeydi
nazar değdi…