MÜPTELAYIM

Hani sevgililer birbirine sorar ya
Benim neyimi seviyorsun diye..

Ben senin gülüşünü seviyorum
Utangaç bir hali, çocuk gibi
El değmemiş bir saflıkta
Gönlüme akışı var
Gülüşünün hastasıyım.

Gözlerini seviyorum
Bana, kendimi dünyanın
En güzel kadını hissi veren
İhtirası, tutkuyu, sevgiyi yaşatan
İçimdeki bütün duyguları ayağa kaldıran
O kışkırtıcı bakışlarının esiriyim.

Ellerini seviyorum
Dokunduğunda tenimde
Yangınlar çıkaran
İçimdeki yanardağları
Ayaklandıran ateşinin delisiyim.

Kah çocuk, kah babaç hallerini seviyorum
Beni güldüren, yönlendiren, hatta eğiten
Bazen sevgilim, bazen dostum
Bazen de çocuk gibi sevinmelerinin müptelasıyım.


SAADET TOKSÖZ