..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Yalnızlık güzel birşey, ama birilerinin yanınıza gelip yalnızlığın güzel birşey olduğunu söylemesi gerekir. -Balzac
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Bilimsel > Felsefe > Sinan Yıldırım




13 Kasım 2010
Küçük Parmaklardan Çıkan Büyük Çümleler  
Sinan Yıldırım
Sessiz bir gecede gürültülü bir uyanış gerekli ise gecenin sessizliğini kim bozacak?


:BDJD:
Büyük insanlar tanıdım. Takibi küçük ve zavallı insanlarda. Tek ortak noktaları bedenen insan olmalarıydı, tıpkı benim gibi elleri, kulakları, dudaklarının aralarından çıkan sözcükleri, benim baktığım yere bakıp benim gördüklerimi göremeselerde önlerini görebildikleri gözleri… birde kimsenin göremediği ruhları vardı. İnsanı insan yapan temel özelliklerden birisi değilmidir insanın ruhunun olduğunu bilmesi. Bedeninin ihtiyaçlarını karşılasada insan, ruhun ihtiyaçları gün ve gün büyür. Bazende vicdanımız vardır. Bazende arzularımız, düşlerimiz, hayallerimiz, hedeflerimiz. Her ne kadar basit ve sıradan bir insanda olsak sahip olduklarımızı listesi hiçte küçümsenemeyecek kadar çoktur.

Bazen koca bir sıfır olduğumuzu hissettiğimiz anlar olabilir. Şu anda benim olduğum gibi. Evet kocaman bir sıfır’ım şu anda. Kendimi dünyadan soyutlamış. Çalan müziğin sesi her ne kadar yüksek olsada duymadığım, duysamda şarkının ne müziğini nede sözlerini bir sonraki parça başladığında hatırlamadığım, gelip geçiçi bir andayım işte. Şu an dünyada yokum sanki veya dünyada benden başka kimse yok. Bu kötü bir durumu acaba? Olmaması gereken, yaşanmaması gereken bir zamandamıyım şu an acaba? Evet bir zaman gezgini değilim ama istediğim zaman zamanı durdura bilirim. İmkansız değimli?

Bazen sorular sorulur. Bazen hayaller kurulur sorular olmadan. Dünya döner yıldızlar yerinde kalır. Bir anahtardır aslında her yeni doğan güneş yaşam kapısında. Bütün soruların bir doğru anahtarı vardır aslında oda ölüm. Soruları cevaplamak için ölmeye gerek yok elbette. Yaşarken ölmek tabiri bunın için söylenmiş sanki. Evet bazen yaşarken öleceksiniz, zamanı durdurup bütün sorularınıza bir cevap arayacaksınız. Kendinize zaman ayırıp, zamanda kaybolacaksınız. Bu o kadarda pahalı bir şey değil aslında. Odanınız kapısının kapanmasıylada başlaya bilir bir halk otobüste onlarca insanın arasında o gürültü ve sıkışıklıktada olabilir. Şimdi gözlerinizi kapatabilirmisiniz pc yi kapatmadan veya dinlediğiniz şarkıyı duymadan dinlebilirmisiniz. Bir bunalımlar içinde belki denerim demeyin ve bunu sizde bir deneyin. Göreceksiniz ki yüzlerce farklı soruyu sizde soracaksınız, belki bir biri ile hiç alakalı olmayan konularda ardı ardına onlarca soruyu sıralayacaksınız. Belki bir cevap bulamayacaksınız ama unutmayın zaman durmuş olacak sizin için ve herkez yaşlanırken siz genç kalmış olacaksınız.

.Eleştiriler & Yorumlar

:: Ellerinize, yüreğinize, kaleminize sağlık.
Gönderen: Didem Duruöz / , Türkiye
4 Şubat 2011
Tanıtımdaki sorunuza nacizane yanıtım; ruhun sessiz çığlıkları.İnsanları büyük ve küçük insanlar olarak nitelemişsiniz, ancak onları neden bu şekilde grupladığınızı belirtmemişsiniz. Bu sıfata takılınca kendimin büyük insan mı, küçük insan mı olduğumu düşündüm. Yaptıklarımı düşünürsek, küçük insan sayılırım sanırım.Bir sözümle, bir davranışımla bir insanın yüzünü güldürebildiğim, ya da her hangi bir yolla duygularına tercüman olduğumu öğrendiğim anlarda da büyük insan olduğumu düşündüm. Aslında büyük de küçük de birçok benzer sıfatlar gibi içi çok dolu sözcükler, ben işin içinden çıkamadım, ortalama- sıradan, içinde hem büyük şeyleri hem de küçük şeyleri barındıran bir insan olduğum fikri ise en sıcak geleni oldu bana. Ruhun varlığını kabul etmek de yetmiyor bazen, onu koruyup, kollayabildikçe, isteklerini duyabilip, göz ardı etmedikçe kıymetini bilmiş oluyor insan. Ruhumuz içimizdeki çocukla el ele verip ağlıyor bazen ve biz çoğunlukla kulaklarımızı tıkıyoruz onların sessiz çığlıklarına. Fark edip tüm zorluklara rağmen onların yanında olmayı seçtiğimiz zaman ise kalbimiz kuş gibi hafifliyor, üstümüzden ağır bir yük kalkıyor, yeni bir yükü sırtlanıncaya değin huzuru ve mutluluğu içimizde taşıyoruz. Vicdan, arzu,düş, hayal ve hedef, her biri öyle derin konular ki bir içine girersem çıkamamaktan korkuyorum. Kendinizi şu anda koca bir sıfır olarak hissettiğinizi belirtmişsiniz. Yanılmıyorsam bilgisayar programlama dilinde 0 ve 1 ler geçerliydi.Çok alakasız ama bu bana birden ekg grafiklerini hatırlattı, inişli çıkışlı kalp ritmlerini.Hayatın ve hatta kendi zihnimizin kalbimizin, ruhumuzun da birler ve sıfırlar ile inişleri çıkışları yaşadığını düşündüm.Önerdiğiniz gibi kendimle başbaşayım şu anda, ara sıra bunu ben de yaparım çoğunlukla bir duygu yoğunluğunun ardından bu ruh halini yakalarım.Bunun kötü ve imkansız bir durum olduğunu düşünmüyorum, bence bu bir farkındalık hali ve tercih meselesi, sanırım anlam arayışı da bu halin sebeplerinden biri. Hayaller ruhumuzun sesidir bence, bize anlık da olsa mutluluğu yaşatırlar, hatta bazen yaşama şevkimizi arttırırlar.Kimsenin elimizden alamayacağı en değerli hazinemiz ve en büyük gücümüzdür onlar. Sorular soru olarak kaldıklarında da değerlidir demişti,bir yorumunda Sayın Ömer Faruk Hüsmüllü, yazınız bana bu cümleyi hatırlattı.Soru sormanın, insanın gücünü kendine karşı yükselttiğine inanıyorum.Bir zincirin halkalarının birleşmesi gibi sorularında hayatı anlamlandırmada önemli olduğunu düşünüyorum.Bu güzel yazınızla ve çağrınızla, anımsattığınız ve düşündürdüğünüz için teşekkür ederim.Sevgi ve Saygılarımla.Didem ------------------------------- Teşekkür ederim Didem hanım bu güzel yorumunuz için. Saygılar bizden efendim.




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.


Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Deli Elbisesi [Şiir]
Seninle Bir Ömür [Şiir]
Alışırsın Unutursun Hatırlarsın [Şiir]
İstanbul Olalım Sevgilim [Şiir]
Yaralarım Var Benim [Şiir]
Senli Benli Biz Olsak [Şiir]
Ateş Olur Yakarım [Şiir]
Nisanda Yağan Aşk [Şiir]
Aşk Sensin Derken Söylenen S E N [Şiir]
Sende Gel Benimle [Şiir]


Sinan Yıldırım kimdir?

Duymak istediklerinizi okuyunca mutlu olmazsınız. Peki hiç duymadıklarınıza ne dersiniz.


yazardan son gelenler

bu yazının yer aldığı
kütüphaneler


 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Sinan Yıldırım, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.