Ey iman edenler, sizi acý bir azaptan kurtaracak bir ticareti haber vereyim mi? Allah’a ve O’nun Resulü’ne iman edersiniz, mallarýnýzla ve canlarýnýzla Allah yolunda mücadele edersiniz. Bu, sizin için daha hayýrlýdýr; eðer bilirseniz. O da sizin günahlarýnýzý baðýþlar, sizi altlarýndan ýrmaklar akan cennetlere ve Adn cennetlerindeki güzel konaklara yerleþtirir. Ýþte ’büyük mutluluk ve kurtuluþ’ budur. Ve seveceðiniz bir baþka (nimet) daha var: Allah’tan ’yardým ve zafer (nusret)’ ve yakýn bir fetih. Mü’minleri müjdele. (Saff Suresi,11-12-13)

Kur’an ahlakýndan uzak yaþayan cahiliye toplumlarýnda insanlar, bu dünyanýn yalnýzca bir imtihan mekaný olduðunu unutur, kendilerine verilen nimetlerin sonsuza kadar sahibi olacaklarýný zannederler. Dünyayý kalýcý gibi düþünür, ölümün varlýðýný, yakýnlýðýný ve bir gün kesinlikle ölümle buluþacaklarýný kavrayamazlar. Bu gerçekten mümkün olduðunca uzak durur ve gaflet içinde bir yaþam sürerler. Ölümün ve ahiretin unutulduðu bu toplumlardaki insanlarýn yaþamlarý boyunca hýrsla yöneldikleri tek hedef, dünyanýn süslü görünen geçici deðerleridir. Bu insanlarýn tutkulu hýrsý, ayetlerde þöyle haber verilmektedir:

Kadýnlara, oðullara, kantar kantar yýðýlmýþ altýn ve gümüþe, salma güzel atlara, hayvanlara ve ekinlere duyulan tutkulu þehvet insanlara ’süslü ve çekici’ kýlýndý. Bunlar, dünya hayatýnýn metaýdýr. Asýl varýlacak güzel yer Allah Katýnda olandýr. De ki: "Size bundan daha hayýrlýsýný bildireyim mi? Korkup sakýnanlar için Rablerinin Katýnda, içinde temelli kalacaklarý, altýndan ýrmaklar akan cennetler, tertemiz eþler ve Allah’ýn rýzasý vardýr. Allah, kullarý hakkýyla görendir."(Al-i Ýmran Suresi, 14-15)

Ýnsanýn dünyadaki kýsa ömrünü "geçici bir misafirlik" olarak tanýmlayan Bediüzzaman verdiði bir örnekte, “Ey nefsim ve ey arkadaþým! Aklýnýzý baþýnýza toplayýnýz. Ömür sermayenizi ve hayat kabiliyetinizi hayvan gibi, hatta hayvandan daha aþaðý bir derecede þu geçici hayata ve maddi lezzetlere harcamayýn. Yoksa sermayece en üstün hayvandan elli derece yüksek olduðunuz halde, en aþaðýda olanýndan elli derece aþaðý düþersiniz. (Risale-i Nur Külliyatý, Sözler, s. 126-127) sözlerini söyler.

Bediüzzaman’ýn sözlerindeki gibi, dünyayý gerçek yurt zannederek yaþamak büyük bir gaflet halidir. Dünyayý sonsuz ahirete tercih etmenin akýlsýzlýðýna ise Bediüzzaman; “Ebedi hayatý zehirleyecek ve bozacak bir tarzda þu geçici hayatý hasr-ý nazar etmek; ani bir þimþeði, sermedi bir güneþe tercih etmek gibi bir divaneliktir.” (Risale-i Nur Külliyatý, Tarihçe-i Hayat, s. 198 ) örneðiyle dikkat çeker.

Yalnýzca dünyevi çýkarlar için yaþayan kimseler, daha ölümle karþýlaþtýklarý an yaptýklarý seçimin yanlýþlýðýný ve sonsuz olanýn, dünya hayatý deðil, ahiret hayatý olduðunu anlayacaklardýr. Bu kiþiler, “Dediler ki: "Bir gün ya da bir günün birazý kadar kaldýk…” (Müminun Suresi, 113) ifadesiyle dünya hayatýnýn kýsalýðýný ikrar edecekler, ölümden ve ahiret yurdundan ne denli gaflette yaþamýþ olduklarýna kendileri tanýk olacaklardýr. Ancak ahiretteki piþmanlýk çözüm olmayacaktýr; artýk telafisi imkansýzdýr.

Ýnsanlarýn gerçek yaþamlarý, ‘içinde temelli kalacaklarý’ ahiret yurdundadýr. Bu önemli gerçeðin farkýnda olan müminler, ahiret mutluluðunu kazanmak için yalnýzca Allah’ýn hoþnutluðunu hedeflerler. Dünyanýn geçici süsleri ve zevkleri onlarý gaflete kaptýrmaz. Ýlerleyen her saat, onlarý ahirete biraz daha yaklaþtýrmaktadýr. Nefislerinin bencil tutkularýný bastýrmýþ, dünyevi tüm beklentilerini ahirete ertelemiþ, kýsacasý dünyaya karþýlýk ahireti satýn almýþlardýr. Bu alýþveriþlerinden dolayý, ahdini yerine getiren, tastamam veren kerem ve ikram sahibi olan Allah, onlara en büyük ödülü olan gerçek kurtuluþu ve sonsuz cennet hayatýný lütfetmiþtir.