|
Aydýnlýk (Giriþ)
(osman demircan) 21 Mart 2010 |
Fantastik Roman |
| |
 Yürüyordum iki yaný aðaçlý bir yolda. Dallarda yapraklar kýpýrdýyordu esen rüzgarla. Adýmlarým düþüncelerimin aðýrlýðýyla yavaþ yavaþ ilerliyordu. Ýki sýra aðaçlarýn saðýnda ve solunda yemyeþil çayýrlar vardý. Dünya bir aydýnlýk halinde yapraklarýn arasýndan sýzýyordu. Gidiyordum yol çizgilerinin bir nokta haline geldiði yere doðru. Yüzüm güneþ ýþýklarýnýn sararttýðý bir yaprak gibiydi. Biraz buruþuk ve kýrýþýk halde baþýmýn önüne yapýþtýrýlmýþ bir yaprak gibiydi yüzüm. Nereye baksam sonbaharý unutmaya çalýþýyordum. Ama gel gör ki yüzüm bir sonbahar manzarasý gibiydi. Bir yýkýk aðaç gördüm. Gövdesine oturdum ve uçsuz bucaksýz çayýrlarý seyrettim. |
|
|
Aydýnlýk1
(osman demircan) 11 Nisan 2010 |
Fantastik Roman |
| |
| Ayak altýmdaki köpüklü suyun ve burnumdaki iyot kokusunun artmasýndan, dünyaya yaklaþtýðýmý anladým. Peki dünya bana göre neydi? Bu soruyu sordum kendi kendime. Cevabýný yine kendim verdim. Dünya incik boncuk dükkanýydý fikrimce. Bazen inci bir kolye olurdu sevgilinin beyaz gerdanýnda bazen ise, ipi kopmuþ incileri saða sola daðýlmýþ bir gerdanlýk olurdu; ama deniz ve sedef olmazdý asla. Dünyanýn da derinliði vardý; fakat o derinlikte kimse yaþamazdý. Ýnsanlar sýð býr hayat sürerdi yeryüzünde. |
|
|
Aydýnlýk2
(osman demircan) 28 Nisan 2010 |
Fantastik Roman |
| |
| Altýn Yol ile tanýþmam böyle baþlamýþtý. Aklýmýn ucundan yolun bir yerinde teyzeyle karþýlaþacaðým geçmemiþti. Her þeyi akýlla izah edenlere bundan dolayý þaþýyordum. Çünkü hayatta akla hayale gelmeyen o kadar çok þey yaþýyorduk ki. |
|
|
Aydýnlýk3
(osman demircan) 18 Mayýs 2010 |
Fantastik Roman |
| |
| Karýncalar þiþman, çopur suratlý yeryüzünün umarsýz gözlerinden çýkarak ben asla seni sokmam; çünkü sen Nazým Hikmet kadar kanýyla, canýyla hayatýma þeref katamazsýn der gibi bana kayýtsýz bakýyorlardý. O an hem yeryüzünden hem de ölüler dünyasýndan kovuldum mu acaba sorusu aklýma takýldý. Karýnca yuvasýnýn yanýna oturup onlarý seyretmeye baþladým. Bir karýncanýn saðdan soldan topladýðý öte berileri yuvasýna taþýrken gösterdiði emeði biz insanlar olarak sevgi bazýnda birbirimize taþýyabiliyor muyduk. Karýncalar hayatta kalmak için bunu gösterirken, insanlar için sevgi bu kadar hayati olmaktan uzakta mýydý? Öyleyse uzaklarý yakýn etmenin tek çözümü sevgiden geçmekteydi. Teyze beni evinden kovarken niyeti beni uzaklaþtýrmak mý, yoksa yakýndan tanýmak mýydý? Bu sorunun cevabýný Teyze verecekti. |
|
|
Aydýnlýk4
(osman demircan) 7 Haziran 2010 |
Fantastik Roman |
| |
| " Erhan Bey'in resimlerinde Batýlý ressamlarca gerçekleþtirilmiþ - Doðu'yu ve Ýslam dünyasýný konu alan - tablolarda görüldüðü gibi hamam, harem, vahþet sahneleri ya da ibadet eden mütevekkil tipler deðil ama okuyan, tartýþan Osmanlý aydýnlarý betimlenmiþtir. |
|
|
Aydýnlýk5
(osman demircan) 17 Aðustos 2010 |
Fantastik Roman |
| |
| Evime vardýðýmda resim yapma isteði içimde renkli bir duygu dünyasý olarak devam ediyordu. Evimin içinde bir hayalet gibi dolaþýp doðruca atölyeme gittim. Tuvale hayallerimi fýrça darbeleriyle bir deprem hissi yaþatýrcasýna çizmeye baþladým. Her renk Umay'dý sanki. Siyah Umay'ýn mahzenlerindeki karanlýk, kýrmýzý o mahzenlerdeki þarap renginde kendini belli eden duygulardý. Sarý þarabýn içindeki güneþ ýþýklarý iken bense sarhoþluðu ifade ediyordum. Resmim baþ döndürücü bir güzelliðe sahip oluyordu. |
|
|
Aydýnlýk6
(osman demircan) 23 Eylül 2010 |
Fantastik Roman |
| |
| Umay beni baþtan çýkaracak kadar güzeldi. Her güzellikte bir tuzak olduðu gibi Umay'ýn güzelliðinde de bir býçak ýþýltýsý, bir tabanca zerafeti aradým. Umay hem bir býçak kadar keskin bir güzelliðe hem de bir tabanca kadar zerafete sahipti. Güzelliðin ve baþtan çýkarmanýn bedeli belki de hapsedilmek ve öldürülmekti. Fakat her cazibenin yok edilmesi gerekmediði gibi, her cazibenin yok edici olmadýðý da apaçýk ortadaydý. |
|
|
Aydýnlýk7
(osman demircan) 23 Ekim 2010 |
Fantastik Roman |
| |
| Ellerimden tutarak beni resim atölyesi olarak kullandýðý odaya götürdü. Odada farklý temalardaki resimler, tuvallere bir caninin ellerinden kaçar gibi sýðýnmýþtý. Her yeri paletlerden sýçramýþ boya kalýntýlarý kaplamýþtý. Umay'ýn pek temiz çalýþtýðý söylenemezdi ama tablolar oldukça titiz çizilmiþ ve boyanmýþtý. |
|
|
Aydýnlýk8
(osman demircan) 19 Kasým 2010 |
Fantastik Roman |
| |
| Gözlerimi iyice açýp baktýðýmda ise tahtalardan bembeyaz kurtçuklarýn çýktýðýný gördüm. O kadar çoktular ki ahþapla beraber beni de yiyip bitirmelerinden korktum. Yýðýlýp kaldýðým kanepeden aniden doðrularak balkona çýktým. Dýþarýsý alabildiðine siyahtý. Sanki her yer ölülerin konulduðu siyah torbalarýn içindeydi. Yaþamanýn bu kadar koyu olduðu bir anýn içinde, ölümün boðucu elleriyle yaþama açýlan fermuarlarým kapatýlýyordu. Hayýr dedim bir an. Yaþamak istiyordum. |
|
|
Aydýnlýk9
(osman demircan) 20 Aralýk 2010 |
Fantastik Roman |
| |
| Yer, Ýstanbul'un Üsküdar ilçesi... Suç oraný yok denecek kadar az olan Çamlýca Mahallesi yaz ayýnýn o kavurucu sýcaðýnda polise yapýlan bir ihbarla sarsýldý. Fatih Sitesi içinde bulunan bir binanýn birinci katýnda kalan Erhan'dan haber alamayan Umay, Erhan'ýn baþýna bir þey gelmiþ olabileceði korkusuyla durumu polise bildirdi. Olay yerine gelen polis, çilingir yardýmýyla kapýyý açtýðýnda aðýr bir koku ile karþýlaþtý. Polisler nefes almakta zorluk çekmelerine raðmen evin odalarýnda Erhan’ý aradýlar. |
|
|
| Ben intihar ediyorum. Kendimi edebiyat denizine atýyorum. Kelimelere boðuluyorum. Ölüyorum. Siz bunu nereden bileceksiniz ki. Kaç yazarla tanýþtýnýz ki onun ölümünü de tanýyasýnýz.
|
|
