1.
İkinci zon.oyun bitti dostum.ve iki el silah sonra tüm ruhlar alfabeyi teslim alacak.şiirsel bir dünyada, aritmik düzlemlerde nefes alacağız.ölüm tarlaları,yaşam bahçelerinde ve o her geçen günün dolmak bilmez,doymak bilmez repliklerinde.rap rap seslerinde,faşizmde tanıyacağız yangın yerine dönmüş kasabaları.çekilen her kasap havası uzunluğundaki hislerde bir tür duman bulacağız.tüm yoksun akşamlar şaraba duracak.bir ve iki..

2.
Taygun adında biri o gün sinirli olsa ve dese ki;
“zamanı tırtıklayamazsınız”
Ve şeytan çıksa ona bir söylense
“umudu zimmetime geçirme hakkım ve söke söke alırım”
Çoğul umutlara ve tekil ölümlere karşı insanoğlu hep söylense de
“konuşma konuştukça sıra sana gelecek” diye
özel tüketim sergileri galerilerde yerini alıyor işte
bu mudur dostum? çığlık kokan güzel ölüm ve tutarsızlık…

3.
“bana adınızı bağışlayın mösyö”
“jean karadumançıktıraydan asılıdırkaderimeaux”
“nantesli misiniz?”
“vi”
“köyünden mi?”
“içinden”
“o halde iki satir limon olmuş duygularınızı niye insanların pörsümüş aşklarını çalmak için kullanıyorsunuz”
“beyefendi Paris hariç Fransa taşradır”
“vergi kesicim sizden”
"ne vergisi"
"özel gözetim vergisi"
“lan yürü git!”
“janti ol biraz tamam taşralısın anladık amma velakin sen göz koydun yitik aşkıma”
…
Konuşmalar anlamsız ve uzar konuşmalar..bir trende geçse ne olur ya da bir hayalde.sızan bir pekmez sıvısı güncenin vitamin olmadan göçmesidir tıpkı hayatlarımız gibi.tıpkı bayatlamış ruhsal istikametlerimiz gibi.
Zaman istikamet yemiş askerlere yön vermeyi akıl bile etmiyor artık.vıcık içsel bir durum güncellemesi; yakamozlarda yan yana durmak.mizansen…

4.
Karadutum çatal karam çingenem.şarap içmiş kasılmış çenem.nerde kaldı migren,hükümet yengen.aşçı imal etti bolu Mengen.
Bir hüznün tüm alaşımında neleri bulsak azdır.hazdır,azmış bir haz.çiğnenen her patırtının ardında tavşansı duygular sezgiyi ezer geçer.kasırganın kayınbabası yıldırıma görücü gider.o sırada yağmur güneşlenmektedir az sonra uçacağını bilmeden…

5.
Amma velakin çok hoşuna gidiyor umut paralel dolusu ölüm kokan yalnızlıkların.amma sakin geçen her ömürde bir ses bile vızıltı kadar duyulmuyor.
Bu kaçıncı zonudur hayatın? Bu kaçıncı zomudur kafanın? Bu kaçıncı zumudur objektif rüyaların? Her soru cevapsız,her dünya tepe taklak.abazan koçlarla kaçan yüzlerce koyun arasında konumlanıyor tüm ahval ve şerait. sarımtrak antibiyotik benzeri gönüller bile ayağa kaldırmıyor sararmış benlikleri.tuzlanmış balık kokan ve yeter denilen zan altına alınma duygusallığı.telefon ölümleri.aşkı kapan kuzgunlar
6.
Tümceler geçiyor ve egomuzun teknik üniversitesi diploma vermiyor artık.şafak/karanlık…