Melodisi: tristeza- balabaristas


Ýþim gerçekten cok zor. Her sabah erkenden kalk çiþini yaptýr. Yürüyüþe çýkar, yemegini ver. suyunu aman unutma. Zamaný gelince birde.. birde tabi kacýnýlmaz çiftleþme hikayesi. Olmazsa olmaz. Evet onunda rahatlamasý ve ardýndan cogalmasý ve tüm rahatýný bozmasý gerek tabi.. kacýnýlmaz son. Rahatsýz bir hayat.
Bugün yine kendimi yalnýz hissettim ve tüm gün yatagýmdan kalkmak istemedim, yatagýma yapýsýp oradan birilerinin beni koca bir kevgirle derimi parçalayýp tamamiyle kazýyana kadar orada öylece yatmak istedim. Düþüncesi dahi komik. Düþünsenize etrafýnýzdan birinin yada cok uzaga gitmeye gerek yok kendinizi düþünün, kevgirle yatagýnýzdan kazýndýgýnýzý hayal edin. Kazýndýktan sonra yatagýn üzerinde kalan artýk parcalarýnýza dönüp bakýyorsunuz. Cok lezzetli görünüyorlar. Tavaya yapýsmýs pirinç taneleri gibi..
Þimdi daha fazla agzýmýzý sulandýrmadan bu düþlerden uzaklaþýyoruz. Evet sonuç olarak ben yatagýma yapýþana kadar orada öylece yatamadým ve kimsede beni koca bir kevgirle kazýmadý. Yine koca bir kalabalýgýn içerisinde buldum kendimi. Olacak þey deðil. Nasýl oluyorda bukadar cok olabiliyorlar ve nasýl oluyorda bukadar çok olup bir arada durabiliyorlar. Þaþýlasý þey. Þu insanlar komik yaratýklar.
Papillion geldi az önce yanýma o sulu aðzýyla ve koca diþleriyle burnumun dibine kadar girdi. Acaba kalk mý demek istiyor. Bir þeyler homurdandý ama henüz tam olarak anlayamýyoruz birbirimizi. Bu sebeple tam anlamýyla anlayamadým onu. Sonunda daha fazla dayanamadým ve ayaða kalktým; tabii ki de en fazla bunu yapabilirdim. kendimi pencereden aþaðýya fýrlatacak deðildim ya. Herneyse kalktým ve hýzlýca hazýrlanýp kapýdan dýþarýya fýrladým pencereden fýrlamak yerine. Off çok yoruldum. Gerçekten bu yorgunluðumun bir tarifi yok. Adeta akordu bozuk bir elektro gitar ritim atmaya çabalýyor sanki beynimin içerisinde. Evet çoklar, ama bir o kadar da hiç yoklar.
Etrafýma bir göz atýyorum. Sokak oldukça kalabalýk ve müthiþ bir koþuþturmaca hakim sokaðýn her bir yerinde. Anlaþmýþ gibiler. ‘-ha di bakalým! Bakalým önce þuraya buraya kim koþuþturacak! Hooop! 3 deyince. 3!! ‘ orada söylenen ‘3’ ü duyan yaþadý. Duymayansa ablak ablak koþuyo ortada . Baþtan daðýldý o, bi daha toparlanamaz. ''Kesin kaybettim tühh!! Ama koþayým ya kazanýrsam, belki þansým yaver gider. Ama yok kaybettim lan ben,KESÝN KAYBETTÝM!! ‘’ 2leminde hatta 3,5, hatta 7 leminde.. kafasýndan daha neler geçiyordur kim bilir..
Her ne halt ise öyle ya da böyle sokak daðýnýk ve kalabalýk sadece. Ve beynimde bir tümör oluþtururcasýna gürültü sýçmakla meþgul. Garip selamlaþmalar yaþanan bir grup insan yýðýnlarý, BÝRCOGU ERGEN VE BÝRCOGUDA YETÝÞEMEMÝÞ ERGEN, ellerini þekilden þekle sokup sarýlýyorlar birbirlerine -'vay be nasýl baþardýk lan gördün mü?' Diye kutluyorlar sanki birbirlerini. Bense sadece sývý tüketiyorum. Yakýnda içimde bir okyanus oluþturabilirim. Papillion için uygun bir havuz olur. Rahatlýkla içimde yüzdürebilirim sevgili bikaç ayaklý arkadasýmý.
Ýlginç oldu gercekten. Kendisi bir köpek, adý kelebek ve onu kurbaga gibi yüzdürmeyi hayal ediyorum. Sanýrým beslemek istediðim hayvan karmasasý içereisindeyim. Keþke bir hayvanat bahcem olsaydý. Belki ozaman köpegime köpek, kelebeðime ucan kelebek ve kurbagamada yüzen kurbagam gibi isimler koyabilirdim. Hayvanlarýda kimlik karmasasýýna sokmazdým belki bu sayede..
Hayal iþte belki olur. Bellimi olur.
.............................................................khkjbhcfxvdzcszfdchjj...................kgjyfsdtghj..............
Papillion .. herkesten nefret ediyorum herkesten nefret ediyorum herekkesten nefret ediyorum herkesten nefret ediyorum……

Papillionu bir tek yalnýzca sadece salt onu seviyorum.
.....................
Daha fazla devam edemeyeceðim sanýrým bu saçmalýða..
Hepsi yalan! nerden baþlayacaðýmý bilmiyorum acýkcasý. Durulmasý imkansýz bir koþu yarýsýndaymýsým gibi hissediyorum ve yavaslarsam eger solugum kesilecek sanki .garip týnýlar geliyor algýladýgým cemberimden içerilere köpek ulumalarý desem deðil fare týkýrtýlarý hele hiç deðil belki insan gülüþmeleri olabilir ama , bilemiyorum. Sadece kosuyorum. Hemde hiç adým atmadan. Parmak ucumu dahi kýpýrdatmadan. Susukun . içimde biryerlerde bir takým çýrpýnmalar mevcut ama. Ve ben durmaksýzýn kosuyorum hareket olanagýmý sýfýrýn altýna indirerek ve biraz da titreyerek. Yanýmdan siluetler akýyor, zaman da onlarla birlikte terk ediyor beni.. daha yeni tanýsmýstýk halbuki
-Merhaba
-Merhaba ben ‘bir dakika’
Hoooppp… ‘birdakika’ dur! Nereye gidiyorsun. Bir dakika dursaydýn bari ..
...son kelimeler nerdeyse duyulamayacak kadar sessiz dökülüyor dudaklarýmdan çünkü coktan uzaklasýyor bile yanýmdan ve ardýnda bir konvoy gibi yada vagon evet bu daha dogru sanýrým, adeta bir trenin vogonlarý gibiler onu takip ederek akýp giden saniyeler.. yorgun düþüyorum bu gidiþlerden ve inceden bir damla ter süzülüveriyor þakaklarýmdan gözümün etrafýnda oluþmuþ hayat damarlarýmda bir parçasýný býrakarak dudaklarýma dogru yol alýyor. Herkes varmak istediði yere ulaþabilmek adýna bir þeyler tüketiyor, ne garip. Tükenmeden olmuyor. Ama olmalý!
Ben hala duruyorum durgunlugumda kendimi yýkýyorum ardýndan duruluyorum. Fazla yoruldum, bir yandan da dur duraksýz koþuyorum.. her þeyi görebiliyorum, fakat okadar hýzlý akýyorki zaman siluetleri sürekli bugulu görüyorum. Hiç biri durmuyor yanýmda,herkes anlamlandýramadýgým bir telaþ taþýyor. zaman zaman geriye dogru yürüdüðümü hissediyorum fakat ben sadece duruyorum zaman akýp gidiyor yanýmdan ve ben hep geçmiþte kalýyorum önümü göremiyorum. Hep geçmiþ oluyorum.önümde olanlarýn sadece yanýndan geçmiþ gitmiþ oluyorum.fakat onlardý geçip gidenler, bu paradoksu çözemiyorum.
Hepsi yalan olduðu içindir belki.
Bir düþ içinde bir düþ,
Bütün gördüðümüz yada göründüðümüz..