“Söz uçar, yazı kalır” demiş Atalarımız. Gerçekten yazıya dökülen her düşünce, her fikir, her olay, binlerce yıl sonralarına miras olarak kalabiliyor.
     Bu nedenle günümüzde artık her şey belgelere dökülüyor. Arşivleniyor. Kitap haline geliyor. Uzun bir süre sonra, bunlar, sonraki nesillere kaynak olarak kalıyor.
     Düşününüz şimdi yazılan bir roman, 100 yıl sonra, okuyucunun elinde yeniden hayat buluyor. Bundan tam yüz yıl sonraki insan, günümüz hakkında bilgiler elde ediyor. Şu an bizim hissettiklerimizi hissediyor. Heyecanlanıyor, duygulanıyor bazen de kızıp üzülüyor...
     Yazının önemi büyük. Yazı bulunduğundan bu yana insanın hayatı değişmiştir. Gelecek ile geçmiş arasında bir köprü olmuştur yazı. Artık karanlık diye bir şey kalmamıştır yazı sayesinde.
     Biz de bu nedenle Kıbrıs Türk Devlet Tiyatroları adına kendi yazarlarımızın eserlerini değerlendirip kitap haline getirmeyi düşündük. Geçen yıl bunu, “1. Üner Ulutuğ Oyun Yazma Yarışması”nda ilk sekiz dereceye giren eserleri kitap haline getirerek yapmıştık. Bu sene farklı bir proje ile gerçekleştirdik bunu. Dört ayrı yazarımızın oyunlarından birer tane alıp kitap haline getirdik. Bunda amacımız Kıbrıs Türk Tiyatrosu’nu geliştirmek, tiyatromuza yeni eserler kazandırabilmek, yazarlarımızı teşvik etmek ve onların eserlerini değerlendirebilmek idi. Sanıyorum bunda da başarılı olduk...
     Kıbrıs’ta kitap bastırabilmek, basırmaktan da öte, dağıtımını yapıp satmak çok zor. Çünkü kitap basımı için dünyalar kadar para ödüyorsunuz. Kağıtlar, mürekkepler hep Türkiye’den alınıp getirildiği için ücretler oldukça fazla oluyor. Tabii bu ister istemez de çıkacak olan kitabın maaliyetini artırıyor. Yapılan masrafları kurtarmak için de yazarın kitap ücreti olarak hayli para istemesi zorunlu oluyor.
     Kıbrıs Türk Devlet Tiyatroları olarak amacımızın halkımıza kültür hizmeti sunmak olduğundan yayınladığımız kitaptan her hangi bir ücret talep etmedik, etmiyoruz. Dairemizin bir armağanı olarak dağıtıyoruz. Özellikle okullarımızda görev yapan Edebiyat öğretmenlerine ulaşıp bu kitaplardan hediye ediyoruz. Veya Öğretmenlerimizin bize ulaşması halinde bu kitaplardan kendilerine veriyoruz. Sadece öğretmenler değil, dileyen, bize istekte bulunan herkese hediye ediyoruz. Böylece yapmış olduğumuz hizmetin de amacına ulaşması sağlanıyor. Bunu başarınca da mutlu oluyoruz.
     Kitabımızı yayınlamadan önce yazarlarımızla görüşüp onların onayını aldık. Eserlerini bize karşılıksız olarak verdiler. Herhangi bir telif ücreti talep etmediler. “Eserimizin kitap olarak yayınlanması bizi mutlu kılar” dediler. Onların bu fedakar tutumları da bizleri mutlu etti.
     Kitabımızda Özden Selenge’nin “Pi İle Pan”, İbrahim Türkey Öztiğin’in Dede Korkut Hikayeleri’nden Kan Turalı, Çağlar Yıldız’ın “De Javu” adlı ve benim yazdığım “Folklorcunun Bir Günü” isimli oyunlar yer aldı.
     “Pi İle Pan” Oyunu sevgi konusunu ele alan ve insanın hayatta gerçek sevgiyi, doğruluğu ve dürüstlüğü bulması gerektiği konusunu işleyen bir oyun.
“Kan Turalı” Dede Korkut Hikayeleri’nden oyunlaştırılan, “Kan Turalı” adlı bir Türk yiğidinin Selcan Hatun ile evlenebilmesi için 3 büyük engeli nasıl aştığını konu alan bir oyun.
     “De Javu” Güncel bir konuyu ele alıyor. Karı koca ve insanlar arasındaki ilişkileri komik bir dille anlatıyor.
     “Folklorcunun Bir Günü “ oyununda ise Erzurum’da Edebiyat Fakültesi son sınıfta okuyan bir Kıbrıslı öğrencinin, okul bitirme tezi hazırlamak için bir köyde yaptığı derleme çalışmaları sırasında yanlış anlaşılmalar sonucu başına gelen komik olaylar anlatılıyor.
     183 sayfadan oluşan eser, Mağusa Keleş Matbaası’nda basıldı. Birinci hamur ve kuşe kağıt olarak düzenlendi. Kapak tasarımı Ekman Zaifoğlu, koordinatörlüğü Ertaç Hazer ve editörlüğü de benim tarafımdan yapıldı.
     Kıbrıs Türk Tiyatrosu ve Edebiyatına yeni bir eser kazandırabildiysek ne mutlu bize.
     Bu kitabın hayat bulmasında bize destek olan, projeye izin veren başta Sayın Bakanımız Serdar Denktaş Bey’e, Müsteşarımız Sayın Şahap Aşıkoğlu’na, eserlerinin karşılıksız olarak yaynılanmasına izin veren Özden Selenge’ye, Türkey Öztiğin’e ve Çağlar Yıldız’a teşekkür ediyorum.