“HATIRADA KALAN ŞEY DEĞİŞMEZ ZAMANLA”

Bazı hedefler ulaşılıncaya kadar geçen zaman zarfında hedef olmaktan çıkıyor , bir ıstırap haline gelebiliyor .
Hedeflediğiniz bir şeye ulaşıncaya kadar zaman geçmiş oluyor.
Örneğin mahallenin en güzel kızına aşıksınız ama evlenemiyorsunuz . Bir başkası ile evleniyor ve gidiyor mahalleden bir süre sonra eşinden ayrılıyor ve geri geliyor mahalleye ve tekrar eski günlerdeki gibi olmak istediğini söylüyor.
Ama olmuyor ; çünkü o eski o değil bir zaman hedef olan şey gitmiş,
Fahriye abla şiiri bir güzel örnektir :
FAHRİYE ABLA

Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar,
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar.
Bu, afyon ruhu gibi baygın mahalleden,
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen, Fahriye abla!


Eviniz kutu gibi bir küçücük evdi,
Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi;
Güneşin batmasına yakın saatlerde
Yıkanırdı gölgesi kuytu bir derede.
Yaz, kış yeşil bir saksı ıtır pencerede;
Bahçende akasyalar açardı baharla.
Ne şirin komşumuzdun sen, Fahriye abla!

Önce upuzun, sonra kesik saçın vardı;
Tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı.
İçini gıcıklardı bütün erkeklerin
Altın bileziklerle dolu bileklerin.
Açılırdı rüzgârda kısa eteklerin;
Açık saçık şarkılar söylerdin en fazla.
Ne çapkın komşumuzdun sen, Fahriye abla!

Gönül verdin derlerdi o delikanlıya,
En sonunda varmışsın bir Erzincanlıya.
Bilmem şimdi hâlâ bu ilk kocanda mısın,
Hâlâ dağları karlı Erzincan'da mısın?
Bırak, geçmiş günleri gönlüm hatırlasın;
Hâtırada kalan şey değişmez zamanla.
Ne vefalı komşumdun sen, Fahriye abla!




“Hatırada kalan şeyler değişmez zamanla” der Ahmet muhip DRANAS ,eski sevginin hatırada kalan şeyleri sevgisi , aşkı değişmez ama eşinden ayrılıp gelen artık hedef değildir. Onda hedeflenen , yaşanması istenen büyük aşk , artık yoktur.
Her şey zamanında güzeldir, zamanında sevmeliyiz, zamanında haykırmalıyız , aşığım, seviyorum diye
Hayat bir tren yolculuğu ise zamanında garda olmalıyız , trendeki yerimizi alabilmek için ,
Annemize babamıza eşimize çocuklarımıza sevgilerimizi onların ihtiyacı olduğu zaman vermeliyiz, bizim istediğimiz zamanda değil,
Bir baba vardı Bursa Gemlikte , zengin bir adamdı, oğlu genç yaşta ölmüştü
Cenazesinde şöyle dedi: “ Oğlum seni hep sevseydim”
Her şeyde hedef koymalıyız , işte ,aşkta , Aşık Veysel “ erişmek için menzile, gidiyorum gündüz gece” der . Bizler erişmek için hedefe, sevmeliyiz gündüz gece, aşık olmalıyız gündüz gece, çalışmalıyız gündüz gece diyorum.
SUAT ENGİN YILMAZ – MAYIS 2014