İNSANI KİRLETTİLER

Toprağı kirlettiler, havayı kirlettiler,
"Denizi kirlettiler duygularımız gibi."
Şehrimi kirlettiler yuvayı kirlettiler
Korkuyu büyüttüler kaygılarımız gibi

Üç kuruş menfaate cihanı kirlettiler
Cehalet kuyusunda insanı kirlettiler
Yabancı dil aşkına lisanı kirlettiler
Başarıyı yücelten övgülerimiz gibi

Bu yangını başlatan küçücük bir kibritti
Hoşgörü sokağında kıskançlıklar seğirtti
Güven terk edip gitti küçüğe sevgi bitti
Büyüklere duyulan saygılarımız gibi

İnsan sıcak kıymeti bilmez üşümeyince
Hiçbir yara kanamaz gelip kaşımayınca
İnsan bakar kör olur akıl düşünmeyince
Yangıyı anlamayan algılarımız gibi

Değer mi yitiriyor artık ülkülerimiz
Bizi bize anlatmaz oldu öykülerimiz
Derdimi anlatmıyor artık türkülerimiz
Buyruklu nota çalan çalgılarımız gibi

Kutsal değerlerini yitiriyor insanlık
Yarınını meçhule götürüyor insanlık
Artık kendi kendini bitiriyor insanlık
Adalet dağıtmayan yargılarımız gibi

Coşari, Yunusların torunu değil miyiz
Dünyanın, kâinatın sorunu değil miyiz
Şairiz, insanlığın derunu değil miyiz
Tükendi hoşgörümüz, sevgilerimiz gibi

01.10.2021/Samsun

İbrahim COŞAR