GÖREV AÞKI YOLUMUZU AYDINLATSIN
Elimin yettiðince, dilimin döndüðünce siz deðerli okurlarým için kaleme
almakta olduðum bu yazýmda görevi tanýmlamanýn gayreti içerisinde
olacaðým.
Hayata karþý verilmekte olan mücadelelerde kayba uðramamak için
sonuna kadar yürümemizi gerektiren, sonunu baþarýlý bir þekilde
bitirmemiz icap eden engebeli bir yoldur.
Ýçinde barýnmakta olduðumuz yaþama karþý büyüklerimiz tarafýndan bize
verilen çok deðerli vazifeler yer almaktadýr.
Bize düþen tek þey üzerimize vazife edilen bu iþleri noksansýz yerine
getirmek sonra da emaneti bizden sonrakilere teslim ederek bizden daha
iyi bir þekilde vazifelerini yerine getirmelerini tembihlemekten
ibarettir.
Yüksekten uçmayý marifet sayan bazý kendini beðenmiþ þahýslar, hayatta
hep ayný þeyleri yapmaya mecbur olan insanlarý monoton yaþamakla
suçlamayý pek ala iyi bilirler.
Fakat akýl etmedikleri bir þey var: yaþamak, o sorumsuz yaþayanlarýn
lüzumsuz yere harcadýklarý paraya benzemiyordu.
Uçarý manasýz yaþanacak bir dakikalarý býrakýn dakikayý saniyeleri bile yoktu.
Hayatýn zorluklarýna karþý zamanla yarýþan her anýnýn deðerli
olduðunun farkýna varan kiþilerdi,boþu boþuna yaþadýðýna kanaat
getirilen insanlar.
Düþünmezler ki bu insanlar neden böyle yaþamak zorunda, akýllarý
fikirleri ona göre çalýþýyor.
Dudak bükerek boþ yaþadýklarýný ima ederek karþýlarýnda muhatap
aldýklarý kimselerle lüzumsuz yere vakit geçirdiklerine dair fikirler
kafalarýnda yer alýr.
Serseriliði marifet olarak gören bazý hayýrsýz kiþiler, ellerinde iþi
ile meþgul olanlardan pek hoþnut görünmediklerini bir þekilde belli
ederler.
Ama bilmezler ki iþine dört elle sarýlanlarýn ayakta durmak zorunda
olduklarýný hatta geçindirmekle mükellef olduklarý bir aileye
sahiptirler.
Kendilerine hayatýn serserilikten ibaret olmadýðýný yaþamlarý boyunca
bir çok zorlukla karþýlaþacaklarýný anlatmak isteyen muhataplarýný
çok bilmiþlikle suçlamak, serseriliði elden býrakmak istemeyenlere daha
kolay geliyor.
Eðer muhatap olduklarý kimselerin fikirlerini benimsemek için adým
atmýþ olsalar bu onlar için kendi fikirlerine saygýsýzlýk anlamýna
gelir.
Nasýl bizler serseriliði boþ yaþamak olarak görüyorsak bu hayatý
benimseyenlerin de bizlerin yaþamakta olduðumuz hayata anlamsýz
baktýklarý aþikar.
Bu iki tercih arasýnda daðlar kadar fark olduðunu gören ve boþ vakit
harcamanýn bizim için önemli bir kayýp olduðu gözden kaçýrýlmamasý
lazým gelen tek gerçektir,bu da zihinlerin bir köþesinde yer etmelidir.
Elbette hayatý monoton yaþamanýn doðru olduðunu söylemiyorum.
Çalýþmak hatta etrafýmýza bu yönde örnek olmanýn bize verilmiþ bir
vazife olduðu kanaatindeyim.
Farklý alanlarda fikirler üreterek, kendimizi geliþtirebileceðimiz
konulara el uzatarak uðraþlar vermemiz, zamanýn tek yönlü akmadýðýna
dair bir göstergedir.
Yeter ki elimizdeki en deðerli hazinemiz olan vaktimizin deðerini
bilelim, bir tek saniyemizin boþa akýp gitmemesi için çaba gösterelim.
Yaþamýn renkli bir hal alabilmesi için kendimizden sonraki
nesillerin de faydalanabileceði önemli kazanýmlar elde edilmelidir.
Monotonluðun elinden kurtulmanýn yolu bizi biz yapabilecek fikirlere
imza atýlmasýndan geçer, bu gerçek de unutulmamalýdýr.
Bizler aldýðýmýz görevleri yerine getirmez, diðer þahýslar gibi amaçsýz
yaþama yönelirsek hayatýmýzý inþa etmek için uðraþlar verenlerin bu
güne kadar yaptýklarý hiçbir anlam ifade etmeyecektir.
Karanlýklardan aydýnlýða yol almamýz için kendi geleceklerini heba
eden büyüklerimize ödemesi mümkün olmayan ama onlara karþý ödememiz
gereken bir borcumuz olduðu bir an olsun akýllardan çýkarýlmamalýdýr.
Bahsetmiþ olduðum bu borcu ödemenin yolunun da üzerimize düþen
sorumluluklarýmýzý eksiksiz yerine getirmekten geçtiði beyinlerin bir
köþesinde bulundurulmalýdýr.
Ýsteyen bizleri suçlamaya devam etsin ,aldýðýmýz görevleri bir tamam
yerine getirip büyüklerimizin bize býraktýklarýna eklemeler yaparak
kendimizden sonraki nesillere daha iyi bir yaþam býrakmanýn uðraþýný
vermekten vazgeçilmemelidir.
Emanete hýyanet etmemiz ,çocuklarýmýza kötü örnek olacaðýmýza iþarettir.
Bunun için de emanet bize nasýl hýyanete uðramadan verildi ise bizim de
üzerine yapmýþ olduðumuz kazanýmlarla küçüklerimize öyle teslim etmek
hayatýmýzýn tek ve vazgeçilmez koþulu olmalýdýr.