İNSAN HAYATI ŞİİRLERE MISRADIR
Sığdıramıyorum satırlara kalbimdeki adanmışlıkları,
Baktıkça yıldızlara gömüyorum içimdeki karamsarlıkları,
Yenemiyorum tek başıma önüme duvar olan zorlukları,
Anlamaz beni hayata tozpembe bakmayı marifet sayanlar.

Dalgalara teslim ediyorum yüreğimi yaralayan kırgınlıkları,
Haykırıyorum buradayım diye bulmak istediğim aydınlıkları,
Çırpınıyorum son vermek için esir olduğum yalnızlıkları,
Görmez mana veren bakışlarımı dünyaya puslu bakanlar.

Kaldıramıyorum altında ezildiğim ağırlıkları,
Çıkarıp atamıyorum dünyamı susuz bırakan kuraklıkları,
Anlatamıyorum hiç kimseye yolumu kaybettiren karanlıkları,
Kendini kurtarmaktan aciz etrafına kibirle bakanlar.

Dokuyorum ilmek ilmek yaşama sevincimi bitiren dargınlıkları,
Unutmak istiyorum hüzün göz yaşı getiren suskunlukları,
Bırakıyorum dipsiz bir kuyuya kalbime ağır gelen fazlalıkları,
Sevgiden bihaber nefret rüzgarına duygularını bırakanlar.

Sonlandıramıyorum gönül kırdıran kızgınlıkları,
Dostlukları düşmanlığa çeviren sahtekarlıkları,
Gülümseyerek bakmayı unutturan tatsızlıkları,
Kimsesizliğe mahkumdur yalanlara sığınanlar.