Bahçede uðraþtýktan sonra epeyi yorulmuþtular. Vakit ikindiyi geçmesine raðmen hava hala bunaltýcý sýcaktý.

-Epey yoruldun sana bir kahve yapayýmý ?
-Ýyi olur haným,iyi olur.
Yaþlý adam þöyle doðruldu ve çebinden mendilini çýkarýp terliyen yüzünü silerken ayný zamanda da denizden gelen serinliði yakalamýya çalýþyordu.
-Bunaltýcý bir sýcak var bugün diye içinden geçirdi.
Bir müddet hiçbir þey yapmadan elindeki bel küreðine dayanarak etrafý seyre daldý.
-Kahven hazýr, dedi karýsý
-Geliyorum hayatým, diye cevap verdi yaþlý adam.
Yavaþ yavaþ elindeki bel küreði ile evinin ön kýsmýndaki kamelya’ya doðru yürüdü. Elindeki bel küreðini kamelya’nýn kýyýsýnda dayadý,mendiliyle terini silerek kamelya’da sekinin üstündeki mindere oturdu. Hanýmýda hemen önündeki masaya yaþlý adam ve kendisi için hazýrladýðý kahve fincanlarýný býraktý.
-Ýyi olmuþ kendinede yapmýþýn dedi yaþlý adam.
-Birlikte içeriz diye düþündüm dedi kadýn.
Hem mis gibi kahvelerini içiyorlar hemde önlerinde uzanan denizi seyrediyorlardý.
-Bak sýcaktan bunalanlar nasýl kendini denize atmýþlar.
-Öyle bey,hani utanmasam bende kendimi üstümdekilerle denize býrakývereceðim.
-Sende böylece býrakýver madem kanedini hatun.
-Hadi caným sende bu yaþtamý ?
-Ne varmýþ yaþýnda hayatým.
-Þaka yapýyorsun herhalde..
Yaþlý adam kahvesini yudumlarken bir yandanda gülmeye baþladý.
-Gülersin ya, biraz daha genç olsam elbiselerimde dalardým ama bu yaþta bana gülerler.
-Hadi caným kim gülecekmiþ,gülsem gülsem ben gülerim.
Yaþlý kadýn yanýnda bulunan küçük minderi yaþlý adama doðru atacak gibi yaptý atmadý.
-Allah razý olsun haným bu kahve iyi geldi,hani bayaðýda yorulmuþum.
-Afiyet olsun bey..
Çok uzun zaman olmuþtu buraya geleli. Bir zamanlar baþlarýndan geçen olaylardan sonra adam ikinci eþiyle birlikte doðup büyüdüðü yerden uzaklaþmak,kendine yeni bir yaþam ortamý yaratmak için bu deniz kýyýsýnda 5-6 dönümlük bahçe alýp etrafýný tel örgüyle çevirip buraya da küçük ama sevimli bir ev yapýp bundan sonra kalan hayatlarýný burada geçirmeye karar vermiþlerdi. Evine yakýn yerede bir boru çaktýrarak bahçenin ihtiyacý olan suyu karþýlýyorlardý.
Birkaç zeytin, elma,erik,kiraz,çeviz aðacý vardý. Kalan kýsýmda ise domatesten, kabaða, fasulyeden patlýcana kadar hertürlü sebzeyi ekiyorlar tüm yaz boyunca bunlarla uðraþýyorlardý.
-Ne kadar zaman oldu bey.
-Ne,ne kadar zaman oldu haným?
-Görmiyeli ?
Yaþlý adam oturduðu yerden þöyle bir doðruldu altýndaki ayaklarýný deðiþtirdi ,yüzünü eþine doðru çevirdi, baktý baktý….
-Boþ ver haným,ne kadar zaman olursa olsun ben unuttum..
Hanýmý bir þey söylemeden bir müddet kocasýnýn yüzüne uzun uzun baktý sonra gözlerini denize kaydýrdý ve derinden gelen fýsýltý gibi bir sesle,
-Unuttum diyorsan unutmuþsundur, dedi.
Bir müddet konuþmadan denizi,denizde serinlemeye çalýþan insanlarý seyrettiler.
-Selamünaleyküm !
Sesin geldiði tarafa baktýklarýnda az ileride elindeki kaský ile genç bir adam dikiliyordu.
-Aleyküm selam evlat Aleyküm selam. Yaþlý adam yerinden kalkarak gence doðru yürüdü.
-Rahatsýz ediyorum ama,
-Buyur evlat buyur ne rahatsýz etmesi gel buyur buyur..
Yaþlý kadýnda onlara doðru gelmiþti.
-Sabahtan beri motor üstünde geziyorum.Buradan geçerken sizi böyle dinlenirken görünce izniniz olursa bende biraz dinlenirim diye düþündüm..
-Ýyi düþünmüþün evlat iyi düþünmüþün.Gel þöyle kamelya’nýn altýna gel.
-Saðol dede,dede dedim ama ?
-Bu yaþtan sonra bana baþka ne denirki evlat tabi dede denir.
-Hoþ geldin evladým dedi yaþlý kadýn.
-Hoþ bulduk nineciðim dedi delikanlý.
Delikanlý elindeki kask’ý masanýn üstüne koyup yaþlýlarýn karþýsýna edeplice oturdu.
-Nereden böyle evlat ?
-Caným sýkýldý da bu güzel Pazar günü bu sýcakta yapacak bir þey bulamadým, atladým motora dolaþýyorum.
-Nereden geliyorsun evlat ?
-Nereden geldiðimin ne önemi var dede,sabahtan çýktým þimdide dönüyorum.
-Motorda giderken motorun yaptýðý rüzgar insana iyi gelir ama kendini korumasan sonra öyle bir çarparki..
-Öyle dede öyle,dedi genç.
-Bak oðlum madem sabahtan beri yoldasýn karnýn açtýr senin dedi yaþlý kadýn.
Genç bir an sessiz kalmayý tercih edince,
-Tabi açtýr haným hem delikanlýya hemde bize bir þeyler hazýrlada birlikte atýþtýralým dedi yaþlý adam.
-Zahmet olmasýn dedi genç adam.
-Ne zahmetiymiþ,þimdi hazýrlarým dedi yaþlý kadýn ve yavaþ yavaþ kalkýp eve girdi.
Bir müddet genç adamla yaþlý adam konuþmadan denizi ve bir birlerini seyrettiler.
-Dede,buradamý oturuyorsunuz
-Evet evlat burada oturuyoruz.
-Buradamý doðup büyüdünüz yoksa sonradan mý gelip buraya yerleþtiniz ?
-Çok uzun bir hikaye bu evlat, biz aslýnda çok seneler önce senin gibi buraya epeyi uzak bir yerden geldik.Burayý satýn alarak hanýmýmla birlikte ömrümüzün kalan kýsmýný huzur içinde burada geçirmeye karar verdik.
-Ýyi seçim yapmýþýnýz dedi genç adam.
Bir müddet sessizlik oldu.
Yaþlý kadýn evi kapýsýnda elinde siniyle görününce genç delikanlý yerinde kalkýp yaþlý kadýna yardým için elindeki siniyi almak için yürüdü.
Yaþlý kadýn,
-Zahmet olacak evladým,býrak dediysede delikanlý
-Ne zahmeti nineciðim zahmetmi olurmuþ asýl ben size zahmet veriyorum diyen genç adam siniyi alýp masaya koydu.
Kadýn sininin içindekileri masaya býrakýrken delikanlý,
-Hakikaten açýkmýþým dedi..
-Senin bahanenle bizde yiyeceðiz ,sabahtan beri bahçede hanýmla birlikte çalýþýyoruz epeyi yorulmuþuz böylece dinlenirizde dedi yaþlý adam.
Delikanlý hem yemeðini yiyor hemde yaþlý adamla eþini seyrediyordu. Yaþlý adamla eþi de hem yemek yiyorlar hemde onun yemek yiyiþini fark ettirmeden seyrediyorlardý.
-Çocuklarýnýz torunlarýnýz kimbilir burayý ve sizi ne kadar seviyorlardýr dedi genç adam.
Yaþlý adamla karýsý bir müddet birbirlerine baktýlar baktýlar…
-Pot kýrdým galiba özür dilerim dedi delikanlý.
-Yok yok dedi yaþlý adam.
-Ne bileyim öyle içimden geliverdi de sordum,ama bellikli bu soru sizi üzdü dedi genç adam.
-Hayatýn insana ne zaman nerede ne haýzladýðý hiç belli olmuyor. Bir bakýyorsun hayat öyle güzel akýp gidiyorki birde bakýyorsun ortada fýndýk kabuðunu doldurmýyacak bir þey için hayatýn tuz buz olmuþ.
-Üzüldüm, sizide üzdüm tekrar tekrar özürdilerim dedi genç adam.
-Yok evlat üzülmene gerek yok. Biz hanýmla yýllardýr üzülüyoruzda elimize ne geçti. Sadece yüzümüzde daha derin çizgilerle beyazlaþmýþ saçlar ve paramparça olmuþ bir yürek.. Ama biz alýþtýk be evlat. Hayat insana öyle þeyler sunuyorki,insan baþtan bunlarý kaldýramýyacaðýný zannetsede zaman içinde bunlara öyle alýþýyorki o dertlerle yaþamasýný becerebiliyor.
-Derdiniz büyük galiba dede.
-Ne sen sor ne ben söyliyeyim evlat.
Yemek bitmiþti kadýn sofrayý toplarken delikanlýda kadýna yardým ediyordu. Delikanlý yaþlý kadýnýn ýsrarlarýna raðmen siniyi t ekrar eve kadar götürdü.
-Sen gelmeden az öncede bizim haným senin sorduðun soru gibi soruyu bana sormuþtu. Aradan bu kadar zaman geçmesine raðmen ne haným bu soruyu zaman zaman sormaktan býktý nede ben onun bu sorusunu ustalýkla savuþturmaktan býktým. Gerçi haným benim onu ustalýkla savuþturduðumu bildiði halde her zaman sessiz kalmayý seçiyordu.
-Dede, çok derinde galiba eskiye dayanan bir þeyleri kýpýrdattým,yüzeye çýkarýp istemediðiniz halde önünüze koydum.
-Yok be evlat.Galiba bende bazý þeyleri anlatma ihtiyacýný duyuyordum galiba.
-Buna deþarj olma diyorlar.Hani insanýn içinde biriktiripte kimseye anlatamadýðý bir þeyleri olurda zamanla bu insana sýkýkntý verir de insan o içindekileri anlatýnca boþalýr,feralar iþte öyle bir þey bu deþarj olma.
-Öyle evlat öyle.
-Kahveleri getirdim,sen içmiþsindi ama delikanlýyý yalnýz býrakmýyasýn diye yinede yaptým dedi yaþlý kadýn.
-Ýyi olmuþ dedi yaþlý adam.
Bir müddet sessizlik oldu.
-Saðolsun,delikanlý zamanla küllenmiþ hatýralarý tekrar ortaya çýkardý.
-Tekrar tekrar özür dilerim dedi genç adam.
-Özür dilemene gerek yok evladým,üzülme belkide iyi oldu sorman.Madem sordun sýkýlmazsan anlatayým dediðin gibi bende deþarj olurum belki ha.
-Sen bilirsin,siz üzülmezseniz ben iyi bir dinleyiciyimdir dinlerim, dedi delikanlý.
Yaþlý adam sedirin üzerine daha bir rahat oturdu. Elindeki taþ tesbihini yavaþ yavaþ çekerek anlatmýya baþladýðýnda yaþlý kadýnda baþýndaki örtüsünü düzelterek onu dinlemeye baþladý.
- Bundan seneler seneler önce benimde çocuklarým ve bir eþim vardý. Eþim zaman içinde rahatsýzlandý ve kýsa bir süre sonra vefat etti.
-Allah rahmet eylesin dedi genç adam.
Yaþlý adam yüzünü denize doðru çevirerek anlatmýya devam etti.
-O zaman halim vaktim yerindeydi. Çocuklarým benim bir dediðimi iki etmiyorlardý,etmiyorlardý ama bende onlarý her türlü maddi ve maneyi ihtiyaçlarýný fazlasýyla gideriyordum. Bir müddet sonra ben evlenmeye karar verdim. Çocuklarýmla bana eþ aradýk ve birlikte bulduk. Bulduk ama benim iþlerim bir süre sonra ters gitmeye baþladý. Ancak kendime yetiyordum. Çocuklara maddi destek olamýyordum. Hani varsada olamýyorsam neyse, yokki nereden olayým. Anca kendi giderlerimize yetiþebiliyordum. Bu arada onlara göre, kasdi olarak maddi yardým yapmýyorum gerekçesiyle kýzýmý evden yanýna alan oðlum bana psikolojik baský yapmýya baþladý. Derdimi bir türlü anlatamadým. Etrafa öyle bir anlatýldýmki,sanki ben yeniden evlenince çocuklarýmý karým için terk etmiþim..Tek istekleri maddiyatdý. Konu komþu araya girdiysede kýzým,oðlumun doldurmasýyla eve dönmedi.Bu arada oðlumun bir oðlu daha olmuþtu. Torunumun olduðunu baþkalarýndan öðrendim.Kýzým oðlumun yanýnda iken evlendi.Çeyizini istedi verdim. Kýzýmýn düðün davetiyesini posta kutumda bulduðumda üstünde “Babacýðým seni düðünüme bekliyorum” ibaresi vardý. Düðüne beni istiyorlar ama eþimi istemiyorlar. Eþim her ne kadar sen git bey ben gitmesemde olur dediysede eþimin istenmediði yerde benim ne iþim olurdu gitmedim. Zaman içinde bu olaylar o kadar dokunduki artýk oralar bana dar gemliye baþladý. Hanýmla uzun uzun konuþtuk ve evimizi satarak baþka yerde yeni bir hayata baþlamaya karar verdik.
-Derdin büyükmüþ ded
-Öyle evlat.. O gün bu gün yaklaþýk 20 seneye yakýn oldu ne damadýmý tanýyorum nede oðlumun sonradan olan oðlunu tanýyorum. Oðlumun ilk oðlu ise ben son gördüðümde ilköðretim okulu 3 üncü sýnýfa idi. Bu gün karþýlaþsam tanýmam belki.
Delikanlý anlatýlanlarý öyle can kulaðý ile dinliyordu. Baþýný çevirip yaþlý kadýna baktýðýnda yaþlý kadýnýn aðladýðýný gördü.
-Ýþte bu kadýncaðýz onlarýn anneleri deðil ama ne zaman onlardan bahsedilse özledim diye hep aðlar. Bazý geceler gizli gizli aðlarken buluyorum.
-Ne yapayým bey, ilk torun babaanne babaanne diye fýrfýr dönerdi garibim etrafýmda, bari onu koparmasalardý bizden ama, hayýrlýsý olsun..
-Öyle dedi yaþlý adam. Zavallým onu unutamýyor. Eeeee .. bizimde kaderimiz böyleymiþ ne yapalým. Bu iki yalnýz insanýn, tüm geride býraktýklarýný içlerine gömerek doðduklarý ve büyüdükleri yerlerden uzaklarda yeniden yeni bir yaþam kurmasý kaderlerinde varmýþ.. Her þeyin hayýrlýsý..
-Öyle,her þeyin hayýrlýsý dedi genç adam.
Uzun bir müddet sessizlik oldu..
-Yolcu yolunda gerek ,havada kararmýya baþladý fazla karanlýða kalmadan izninizle ben artýk ayrýlmak istiyorum dedi genç adam.
-Sen bilirsin dedi yaþlý adam..
Hep birlikte kalktýlar,delikanlýnýn moturunu býraktýðý yere doðru yürüdüler. Motorun yanýna geldiklerinde,
-Ben kaskýmý masada unutmuþum alýp geleyim dedi.
Hýzlý adýmlarla masaya doðru gitti.Bir müddet sonra kaský elinde döndü.
-Ýstemiyerek de olsa sizi üzdüm. Tanýmadýðýnýz halde bana kapýlarýnýzý,kalbiniz açtýnýz. Yedim içtim,hakkýnýzý helal edermisiniz ?
-Helal olsun be oðlum helal olsun o ne demek tabiî ki helal olsun..
Delikanlý moturunu çalýþtýrýp yaþlýlarýn yanýna geldi,
-Dedeciðim,nineciðim kabul ederseniz ben sizlerin ellerinizi o hiç görmediðiniz torunuzun olarak öpmek istiyorum..
-Ne demek evlat sende bizim bir evladýmýzsýn artýk.Herzaman bu kapý sana açýk istediðin zaman buraya gelebilirsin.Bilki burada bir dedenle bir ninen var artýk.
Delikanlý hem yaþlý adamýn hemde yaþlý kadýnýn ellerini öptü,boyunlarýna sarýldý . Delikanlý moturuna binmeden yaþlýlara son bir kez daha baktýðýnda,akþamýn alaca karanlýðýnda bu iki yaþlý insanýn göz pýnarlarýndan akan yaþlarý gördü.
Delikanlý kaskýný baþýna geçirdikten sonra moturuna bindi .Yavaþ yavaþ uzaklaþýrken arkasýna dönüp baktýðýnda iki yaþlý insanýn ona el salladýklarýný gördü.
-Az kalsýn benimde aðladýmý göreceklerdi dedi.
Yaþlý adamla karýsý kamelya ya geldiklerinde su sürahisinin altýnda bir zarf gördüler.
-Tüh genç adam bunu unutmuþ dedi yaþlý kadýn.
-Ver bakalým haným neymiþ o.
Yaþlý adam zarfý eline aldýðýnda zarfýn üzerindeki “Dedeciðime ve babaanneciðime”
Yazýsýný okudu.
-Gel otur bakalým haným gel otur.Bunu unutmamýþ,býrakmýþ..
Yaþlý adam yavaþ yavaþ zarfý açtý.
-Ne yazýyor bey..
Adam bir müddet yazýyý içinden okudu ve gözlerinde sel gibi yaþlar akmýya baþladý..
-Okusana bey ne yazýyor..
-Dinle haným;

Sevgili dedeciðim ve babaanneciðim,
Lütfen size böyle hitap etmeme izin verin. Ben sizin oðlunuzun görmediðiniz torununuzum. Sizi uzun zamandýr uzaktan izledik. Ýzledik derken abimle izledik. Ben sizinle oturup konuþurken abimde uzaktan bizi izliyordu.Sizin yanýnýza gelmeye cesaret edemedi.
Bu benim sizi ilk görüþüm olmasýna raðmen sizi çok ama çok sevdim. Umarým sizde beni sevmiþinizdir.
Hoþça kalýn.
Torununuz


Kamil ERBÝL