Kim var kapının ardında
Ve dahi zile uzanan el kimin
Beden temkinli
Gölge
Kol boyu tokmağı çevirmeye hevesli
Çizgidir ahşap kapılar
Hammaddeleri ağaçlar
Filiz verir bahara
Sonra bir güneş açar
Ardından rüzgar çarpar
Önce yeşerir yapraklar
Ardından el değer dil değer
Yel değer
Sararır solar
Yerle yekzân
Ayaklar altında yalın hışırtı
Bir nevi alışkanlıktır
Bir giyinir bir soyunur
Asl olan çıplaktır ağaçlar
Kadim dosttur
Güneş ve rüzgar
Bulutun ayın gölgesi varken
Güneşin rüzgarın gölgesi ?
Aşkı anlatır
Umudu çağrıştırır
Alışkanlık değildir Aşk
Ne bir adım önce
Ne bir kol boyu önde
Ne de ayaklar altında hışırtı