Ağlayarak çok yazdım, ama ağladığımı az ..
İşte Ağladım.. bu defa susmadım.
Kafiye de düşünmedim, ben hiç şiir de yazmadım.


Benim de haberim olmadan
Gidersem bir gün buralardan ..

"Uzaklarda" çalarken,
Düştü aklıma bu sessiz firar.
Yok, yok daha değil.
Ama istemeden, ama isteyerek
Bir trene biner belki bedenim
Varmak için ruhumun gittiği yere.

Sessizce gitmedim şimdiye dek
Olur da bir ilki olursa
Unutulmasın isterim.
Belki hiç birşeydim
Belki çok şey.
Hiçbiri de olsam
Hiçbiri olduğum herkese
Şimdiden söyleyesim var.
Yağmur yağarsa, hiç beklenmedik;
Ağustos gecelerinde.
Çok soğuk bir kış günü,
Gülümsemeler daha sıcak olursa;
-Evinizden ve dışarıdan-
Ben aklınıza düştüğümde,
Belki hissederim
Ya ağlar ya gülümserim
Aynı duygular eşliğinde.
Zordur bütün vedalar
Etmeyeceğim yine de.
Aniden gitmek gerekirse diye
Söylenmemişler kalmasın üzerimde.
Sevdim, hem de çok sevdim.
Sevmek olsun diye değil.
İçten, gönülden, yürekten.
Sevdiğimce de sevildim.
Ruhum bedenden önce firar ederse
Yağmur yağacak yine biliyorum.
Boşuna tutsak etmedim kendimi,
Her çağırdığımda yağan göğe.
Ve belki de hiç bilmeyenlerin olduğu aranızda;
Yaşam sevinçlerim, sevgilerim, dostlarım.
Hiç bilmediğiniz bir şey var,
Yeniden başlarken ben hayata
Öncekinden izleri sildiniz.
Yüreğimde yeşeren çiçeklere,
Siz can verdiniz.
Yağmur ve tutsaklık,
Sesim oldu...
Sustuklarımdı yağan.
Hiç beklemediniz değil mi yağmuru?
Bir ani gidişi de beklemeyiniz.
Bu gece yağmur yok,
Ağladıklarımı bilmeyiniz.
Ama ağladığımı da.

-=-
Selcan T.