Yaşıyorum; yaşarken

Yaşıyorum dünyanın bir küçük noktasında,
Benimle beraber, canlılar da yaşıyor.
Kimi bir tatlı söze, kimi yavan ekmeğe,
Kimi üç beş kuzuya, terinde kan taşıyor.

Yer altında mahluk var, yerin üstüne tanık,
Çevresinde felaketler, uçurumlar tutarken,
Gökyüzünde yıldırım, yer yüzünde ben bittim,
Gıpta eder yıldızlar, yanında ay batarken.

Hayat yolu denilen kader çizgisi böyle,
Bilinmez noktalarla, girdaplarla doludur.
Dönmek mümkün değil ki, gitmeyi reddeylesek,
Yolcuların gittiği, tek yönlü yol budur.

Davetsizce geldiğim, yönü meçhul bu yolda,
Yolculardan saklanıp, yerlere gömdüm başı.
Yolumda haramidir, haracı benden alır,
Aynı yolda yürüyen, yolculuk arkadaşı…

Yaşıyorum dünyanın bir kara noktasında,
İçimde sakladığım, mücevherden gafilim,
Göklerin tükendiği, mesafenin bittiği,
En zirve duraklardan, birinde bitti ilim.