Dünyanın her tarafından öğretmenler insan topluluğunun en fedakâr ve muhterem unsurlarıdır. -Atatürk |
|
||||||||||
|
Bazen neden yolunu şaşırmazsın Acaba sen Kırsan şu şeytanın ayağını Bir gün de güneşin arkasında Kalsan sen İllede mecbur musun yani Karartmaya zından yapmaya Her yanı hüzün kaplatmaya Yüreğimin sen Bir gün öyle bir oynamak geliyor ki içimden seninle Ayı alıp daha daha yakınlara Yıldızları alıp kalbime koymak Parlak parlak içimi açsın diye Karanlıkları kucağıma alıp Taa dağların arkasına atmak Oh olsun o zaman işte Akşam diye birşey kalmayacak İçimi karartacak hüzün kaplatacak Her tarafı mezar gibi Zındana çevirecek Bir akşam daha olmayacak Bazen kızıyorum kendi kendime Neden sanki bu akşamı o kadar Takıyorum kafama diye Ne olmuş yani her taraf Kararırsa kararsın ölesiye İçim yanarken cayır cayır Diyemiyorum işte sana ne Akşam olursa olsun be Kafasız kadın diye Neden hep benim tarafımdasın Sanki sen Yetmiyormuş gibi içimdeki hüzün Kahır tonlarla ağırlıktaki Bir de sen çöküyorsun kafama Akşam akşam sanki bir işe Yarayacakmışın gibi Ne zaman otursam balkona Nalet okurum sana Her taraf zifiri karanlık Kalırız seninle başbaşa Neden konuşuyorum sanıyorsun Sanki ben yıldızlarla ayla Çünkü senden nefret ediyorum Ne marfetin var ki sanki senin Suratını asmaktan başka Akşam gezintisine çıksam ne zaman Her yer karanlık olur Göremem gölgemi senden Dost olur ayla yıldızlar bana Ya onlarda olmasa Çekilir mi hiç gecelerin Kahrı o zındanda Sen bilir misin akşam olunca Dört duvar arasına kapanmak Aydınlığı görmeden Karanlıkta eşyalarla konuşmak Ne demek Sen bilir misin Daraldıkça daralan odada Eşyaların üstüne üstüne gelmesi O korkunç gece karanlığında Seslerin duyulması Ne demek Ne olur yani gündüzden Örnek alsan beyazlara bürünsen Yüreğime hüzün yerine Neşe saçsan Güneşle arkadaş olsan İçime sıcacık sular serpsen Gururun mu kırılır sanki be İnatçı akşam ! Hele o soğuk kış geceleri Karanlıkta esen rüzgarın Korkunç sesi Tüyler ürpertir köpeklerin Rüzgara karışan uluma sesi İnsanda ne yaşama hevesi Ne dizlerindeki derman gücü Ürkütür o gece karanlığı Derinden derine bizi Neden olmasın bir kere de Gündüzle yer değişsen Aydan ışığı yıldızlardan Parlaklığı çalsan Güneşle karıştırsan Bizi huzura kavuştursan Dünya mı batar sanki be Nalet akşam !
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Aysel Denizeri, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |