Sabah uyandýðýmda ilk iþim gece yatmadan önce hazýrladýðým bizim “paçalý don”, elin gavurunun ise Bermuda þort dediði alman bayraðý desenli uzunca tumanýmý* giydim.
Eksi 5 derece soðuða aldýrmadan giriþ katýnda bulunan evimizin terasýna çýkýp bir yandan uzuuun uzadýya gerinir iken diðer yandan çaktýrmadan þöyle göz ucuyla etrafý kolaçan ediyordum. Ortalýkta benden baþka kimsenin olmamasý karþýsýnda haliyle bozuldum tabi .. ama ben bu ufak çaplý bozgunu hiç belli etmeden, öfkeli ama, sakin ani bir hareketle iki gün önce küçük bir servet ödeyerek aldýðým bira kasasýnýn üstüne çömüverdim**.....
Ben o ani çömüþümün karþýðýlý olarak bira þiþelerinin kaba etime karþý kaba saldýrýsýnýn acýsýyla kývranýrken, birden bire yan komþum herr Kohl’da terasa çýkýverdi, Kohl bana hayranlýkla! Bakarak “guten morgen herr Ocak” ben ise en bi yüksek almancamla “gruss gott herr Kohl” diye cevabý yapýþtýrdým. Bu orjinal selamlamam karþýlýðýnda Kohl daha bir hayranlýkla havanýn ne kadar soðuk olduðundan den vurmaya baþladý..... Bende fýrsat bu fýrsat diye alman bayraklý atletimin daha iyi görünmesi için üstümdeki tiþörtü bir solukta çýkartýverdim. Kohl benim bu tepeden týrnaða alman görünüþümden çok etkilendiðinden olacak daha bi dostça gülümsemeye hatta bir ara iþin tezeðini çýkartmak suretiyle kahkaha atmasýna aldýrmadan ben her sabah biryantinle parlattýðým býyýklarýmý Fatih Sultan Selim gibi burmaya baþladým....ben yarým saat sonra içeriye girdiðimde sol ayaðýmýn baþparmaðý hafif bir morartý durumundaydý.
Sýcak bir duþtan sonra ayak parmaklarýmý tekrar hissetmeye baþladým. Alman bayraðý desenli tumaným atleminden oluþan alman takýmýmýma çorap ve kaþkül, þapka ilave ederek pahalý biradan bir tane açýp televizyonun karþýsýna geçtim bir iki zapping yaptým yapmadým kapý çaldý.... gelen postacý benim alman görünüþüm hürmetinden olacak bugün oldukça güleryüzlüydü... postacý gittikten sonra caným televizyon filan seyretmek istedi... nasýl isteyebilirki? Böyle önemli bir günde böyle yapayalnýz, paylaþýmsýz, anlamsýzzz..... diye söylenerek gereksiz ve anlamsýz bir bunalýma girmeye gerek görmediðimden olacak biraz yatýp uyumayý kendime önerdim....bu önerimi kabul ettikten sonra..Günlük alman bayraðý desenli kýyafemi çýkartýp, alman bayraðý desenli pijamalarýmý giyip, yine alman bayraðý desenli yatak örtülü yataðýma girip, alman bayraðý desenli yorganýmýn altýnda uykuya daldým.
Uyandýðýmda saat öðleyi çoktan geçmiþti. Mutfakta yiyecekleri bunun sapý þunun çöpü gibi ipe sapa gelmez mazeretler uydurarak kendi kendimi alýþveriþ yapmaya ikna ettim
Tekradan bir duþ alýp allanýp pullandýktan sonra aþaðýya garaja indim...mercedesle kapalý garajdan þöyle þumi gibi son süratla çýkarak þitefi gibi nazlý nazlý salýnýr misali süpermarkete doðru aheste aheste yol almaya baþladým... süpermarket’ten içeri girdiðimde istisnasýz tüm gözler benim üzerimdeydi ilk önce bu bakýþlardan hafif bir rahatsýzlýk duymadým deðil yani. Ama sonralarý pek hoþuma gitmeye baþladý. Bir ara ben ne alsam diye kývranýrken yaþlýca bir teyze þöyle omuzuma hafifçe vurup “hangi ***Behindertenheim’dan geldiðimi bilip bilmediðimi” sordu... ben nasýl yani? Gibi bir ifadeyle “ne demek istediðinizi anlamadým” dememe karþýlýk teyze’de ayný benim gibi “nasýl yani” bir ifadeyle bana baktý, baktýý, baktýýý, baktýýýý... bir an için kendinizi o süpermarkette farz edin ve düþününki elindeki bezden bir alýþveriþ torbasýyla biraz aðýrca iþiten bir teyze ve bu teyzenin karþýsýnda elinde donmuþ bir kuzu budu ve ayakkabýsýndan çorabýna, tiþörtünden þapkasýna yani her biþeyi alaman bayraðý desenli bir adam. Ve bunlar tek kelime etmeden bakýþýyorlar.... ilginç deðilmi?... Ýþte o süpermarkette sizin gibi düþünenler(!) çoðunluktaydý......
Süpermarketten çýktýðýmda elimde gereksiz miktarda kuzu budu ve üç kutu kadýn baðý vardý... eðer kasiyer kadýnýn gülmekten bayýlmasýný saymazsak? Alýþveriþ sýrasýnda önemli bir geliþme olmadý..
Ama benim ne bayýlan kasiyeri nede “anne bak yürüyen alman adam” diyen Türk çocuðuyla ilgilenecek halim vardý... içimde bir hâlâ bir þeyler eksikti... yani öyle böyle deðil basbayaðý, adam akýllý bir þeyler eksikti....
Fakat arabaya bindim an sanki kafamda bir þimþek çakmýþtý içimdeki tüm sýkýntýyý yok edecek porojeyi bulmuþtum.... artýk o sevinçle eve nasýl geldim? Nasýl bir hazýrlýk yaptým hatýrlamýyorum ama en son kendime geldiðimde belediyenin önündeydim.. sakin adýmlarla içeriye girdim yabancýlar bürosunun önünde sýraya girmiþ yabancýlarýn itirazlarýna aldýrmadan “pat” diye odaya girdim. Oda da benden hariç asýk suratlý bir memure, ve sonradan karakolda zimbavyeli olduðunu öðrendiðim aðlamaktan gözleri þiþmiþ genç bir kadýn vardý..
Memure bana alýþýldýk bir þekilde kaba bir ifadeyle dýþarda beklemem gerektiðini söylemesine karþýlýk bende ona daha kaba bir þekilde Türkçe olarak ebesi hakkýnda cinsel fantazilerimi saydýktan sonra, benden beklenmeyecek bir çeviklikle (107 kiloyum) bir sýçrayýþta masanýn üzerine çýkýp koynumdam diplomamý**** çýkartýp elimde mendil gibi sallayarak baþladým masanýn üstünde üçayak oynamaya.. Polisler geldiðinde ben memure hanýmým ümüðüne çökmüþ suratýna 127.ci “*****Ungültig” damgasýný vurmakla meþgüldum

Guten Morgen: Günaydýn
Gruss Gott: Tanrýnýn selamý
*Tuman: Uzun paçalý içdon
**Çömmek: Çömelmek, Oturmak
***Behindertenheim: Engellilerin Eðitim gördükleri+ Yaþadýklarý Yatýlý(!) kurum

**** Diplomam: Alman vatandaþlýðýna kabul edildiðimi belirten “Einbürgerungsurkunde” belge.....
*****Ungültig: Geçersiz

Mýsmýl olun Kendinize iyi bakýn