Güzin,
Sizin oraları biliyorum:
Sabahları
Yosun kardeşlerimin
Kokularıyla,
Kaptanı olmadığım
Gemilerin
Düdük sesleri giriyor
Pencerenizden içeri.

En çok da
Martı çığlıkları belki...

Kızamıyorum kendime,
Zamansız yağmurlarda
Bileklerime sarılan
Sessizliği
Senin uyanışına
Saydığım için.

Sizin oraları biliyorum,
Fırtınada
Karalara çarpa çarpa
Ölmüştüm bir keresinde.
Sense
Hayatında ilk kez
Yunusları
O kadar yakından
Görmüştün.
Ki ben aralarında değildim.

Yastığımı alıp
Çekilmiştim
Akrep şiirdeydi
Yelkovan on ikiyi gösteriyordu.
Uyku tutmamıştı
Neva makamında esiyordu yel,
Bu işin sonu hicazdı,
Dalgalar üstümü açarken
Sen uykuya dalmıştın.

Bu böyle olacak işte
Sürüp gidecek.
Ayaklarının olduğu
Her yerde
Aşk tomurcukları gibi
Şarkılar yeşerecek.

Biliyorum sizin oraları
Kaderdir böylesi:
Ya geçmiş,
Ya gelecek...
Adını andıktan
Bir dize sonra
Güzin,
Bu şiir de bitecek!