Merhaba sevgilim,
Dünya'nın en masum ve en gaddar olduğu zamanda yazıyorum bunu. Parmaklarımı durdurmayı hiç düşünmüyorum, yazmak istiyorum sana. Benim gördüğüm manzarayı anlatmak isterim önce; gökyüzü kıpkırmızı, yeryüzü ise bembeyaz. Aslında yanıbaşımızdaki kilisenin ışığı böyle görmemi sağlıyor ama ben bunu doğal bir görüntü olarak kabul ediyorum çünkü buradan kilise görünmüyor.
Sokak ışıklarından gördüğüm kadarıyla dışarıda fırtına var. Tek bir insan bile yok... Saat 03:18; gökyüzü kırmızı, yeryüzü beyaz.
İşte şimdi çıkmalı kartopu oynamaya. Daha kimsenin kirletmediği karları toplamalı, minik topçuklar yapıp sevdiğine atmalısın. Senin kıyamayıp, yumuşakça attığın kartopu kafasına geldiğinde yalandan "ah" demeli ki sen yanına koşasın... Yavaşça öpesin başından. Sonra birlikte ayak değmemiş, pislik değmemiş yerlere yuvarlanırsınız. Attığınız o gülücükler bütün sokakta yankılanır... Seni seviyorum diye bağırır yanındaki, seni seviyorum diye bağırırsın.
Yerden kalkmaya çalışırken hemen tutar elinden sevgiyle, sımsıkı kavrar ki kayıp düşmeyesin diye ama nafile. Yine kahkahalarla inler sokak. Kaya kaya yürümeye başlarsınız bilinmeyene doğru. Ayaklarınız uyum içindedir, bedenleriniz ise birbirine kenetlenmiş. Minik bir manzara karşısında durur ayaklarınız, birbirinize bakarsınız. Önce o kırmızı şişmiş ve üşümüş burnundan öper seni, kıkırdarsın...
İşte tam bu zamanda oynanmalı kar topu.. Herşeyin bembeyaz bir örtü altında gizlendiği vakit. Tam bu sırada oynanmalı ki deli dolu yaşansın aşk... Rahat rahat öpebil sevgilini, bakışlardan çekinmeden sarabil. Artık iyice üşümüş olan ayaklarınla son 1 kare çiz pisliklerin zor ulaşabileceği yere. Şimdi buraya çok sevdiğim birşey çizeceğim de ve onun adını yaz. Baksın sana uzun uzun... Melek misin, şeytan mısın? derse yere yat. Kollarını ve ayaklarını bir bebekmişsin gibi aç kapa sonra kalk yerden. Cevabı bu de!
Ve son kez sarıl ona... Şu anda ki temiz dünyada en temiz duygularını aç ona.