03.01.2002-İsviçre
İSİMSİZE
(Üçleme 1)

Tenim yetmiyor
ruhumu kavramaya
çiçekli bahçelerinde senin
…………………………
Kucağına al beni
kol ve diz içi sıcaklığına
sarıl
omurgamda dursun parmakların
………………………….
Kulak ardında koku
boyun kenarında öpücük
           tuzlu
           ıslak
yarısı dudaklarımda
     yarısı çatlaklarında dudaklarımın
sonra
hüznümde sen
     sende ben
bende yine sendeki hüzün
korkuyorum
ve yine çekiyorum hazzımı içime
     içim
      içimden çıkıyor
ve
arsız bir suskunluğa bürünüyor gözlerim
…………………………………………….
Kucak kucağa otururken
          çok ayaklı bir sandalyede
kazak
pantolon
çıkaralım ne varsa
     ama
öpme gözlerimden
çocuksu bir utanca kapılıyorum yoksa
     ve
      titriyor ellerim
…………………………………………….
Terinin tuzu
     benim terime
içindeki güzellik
     benim içime
          sırasıyla ben sen ol
           sen de ben
ta ki saldırana dek güneş
      perde aralarından
oysa öyle sıkı sarılalım ki
      sabaha dek
sızmasın yaşamak denilen şey aramızdan
………………………………………………
Dönüşelim
     durmayalım kıyısında yaşamın
      hırçın çocuklar gibi
      yaşam olalım ölüme kadar….

                          -L-