Sokakta,
Çocuk nâraları
‘Bahçanızda hırhız var abla!’
Sen giderken düşlerini de al yanına
Nasılsa biter bu dargınlık,
Ben çekirdek çıtırtısı makamında
Şiirler yazarım sana...

Ve sonra,
Bahar gelir Arinkâr’a..
Kuş cıvıltılarıyla
Günbatımında
Sahil yoluna çıkarsın
Yüreğinde
Bir rüyadan kalma sarhoşlukla

(Bu şiirde
‘a’lar biraz fazla galiba...)

Ben bilirim seni,
Yine isyan edeceksin
Gülüşlerini asacaksın
Sultan Ahmet Meydanı’na
Sen boşuna dolaş dur kaldırımlarda
Burada yalnız serçeler konar
Bahçemdeki gülün dallarına...
Bahar,
Eteklerinde kelebeklerle gelir
Arinkâr’ın yosun kokan,
Yemlik dolu kırlarına...

Ben baharı bekleyeyim
Mezarlığın duvarına
Tırmanan sarmaşıklarda
Yaşamayı öğreneyim
Bu mevsim...

Otobüsün camlarına yaslan sen
Ve sor yoldan geçen
Yılgın yolculara...
Sor,
Kulaklarında çınlayan
Bu ses
Kimin?

Konuşmaktan her bıkkınlık,
Bir sevginin
Bitimidir aslında
Ve sevemediğim cümlelerine
Bir karşılık vermek
İlla ki lazımsa
Bende çğlıklarla
Yeni hayatlar gelir
Bitim yerindeki
Tüm noktalardan sonra...

Sokakta,
Çocuk nâraları
‘Düşlerinizin bahçasında hırhız vardı abla
Baloncu Haydar Amca kovdu ama!’

Umudun bahçesinde
Hırsız vardı aslında
Yüreğim kapılarını talancılara
Kapattı
En sonunda...
En sonunda yalan bitti
Nasıl uyanılırsa bir kâbustan
Yeni güne öyle uyanıyorum şimdi

Bahar var Arinkâr’da...

(Arinkâr, Van Gölü kıyısındaki bir piknik alanı)