O......
Olmuycak bir düşün mimarisidir aslında. Benim fiziki burda, beyinsel yok olduğum döneme rast gelmesi sadece mükenmel bir raslantı. Sen hiç ateşböceği gördün mü? sorularının dönüp dolaştığı zamanlar ama ben daha henüz kaz hikayesini duymamışım. İlk öpücük manzaraları ancak ama ancak film sahnelerinde canlanıyor benim için. Aşk kelimesi çok yabancı geliyor, sözlük anlamını bulmaya çalışıyorum. Nedir ne değildir boyutunda bocalama üzerine hatalı anlamlar çıkarıyorum yaşamımın bu noktasında. Tamamen hayatımın devam sürecinde hep en büyük eksiklikle yüzleşmek zorunda kalıyorum, çözüm üretemiyorum. Derken masal içine peri kızı anlık giriş yapar. Aynen en gerekli dakikalarımda yardımıma koşuyor fakat ben "help" demeden. İşte o an koza, ipek, kelebek manaları beynimde özgürlüğe kavuşuyor. Öğreniyorum ve ne kadar değerli olduğunu anlıyorum. O....artık devreye giriyor "değişmeyen tek şey değişimdir" diyerek. Mecburi başkalaşımlar altında seviyorum. Eğitim-öğretim ona ait, müfredat kendisinin sözleri adeta öğretmen edasında, öğretmenim. Sorunlarıma anne ruhu ile yakınlaşması, dertlerimde beni rahatlatması ayrıca artıları. Detayında saygısı, sevgisi bir bütün oluşturduk belki, hayata "ipek" si dokunabiliyorum.

Çünkü onsuzluk olabilecek en kötü olumsuzluktur.