Yeniliyorum yar....

yeniliyorum
galip gelen yerlerimi
önsözlerini ezberliyorum okumadýðým kitalarýn kahramanlar adam gibi ölsün istiyorum
son sözü intiharla yazýlan romanlarda
herkes için mutsuz sonlarým var
yar yeniliyorum
iyileþtirmiyor beni yarým kalmýþ uykular
durup dururken yabancý dillere çevriliyor en sevdiðim þarkýlar.....

Diyor Yýlmaz Erdoðan ve hakketten yeniliyor hayatlar, yeniliyorum.....
Saatler saatleri kovalýyor, günler günleri fakat yaþadýklarýmýz sadece yaþadýklarýmýzla kalýyor..Ben kazandým derken uzatmayý oynatýyor hakem ve hep o uzatmalarda gol yiyiyorum..
“Hayatýn o muhteþem, olabildiðine güzelliklerini yaþa” ilkesini söylüyor çevremdekiler...
Oysa ben zýt olmayý severim, tersine giderim akýl almaz bir þekilde.....
Ve gittimde, gidiyorumda, anlamsýzca........
Çünkü güzellikleri yaþamak istemiyorum artýk, çünkü imkansýz güzellikler bu hayatta...
Ne yapsam, neyi beðensem yasak.....
Düþüncelerimle dolaþsam, haykýrsam sevdiðimi, sevebildiðimi....
O Zaman yanarým bak.....
Ýþte o yüzden kaybediyorum her neye aþýksam.....Zamandan zamaný çalýyorumki çabuk geçsin zaman yoksa her gecen dakika biraz daha “yeniliyorum”.......
Bir kýzý seviyorum...O da beni seviyo....
Ýlk defa kazanýyorum...Bu seferde kaybetmekten korkuyorum.....
Bir hayat bir ben....Hep böyle devam ediyor.......
Son olarak yine Yýlmaz abimle kapatýyorum, duygularýmý...

yineliyorum yar
yeniliyorum galip sandýðým yerlerimden
yeniliyorum yar
yenildikçe yenileniyor aramýzdaki duvar..

Uður Cem Lalek.....