Y Ü Z L E Ş M E
karanlık bir yolda
cılız bir meşalenin aydınlığında
sevgiye yürümek uzağı görmeden

ben yalanı sevmiyorum
görmediğim uzaklığı görürmüşçesine
yalanların tutunmalarında
ilerleyemem

özgürlüğüm düşlerde değil artık
kendi yığdığım tüm engelleri yıktım


B A Ş L A N G I Ç
bir yanım mavi deniz
coşkulanmakta dalga dalga
bir yanım uykuda
ölüm gibi sessiz


S O R U
yolculuk mu
sisli bir havada
muamma sona


C E V A P
aynada kendimi buluşum
sen yok oldukça buğuda
yüzüm çıkıyor ortaya


D E Ğ E R L E N D İ R M E
artık gizli öznesisin cümlemin
ünlem yaslanmalarım bitti
onlarca soru işaretinin
kıvrımlarında


boşa geçen yılların
düşkırıklığı kırpmalarının
yorgun yolcusu gözlerim


T E S P İ T
iki yaprak gibiyiz
aynı ağaçta
sen tatlı esen bir rüzgara
teslim savrulmalarda
ben umut yeşerten
taze filiz tutunmalarında


K O L A Y
güneşin sıcağından yanıp
gölgelerde serinlemek
fazla kalınca da üşümek


Z O R
hak etmek birlikte terlemeyi
güneşin kavuran sıcağında


S O N U Ç
Kolay olmayacak yutkunmak
anıların kuytusuna sığınmak
kolay olmayacak elbet
damarlarımda dolaşması
mahrumiyetinin


şimdi dimdik ayakta gururum
adaletin sermestliğinde


e ama hakkı degil mi
az mı uğraştı
duygu ve mantık şavaşındaki
arabuluculugunda


V E D A
her şeye rağmen
beyaz bir mendille
el sallamak
yaşanmış mutluluklar adına.


İ M Z A
Figen Yarar

24/Mart/2005