RUTİN-ŞİİRSEL

RUTİN BİR YAŞAMDAN KALAN ŞİİRSEL BİR YAŞAM DÜŞLÜYORUM

Yine titretiyor gönlümü yaşanmış türküler; yine rutin bir acı veriyor gönlüme. “Lambada Titreyen Alev Üşüyor” yine. Ben üşüyorum…
Rutin bir yaşamdan kalan…Rutin bir geceden kalan gözlerimde uykunun özlemi, yüzümde yastığın kalıplaşmış izi…Ben üşüyorum…
Dünün bugünden, yarının öbür günden ne farkı olacak? Gece olacak, renkler solacak; güneş doğacak, renk cümbüşü olacak. Bugünün yarından ne farkı olacak? Gece yine örtmeye mecbur kalacak tüm gizli kalması gerekenleri…
Bilinmez bir yaşam düşlüyorum; korkulardan sıyrılmış, gecesi aydınlık, güneşi daha sıcak, yıldızları daha parlak…
Şiirsel bir yaşam düşlüyorum; düşlerimin olmadığı zifiri karanlık gecede. Rutin duygulardan sıyrılıp; anlam derinlikleri olan derin duygular, heyecanlar, zevkler taşıyan…
Şiirsel bir yaşam düşlüyorum; kelebeğin hayata tutunduğu gibi sımsıkı sarılarak… Şiirsel bir yaşam düşlüyorum korkuların olmadığı, yalnızlığın paylaşıldığı , mutluluğun resmin çizilebildiği bir yaşam…

A. Ç. 01.02.2006