"Her şeye rağmen yaşamak güzel." mi yoksa "Yaşamak her şeyiyle güzel ." mi? Bir şeyi ya seviyoruzdur ya da sevmiyoruzdur; kısmen sevmek de nereden çıktı?
İnsanların yaşam hakkındaki düşünceleri, insanlarla ilgili düşüncelerine de yansıyor. "Yaşamayı her şeye rağmen seven" kişi, etrafındakileri de yaşam gibi belirli özellikleriyle sevip belirli özelliklerinden belki de nefret ediyor; "yaşamayı her şeyiyle seven" kişi de etrafına koşulsuz bir sevgi veriyor. "Yaşamayı her şeyiyle seven birisi" olarak merak ediyorum; insanlar aynı kalpte nefretle sevgiyi nasıl bir arada tutuyor?