Bitmesini dilemek, dilek kuyusuna attýðýn paranýn aðýrlýðýnamý baðlý sanýyorsun.

Sanýyor musun bazý geceler halen daha...

- kenti bir uçtan uca dolaþan karanlýðýn gözlerine hiç yanaþmayacaðýný-

Bitmesini dilemek, dilenmek mi kendini kendinden...

....

Küskün bir sabaha uyandýðýnda þehrin gölgesine yanaþmýþ seslerle ellerini baðýþlayacaksýn sende.

Baþlayacaksýn çünkü yeni bir güne, saçlarýna dokunacak ve yüzüne nasýlda alýþacaksýn herþeye...

Bir küskünlük mü dersin bütün mobilyalardan sýzan dün gecenin yorgunluðu..

Terli yanaþtýn ilk defa kendine soluk soluða içtin bütün þarabý devirdin gölgeni.

Ve serdin bir et pazarý sorma gitsin heryer sperm içinde!

Benim sabrým aðrýyor inan, onun için dilimin ucunda herþey...

Dilimin ucunda herþeyim ve hiç bir þeyim!

Kýzgýn mýyým... Kýzabilecek kadar kendimdemiyim.

Kendinde misin sende?

Burda bitirip yazdýðým bu "þeyi" uyusam.

Uykumda sayýkladýðým antik bir hüzün olur bütün yaþamýþlýðým.

Kiriþlerim çatlak benim, hayata dokundukça bu yüzden üstüm baþým toz içinde kalýyor.

Sen devir istersen yine saksýlarý olmayan balkonunu altý caný daha var kedilerin!

Paragraf baþý koymaya gerek yok, kafamda allak bulak herþey...

Bir ilizyon demiþtim...

Ellerini göremiyorum sihirbazým, bir seni okus-pokus bir beni adra-kadbra!

Neyi siliyorsam hergece kara defterimden,

Her sabah yine yazýyorum... Yazýyorum a, yazýyorum b, yazýyorum c...

Yazdýðým hiç kelimeyide baðýþlamýyorum inan.

O kadar kutsal deðil hiç bir aðýz!

Öpülesi ve özlüyesi...

Dudaklarýn...

Diþlerimle yemeye baþladým bile dudaklarýmý...

Söylemesi bile diþe zarar.

-çek dilini!

Bir gün bitmesini dilemek için

Kendini attýðýn kuyuda.

Bir timsah sadakatiyle yeniden ýsýracaksýn etimi!

Söz bu sefer kanatmayacak...

Onur Orkun KARA...