benden çok var daha görmediğin

bende benden çok şey var daha görmediğin
gözlerimin kaç pırıltısı var daha benim bile görmediğim aynalarda
bazı kıvrımlarında düşüncelerimin ben de gezemiyorum

kimi köşeler o kadar temiz ve düzgün
arkasında ne sakladığından korkutuyor
salaş yerlerime kaçıyorum oralardan
alacakaranlığında bile kitaplarımın harflerini seçebildiğim yerlerime
oralarda da yer yok işin kötüsü başka kimseye

güneş ve yağmur yanyana
manik depresif bir zip zop
bir çocuğun yaramaz parmaklarında
ipimin ucunda tek topluk yer var
ve ayrı ipler ucunda iki top ne kadar beraber salınabilir ki
sen yine de beraber çıkmaya bak benimle
beraber inme çılgınlığına kapılma

zirveleri paylaşmak kolay da
kaç insan uçurumlarında ağırlar misafirlerini

benden çok var daha görmediğin
kendini bir başka sanan bir nice insan
biri mesela belki aynandakidir her sabah gördüğün
-gözlerine bakarak olabilir miyim sakal tıraşımı-

şu küçük ilişkilerimizi ne yapsak
başkalaşıp da mı bağlantılı kalsak
aynılaşarak mı kaybolsak