UMUDA KUŞBAKIŞI

Bir güvercin
Yüzyıllarca uçmuş da
Çakıl taşlarında sıçrayarak yürüyor
Şimdi
kıyıda
tam karşımda
sakıngan
Durup bana bakıyor
ya da öyle sanıyorum
Yanılmıyorum
Güneş içime doluyor
Güneşleniyor
Güneşleniyorum
İletişimsizlik ağında irileşirken gözbebeklerimiz
Gözlerimizi bağlamış ışık demeti
Sürmüyor
Çözülüyor
Sönüyor
Donuk bakışlarda yakalanan ortak yan
Uçmak
Hayır
Yüzmek
Hayır
Eğilimlerimizle biz
Yürümek
Yürümek
O da sonlanacak derken
Dizlerimde derinleşiyor deniz
Daha da
Daha da yüzerken
Kulaç kulaç kanatlanıyorum
ardınca
düşleyerek
Konacak yer arıyorum
Bir maviden bir maviye
Tufan sonrası dallara
Islak ıslak yetişiyorum
Kanat renkli bulutta ona
Söyleşerek uçuyoruz
Kuşbakışı koylardan
Taa umuda
Seçkin Gündüz