İçimi acıtan en büyük çığlık.. İşte yine geldin.. Neden yaptın bunu?.

En büyük günahımmış sana gelmek. Sana tekrar gelemeyerek ve göremeyerek seni
bedel ödüyorum şimdi..
Hani en zalim yanını göstermiştin ya bana.. ben hala oradayım.. Hiç gidemiyorum yitirdiklerimin yanından.. Yok oluşum ve biraz daha yokluğa tırmanışım..

uzanıyorum bazan kendi bahçeme yitirdiğim her şeyle beraber. Korktuklarım ve korkacaklarımla beraber oradayım işte kendi bahçemde! huzurlu muyum?

(Sahi ne ki huzur.. kaybedip de bi türlü bulamadığım mı?)

Öylece karşımdasın.. Hiçbir şey yapmadan, hiçbir söz söylemeden.. Öylece bendesin. Bari kaybettiklerimi geri getirseydin. Sevgimi, düşüncemi, kendime olan güvenimi geri verseydin bana.. yani en azından bu olsaydı..

İşte yine geldin.. içimi acıtan en büyük çığlık.. bana hiçbir şey getirmemişsin. Zorla alıyorum senden.. Almak istiyorum.. Sahip olduğum her şeyi geri istiyorum.. Haksız mıyım?

Ne olmasını istiyorum şimdi? ne istiyorum seninle? Bana bunu soruyorsun.. Bilmiyorum. Hayatım tekrar değişmişken görmek istemem seni.. Ya gidersen ben gelince..

"Nasıl olmasını isterdin baharın? Güneşin rengi nasıl olsaydı kırmızı iyi değil mi?"İşte tam bunu soruyorsun bana.. Uzağımdan Git artık.. Yok et kendini kafamdan!! Bunu yapabilir misin.. O bahçede tam bunu hayal ediyorum ben.. Kapatıyorum gözlerimi ve senin haricindekileri düşünüyorum.. Öfkemi, yalnızlığımı, nefretimi.. “Git kara adam!” diyorum “ellerini çek üzerimden.. Bir martı çığlığı filozof bakışın. Bir acemi kaplan yataktaki çırpınışın.. Git ki nefes alayım artık git ki tüm gündüzler benim olsun..”

Yüzünü görmeden orada olman bile trajedi benim için.. dokunma ve kal öyle.. Uzakta da olsan gelme hayatıma..

(İnce bir yüz hayaletin.. )

İşte geldin.. Hayatımda olanlara inat gibi geldin.. Bi daha gitmeyecekmiş gibi.. Tüm dostlarıma inat gibi..

Yüreğimdeki en büyük çığlık.. Yaşamımdaki en büyük günah kara adam.. o kadar nefret etmişim ki senden “git” derken soluk alamıyorum.. Madem ki geldin aç içini ve sana nefes vereyim.. Dinle bütün günahlarını, yaptığın her hatayı benden dinle.. Nasıl bağlıymışım sana, nasıl almışım omuzlarıma seni.. ve nasıl düşürmüşüm oradan tekrar..

Ben en iyisi kusursuz sonda olayım böylesi daha iyi.. İki çember gibiyiz çünkü seninle.. Hiç yol kat edemeyen ve birbirine hiç değmek istemeyen iki çember..