Eylül damlalarý düþer üzerime
öpüþleri hüzünlü ve durgun
daðýtýr düþüncelerimi
solgun dudaklarýndan çýkan lodosun rüzgarý
bir kez daha boynu bükülür bekleyiþlerimin
kýrýlan filizler gibi

söyle Eylül
gündüzleri yakar-kavurursun da
nedendir ayaza düþürür geceleri
denizinden uzanan el
okþarken öksüz tenimi

kum taneleri misali
kayar gider hatýralar gözlerimden
ve ardý sýra dökülür dilimden
vefasýzlara bana üvey kelimeler
ve sen baðdaþ kurunca takvimlerde
dalgalar bir baþka vurur kýyý boyunca
yakamozlar fitillerini yakar da
daha solgun – daha yaþlý- daha yaslý

savrulur umutlarým havada
öfke bulutlarýmýn gölgeleri düþer denize
kabarýr sarsýlýr göðsüm
Marmara’nýn tam ortasýnda
fýrtýnalar biriktirir isyaným

sonra yetiþir ýðrýpçýlar
dizilirler sýra -sýra
Fener adasýnýn gerdanýna
nihavent bir taksimdir duruþlarý
Eylül hüznümün tam ortasýna
her damlada biraz daha ýslanýr
biraz daha yaþlanýr ömrüm

þimdi gözlerindeki tüm damlalarý
sal üzerime
bir adalýya hüzün denizinde
boðularak ölmek yakýþýr
hazýrým –hazýrým saðanaðýnda sürüklenmeye
hadi durma
damlalarýnla boð beni
ki yaþadýðýmý hissedeyim..

ah eylül gözyaþlarýnda yüzmek ve kulaçlamak ömrü renginde.Olsun,
zor da olsan, yine de ol takvimlerde..Seni seviyorum..


10/Eylül/2007

Avþa Günlüðü

Figen YARAR