Tüm insanlýk bir tutkudur; tutku olmadan din, tarih, romanlar, sanat, hepsi etkisiz olurdu. -Balzac |
|
||||||||||
|
Önce tüm kapalý çekmecelerimi açtým ve bin bir türlü yüzünün bana baktýðýný gördüm. Biraz aðladým , sonra daha çok aðladým. Bana ahlaksýz bir sýrýtýþla bakan yüzünden baþladým iþe, sonra o masum gözlerinde ki sevgiyi hissettiren yüzüne geldi sýra. Bir türlü kýyamadým ve en sona sakladým nedense. Yemek yiyen, gülen, aðlayan, içki içen, yalan söyleyen,bana bir þeyler anlatan, beni dinleyen ve düþünceli gözüken tüm suretlerini süpürdüm hafýzamdan. Tutkularýný anlatan, zaaflarýndan dem vuranlarý elimin tersiyle sýyýrdým aþaðýlara doðru; büyük bir karanlýkta yok oldular. Ama o masum bakýþ; o kadar iþlemiþ ki sevgime bir türlü kaldýrýp atamadým. Ýþte o zaman daha fazla aðlamak için neden buldum kendime. O masum yüzün, elime takvim yapraklarý tutuþturmaya baþladý. Ýlk tanýþtýðýmýz gün, buluþtuðumuz, öpüþtüðümüz ve daha bir çoklarý. Birbiri ardýna uzattý bana çekmeceden çýkararak. En sonunda gittiðin gün vardý, onu vermedi. Sonra mektuplara geldi sýra yanlýþ hatýrlamýyorsam. Onlarý okudum yüksek sesle ve odanýn ortasýna yýðdým birer birer. Bir kibritlik iþleri vardý; adýný , yazýný ve özlemini yok edecek ama bende kibrit yoktu. Fotoðraflarla devam etti masum gözlerin; sen, ben, biz... Hatýrladýðým kadar fazla deðildi nedense, yerleþtiler mektup yýðýnýn üzerine teker teker. Her birinin peþinden baþka bir gözyaþým koþuyordu yýðýntýya doðru. Verdiðin hediyeleri hatýrladým o sýrada. Alt çekmecede de onlar vardý. Küçük bir çöp poþeti buldum onlar için ama yarýsýna kadar bile dolmadý biliyor musun. Ne çok vermiþim almayý beklemeden diye düþündüm sessizce uzun bir süre. Üstüne üstlük sen istemeden vermiþtim. Aklýmda ki tüm seslerini ve sözcüklerini de açýk camdan dýþarý doðru kovaladým. Arkalarýna bakmadan çýkýp gittiler zaten. Belli ki kalmayý hiç istememiþler, zorla alýkonulmuþlardý. Bir tek seven yüzün kalmýþtý geride ve gözlerin bana bakýyorlardý en derin anlamlarýyla. Yýðýna takýldý gözlerim, benim olan bir hayatýn baþ köþesinde hep birlikte oturuyorlardý. Keþke bir kibritim olsaydý diye kendime bahaneler yaratýrken, o masum yüzün çekmeceden bir kibrit çýkardý gülerek. Elinde kibrit ile anýlarýnýn ortasýna oturdu ve yaktý hem kendini hem de diðerlerini. Bana ise küllerin bile kalmadý. Çekmeceni kapatýrken, gittiðin günün takvim sayfasýný buldum sadece; onu da ben yýrttým attým. Ruhumu temizledim bugün, senden temizledim ama gene senin sayende...
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Simten K. Ataç, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |