ölümü düşündüğümde
sivas'a gidiyorum.
madımak otelinde
bir oda kiralıyorum kendime;
cebimde son param,
çantamda şiirlerim...

derdimin biteceğini bile bile,
seni bir daha göremeyeceğimi bile bile,
sabahı özlüyorum...
ellerimi kenetleyip başımın altına,
uykuya dalıyorum...

pir sultan'ı düşlüyorum sonra,
bir türkü tutturmuş sazına
sevgi, dostluk, kardeşlik adına,
çalar da çalar...
yüzünde garip bir gülücük,
anlamını sormadı bana,
soracak diye korkuyorum!

oysa
birazdan ateşe verecekler bizi,
nasılsa susacak sazının telleri,
nasılsa bir daha şiir yazamayacağım sana,
bu korkum niye ki?!

ölüm madımak'ta arsız bir ot,
ölüm madımak'ta gece bir gül,
yoluyorum...
pir sultan doluyor avuçlarıma.