Kaç kelimelik adamsın sen.Aklında fikrinde birkaç kelime.Ayşe isen Ahmet diye diye tutturursun.Mahkum edersin kendini o isme.Ahmet isen ağlarsın her gece Ayşe Ayşe diye.Aşkı yaşarsın sığ düşüncelerinle.İki kelimelik bir aşktır seninki.Seni seviyorum dersin ötesine geçemezsin.Takılıp kalırsın öylesine.
Bir balığa benzersin aslında.Hayatında bir su vardır bir de fanus.İki kelimelik bir hayat yaşarsın böylece.Gidemezsin başka yere.Başka dünyalar senin için bir ölümdür. Başkalarının elinden yem yemek büyük bir ödüldür.
Ruhun ve aklın teneffüs etmez.Sonsuzluğu ve özgürlüğü yaşayamadan çalışırsın habire. Etiketlerden etkilenirsin.Böylece komutlara alışırsın hece hece.Marka giyersin ama gömleği yanlış iliklersin.Seni uyardıklarında kendine anca gelirsin.Mütemadiyen kendini kontrol edemezsin.Kendini tek boyutlu ve iki üç kelimelik bir dünyaya hapsedersin.
İçine düştüğün bu sığ hayattan derin ve masmavi düşünceler üretemezsin.Şiir yazsan da, roman yazsan da asla iki kelimeden öteye gidemezsin.Bir çukurun içinde ya da fanusun derinliğinde yaşayıp gidersin.Üçüncü kelimenin varlığını bilmezsin.Kendini tekrar edersin.Suyu ve fanusu ezberleyip gidersin.Sonra yaşadım dersin.
Tat vermez sana erik.Yüzünü ekşitip durursun.Çünkü hayattan tat almasını bilmezsin.Haz alamazsın bir marketten.Ne yapsın sana erik.Tek hecelik hazlar bilirsin ve ezberlersin.İki hecelik erik sana zor gelir.Dilini burkar sana eziyet verir.
Eline kılıç alsan ben kandan korkarım dersin.Gidersin kan kırmızı gülleri en ince yerinden kesersin.Sonra kan çanağına dönmüş o gözlerinle onları izlersin.Buna şiirsel bir kılıf bulursun.Sanatı ve güzelliği kendine uydurursun.
Şu dünyada sadece mideni düşünürsün.Kaç kitaplık adamsın söyle.Bu zamana kadar kaç kitabı yedin yuttun.Kaç kez beynini doyurdun. Kaç insana sözcüklerinle bir dünya kurdun.
Bir bira şişesinin içine karanfilleri koydun mu? Onlara bakıp sarhoş oldun mu? Ve kadehini onca insanın içinde hiç kimseye doğrulttun mu? Söyle hiç aşık oldun mu?
Kaç kelimelik adamsın söyle.Hiç kimseyi kandırmadan kaç kez dürüstçe cümleler kurdun.Ve sonra samimi bir aşkla kimle öpüştün?
Dudaklarını sadece kurt gibi köpürttün.Sonra gidip senden sevgi adına, aşk adına, merhamet adına iki kelime bekleyenlerin yüzüne tükürdün.Ağzına aldığın en nezih kelimeleri kustun.Neden kendine iki kelimelik bir dünya kurdun?
Belki kitap fuarında kendine bir stant kurdun.Hayranlarına hem gülücük hem de imza dağıttın ama bir şeyi unuttun.Roman yazsan da, şiir yazsan da aslında iki kelimeliktin.Çünkü bu zamana kadar hiç şarkı söylememiştin ve hiç dudak dudağa iken dil dile dans etmemiştin.