O gün…

O günden sonra neler olup bitti, neler geçti…Geçti ve gitti…Sonra avuçlarımızı açıp baktığımızda ne kaldı geriye?..
Gözün yerde, omuzlarına dünyanın yükünü alıp gidermişcesine…

Şimdi bana bu ceza niye?

Gözlerin…O hüzünlü gözlerle bana bakıp gittiğinde ve dönmediğinde.Günlerce, aylarca seni bekleyip durduğum, o çaresiz, o koyu karanlıklarda.Dönmedi, unuttu beni deyip yaşama yüz
çevirdiğimde.

Sen nerelerdeydin ve kimlerleydin bilmiyorum…

Hangi gözlere tutsak olup, o beni yaşama bağlayan bakışlarını kimlere saklıyordun ve benden sakınıyordun böylesine…
İçim acıyor…Düşünmek…Düşünmek…Düşündükçe batmak ve çıkamamak…Her battığımda ve her çıktığımda.Her yerde sen varken.Benden saklarken kendini,

Sen nerelerdeydin ve kimlerleydin bilmiyorum…

Yokluğun ölümden daha fazla koyarken, ben hangi çıkmazlarda hüküm sürüyordum?
Seni hangi rüzgarların esen yellerinde, hangi denizlerin dalgasında ve bana bakan her hüzünlü gözde seni arıyordum…

Hala senin olduğumu bilseydin…Gider miydin yine?Beni bilmediğim bir şehrin sokaklarında bırakır mıydın ya da beni hiç tanımıyormuş gibi sayar mıydın gerçekten…

Söyle bana sevgilim.Kaç hüzün tükettiğim geceler hatırına söyle.
Bir ışık kaldıysa o yürekte bana dair, söyle.
Bir ses ver.

Ki bende unutayım o zaman senin beni unuttuğun gibi…

Sonra uyanayım bir sabah.Güneş benim için doğsun.Gittiği evinden geri dönsün ve bana gülsün.
Sonra bilmediğim bir şehrin sokaklarında değil de, bana çok şey hatırlatan; ama neyi hatırlattığını çıkaramadığım bir hissedişle uyanayım bir sabaha.

Hüzünleri tutmayayım geceleri.Onlar da rahat uyusunlar diye.

Bir sevgilim vardı diye başlayan her cümleyi duyduğumda garip bir hal alsın yüreğim; ama ben bana çok tanıdık gelen bu duyguyu hatırlamayayım.Sadece bir şeyler çağrıştırsın ve cevabı bilinmeyen soru gibi kalsın oracıkta.

Sonra…Sonrası mutluluk olsun!..

Ve bir gün bir sevgili çıkıp gelirse uzaklardan…Kimin olduğunu bilmediğim bir sevgili.
Ona ne hatırlatacaksam ben ve bana hiçbir şey anımsatmayacaksa o…

Gelmesin uzaklardan…O da bildiği şehirlerde, bakışlarını sakladıklarına kalsın.

Benden sakındıklarını, benden sakladıklarına versin.

Sonra…Sonrası mutluluk olsun!..

27.04.08/21.39
VAN…