..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Yaþamak bir aðaç gibi tek ve hür / Ve bir orman gibi kardeþçesine...
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katýlýmý
Yazar Kütüphaneleri



Þu Anda Ne Yazýyorsunuz?
Ýnternet ve Yazarlýk
Yazarlýk Kaynaklarý
Yazma Süreci
Ýlk Roman
Kitap Yayýnlatmak
Yeni Bir Dünya Düþlemek
Niçin Yazýyorum?
Yazarlar Hakkýnda Her Þey
Ben Bir Yazarým!
Þu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm baþlýklar  


 


 

 




Arama Motoru

ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm > ÇAÐLA GÖKDENÝZ




26 Aðustos 2009
Teninin Kokusuna Hasretim  
'Seni görmek için o geriye döndüðüm zamanlar, ikimizde ölüyoruz yaþarken...'' Özdemir Asaf

ÇAÐLA GÖKDENÝZ


Benim anlatacak tek bir hikayem vardý. O da tam karþýmdaydý... Ona onu anlatabilirdim bir tek. Bazý yýllar yine buraya gelip, onu unutmamak için verdiðim çabalarý, mutlu olmasý için dua ettiðim geceleri belki yapabilirim diye baþladýðým ama ikinci görüþmede býrakýp gittiðim adamlarý...


:CJJA:
Hayatým boyunca tek bir adamla, tek bir þarkýyla ve tek bir hikayeyle yaþadým. Geçen zaman, birer birer evlenen arkadaþlar, kucaðýma alýp sevdiðim yeðenler, yanýmdan geçip giden adamlar... Hiçbirinin önemi yok. Ve hiçbiri taþýdýðým sýr kadar büyük deðil.

Yaza yeni giriyorduk. Ben bilindik bir hayat sürüyordum. Ýþten eve evden iþe... Bazen o küçük kasabaya tatile giderdim, anýlarý unutmamak için. Her birini tekrar yaþamak acý vermedi hiçbir zaman. Çünkü onlar sorgusuz sualsiz yeniden yaþamak isteyeceðim þeyler oldu hep... Ve hiçbir þeyin onlardan daha fazla önem kazanmasýna müsaade etmedim...

Olabilirdi belki; ama ben istemedim...

Odaya girdiðimde ne yapacaðýmý bilemedim, onu görmeyeli seneler olmuþtu. Kaçýp gittiðimiz yýllar, nasýl da yer etmiþti yüzümüzde.

Usulca yanýna oturdum. Yanaðýndaki çizgilere baktým. Kimse seni bu kadar beklemezdi dedim biraz sitemli...

Sen beklerdin ama...

Ben kimse deðilim ki...

Yýllar sonra olan bu tek günlük görüþmede, geçip giden yýllarý, eþiyle olan evliliðini, kýzýný ve oðlunu anlattý. Benim anlatacak tek bir hikayem vardý. O da tam karþýmdaydý... Ona onu anlatabilirdim bir tek. Bazý yýllar yine buraya gelip, onu unutmamak için verdiðim çabalarý, mutlu olmasý için dua ettiðim geceleri belki yapabilirim diye baþladýðým ama ikinci görüþmede býrakýp gittiðim adamlarý... Kendime hiçbir zaman baþlama imkaný vermediðimi... Ondan sonra aynada gördüðüm yüze mutluluðu yakýþtýramadýðýmý anlatabilirdim belki...

Belki hiçbirini anlatmayabilir sadece onu yaþayabilirdim... Sakladýðým anýlara bir tane daha ekleyebilmek için.

Baþýmý göðsüne koyup aðladýðýmda, kokularý saklayabilmeyi çok istedim. Çünkü anýlarý hatýrladýðýmda, yapamadýðým tek þey onun kokusunu anýmsamaktý... Ýçime içime çektim; bir daha bu kokuyu koklayamayacaðýmý biliyordum, onu bir daha göremeyeceðimi. Yarýn ayný saatlerde benim iþte olacaðýmý, onun belki de eþiyle telefonda konuþacaðýný, akþama eve ekmek alýp gideceðini biliyordum...

Biliyordum...

Baba dün niye eve gelmedin dediðinde, kýzýna sen kocaman bir kýz olup büyüdüðünde söz anlatacaðým kýzým deyip beni anlatacaðýný da biliyordum... Masallarda kalmýþ bir peri gibi...

Sorgulanacak o kadar çok þey vardý ki... Nereden baþlayabilir ki insan böyle bir durumda. Tek bir günü, bir daha yaþanmayacak tek bir günü sorgularla geçirmek acý vermeyecek miydi bana? Zaten sorularýn cevaplarýný önemsemiyordum ki artýk. Önemseseydim o gün gider miydim onu görmeye... Önemseseydim, onunla olur muydum?

Banyodan çýktýðýmda parmaðýndaki yüzüðü televizyonun kenarýna býraktýðýný gördüm... Boðazýma takýldý bir þey. Tüm gün boyunca, bana sarýlýrken belki de sadece benim olmak istiyordu;(oysa o hiç benim olmamýþtý!) ama baþýmý her kaldýrýp yüzüðe baktýðýmda sanki eþi oradan hep bizi izliyordu...

Bu yüzden diðer yaþadýklarýmda olduðu gibi, bütün mutluluklarýmý içimde hep bir acýyla yaþadým ben...

O gün hiçbir þey anlatmadým ona. Onu dinledim. Kýzýnýn, oðlunun fotoðraflarýný getirmiþti görmem için. Bir fotoðrafta eþi de vardý. Özür dilerim ben ayýrmýþtým; ama bu gözden kaçmýþ dedi.

Rahatsýz olmamýþtým aslýnda. Müsaade edersen bunu almak istiyorum...

Yapma dedi.

Hayýr, hayýr. Sorun deðil, ben sizi böyle hatýrlamak istiyorum deyip almýþtým...

Babasýný kaybettiði yýlý anlatýrken, aðladý. Eþinin ona o günlerde nasýl destek olduðundan bahsetti. Çocuklarýnýn babasýz kalmasýný istemiyordu hiç... Babasýný kaybetmek onu o kadar çok yaralamýþtý ki korkuyordu... Erken ölüp çocuklarýný býrakmaktan çok korkuyordu...

Dinledim... Hiçbir þey demeden, yüzümde konuþmamasýný saðlayacak hiçbir iz býrakmadan dinledim... Çünkü ben hayatým boyunca onu mutlu eden o kadýna minnettardým...

O gün oraya nasýl gitmiþtim, beni arayýp konuþtuðunda nasýl cevap vermiþtim... Evli bir adamla tek bir gün... Bunu nasýl yapabilmiþtim ya da o bunu benden nasýl isteyebilmiþti bilmiyorum... Sorgulanacak o kadar çok þey vardý ki...

Bir yerden baþlamak istemedim hiç...

O buluþmanýn üstünden yýllar geçti. Tek bir adamla, tek bir þarkýyla, tek bir hikayeyle yaþamaya devam ediyorum ben... Hala kokularý saklayabilen bir þey çýkmadý... Teknoloji o kadar geliþmedi daha. Bütün anýlarý yaþatýyorum; ama kokular eksik... Çalýþtýðým yerde masa baþýnda çerçevede bir fotoðraf duruyor hep... Soruyorlar...

Uzaklarda yaþayan ailem diyorum... Gözlerim uzaklara düþüyor, seni ve aileni anýmsýyorum...

O gün, yanýndayken uzaklardan gelen þarkýyý saklýyorum bir de... Baþýmý göðsüne koyup aðlayarak dinlediðimiz þarkýyý.

Biliyorum sen de saklýyorsun, kýzýna sakladýðýn masalý anlatacaðýn gün o þarkýyý da arþivine eklemesini, hep bu masalý hatýrlamasýný isteyeceðini de biliyorum...

Biliyorum...

O küçük kasabada, ayný odadayým... Yüzüðünün durduðu televizyonun yeri deðiþmemiþ hala... Uzaklarda o þarký çalmýyor...Ama yanýmda getirdim...

Ev sahibi elimdeki plaðý görünce seni hatýrladý... Ama o kadýnýn ben olduðumu bilmeyerek anlattý...

Yýllar önce bir adam geldi buraya. Onun için çok önemli, çok güzel, çok tatlý bir bayanýn geleceðini söyledi. Tüm gün boyunca baþka bir odada bu þarkýyý çalabilir misiniz, beni hep bu þarkýyla anýmsamasýný istiyorum... Çünkü bu onu son görüþüm olacak demiþti...

Odada çalabilirsiniz dedim ben de ona...

Hayýr, hayýr ötelerden gelmeli bu þarký çünkü ben onun için hep ötelerde olacaðým dediðinde ben de kabul etmiþtim...

Niye aðlýyorsunuz diye sordu.

O kadýn olduðumu söylemedim ona. Galiba adam çok seviyordu, duygulandým dedim...

Ah evet çok seviyordu diye bitirdi konuþmasýný...

Þimdi istediðim tek bir þey var. Ömrümün sonunu burada, bu odada geçirmek...

Þarkýyý baþlatýyorum, biz yaþýyoruz... Baþka bir alemde anýlarýmýz yaþýyor...

Baþýmý yastýða koyarken, bir zarf buluyorum... Onun yazýsý... Ellerim titreyerek açýyorum.

''Geleceðini biliyordum... Gündüzden sonra nasýlki gece, geceden sonra nasýlki gündüz gelirse... Ýþte o eminlikte, bir gün senin de buraya yaþamaya geleceðini biliyordum...''

Biliyordum...

Kim bilir? Belki de bildiklerinde bu kadar emin olmak, hiçbir kuþkuya yer vermeden sevmek bizi hala bir arada tutuyor... Çok uzaklarda olsak bile.

Sen bu mektubu okurken, ben kim bilir nerede olacaðým? Ama emin olmaný istediðim tek bir þey var. Nereye gidersem, sen hep orada bekleyip karþýlýyorsun beni... Gittiðim þehirlerin, baktýðým yüzlerin hepsinde biraz sen varsýn...

Kokularý saklayamadýðýn için çok üzüldüðünü biliyorum... Benim de üzüldüðümü bilmeni isterim. Teninin kokusuna hasret yaþamakla sýnandým ben...Bazen rüzgarla gelirdi kokun. O kadar kýsa olurdu ki Tanrý'ya bunun için bile þükrederdim.

Beni beklemediðini biliyorum... Bütün bunlar beklediðin için deðil, beni yaþamak istediðin için böyle oldu bunu da biliyorum... Sen sadece beni yaþamak istedin... Ben olmadan benimle yaþamak...

O günden sonra o evi aldým... Seni karþýlayan ev sahibi seni biliyordu, senin kendini saklayacaðýný bu yüzden seni bilmiyormuþ gibi anlatmasýný ben istedim. Aslýnda o ev o günden sonra sadece seni bekliyordu... Bu mektup da okumaný...

Sevgilim... Hasretim...

Kim bilir baþka bir yerde, yeni bir þans verdiklerinde bize buluþuruz belki... Hem belki orada kokularý da saklayabiliriz deðil mi?..

Ben hep bu umutla yaþýyorum...

Kendine iyi bak...''

Gözyaþlarýmý siliyorum...Belki þimdi sen, baþýný eþinin göðsüne koymuþ, mutlu oluyorsun... Bunu hayal etmek canýmý yakmýyor, senin mutluluðunla mutlu oluyorum çünkü ben.

Mutlu ol sevgilim... Mutlu ol!...

6 aðustos 2009

Çaðla GÖKDENÝZ






.Eleþtiriler & Yorumlar

:: ateþ ile su:(
Gönderen: ahmet / , Türkiye
1 Eylül 2009
bilirmisiniz ateþ ile suyun hikayesini... o hikayede beni etkileyen cümle... Aþkýn bazen gitmek olduðunu.Ama gitmenin yitirmek olmadýðýný... hikayeniz çok güzeldi insanýn tüyleri diken diken oluyor, kendinize iyi bakýn...

:: ...
Gönderen: ebru alagöz / , Türkiye
28 Aðustos 2009
okuduktan sonra sadece içimin yanmalarý silebildi yaþlarýmý




Söyleyeceklerim var!

Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.

Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.


 


ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

Yazarýn aþk ve romantizm kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Mutluluk Sadece Senin Yanýnda Olmakmýþ, Anladým
Ellerin
Mezarýný Bilmediðim
Hele Bir Sen Git
Bal Gözlüm
O Eski Þarký (Ýkinci Bölüm)
O Eski Þarký (Birinci Bölüm)
O Eski Þarký (Son Bölüm/ve Bitti... )

Yazarýn öykü ana kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Yalnýz Bir Opera
Lale, Nilgül
Adýný Koyma
Ýçimden Göçtü, Göçüp Gitmelerinin Karasý
Sarý Odalý Ev

Yazarýn diðer ana kümelerde yazmýþ olduðu yazýlar...
Ýçi (M/n) [Þiir]
Tut ki Mutluyum [Þiir]
Karþý Kýyýsýn Sen [Þiir]
Dumanýmsýn, Dumanýmdasýn [Þiir]
Gölgeydi Cehennem, Tek Bir Soluk Ýçin [Þiir]
Ýbrahim... Ateþ... Ben... [Þiir]
Birgün [Þiir]
Üþüyorum [Þiir]
Yan... Yan... Yan... [Þiir]
Kanayan Sevdam [Þiir]


ÇAÐLA GÖKDENÝZ kimdir?

Her þeyin bir sonu var elbet dedi kadýn kendine. Limanlar bekleme yeriydi ve gemiler zamaný gelince giderdi. Gittiði o kadar çok þey vardý ki. Ve þimdi yüzünü yine gitmelere dönüyordu. Öykülerini taþýmakta zorlandý hep. Yazarken gözyaþlarý þahitti. Çünkü ela gözleri bir tek o zaman yeþile kavuþuyordu. Ama artýk hep ela kalsýn istiyor. Gidiþleri biriktiriyor ve intihar saklýyor gözbebeklerinde. Mavi yosun kokulu uçurumda yalnýzlýklar betimliyor. Kabulleniyor vazgeçmeyi. Umarým baþka bahara o þehirde diye yazdý vakti zamanýyla. Þimdi sonbaharda ve o þehirde. Mutlu. . . 2007-2009 yýllarý arasýnda izedebiyatta yazdý. Yazdýkça yaþadý, yaþadýkça da yazdý. Sonra vakit geldi izedebiyatta sus düþtü payýna. Dar aðacý bile kabul etmedi onu. Limanlar bekleme yeriydi ve gemiler zamaný gelince giderdi. Çýktýðý kapýlarý hiçbir zaman çarpmadý. Kim bilir?Belki bir gün payýna düþen sus kalkýverir üstünden. Kim bilir? www. caglagokdeniz. com


yazardan son gelenler

bu yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler


yazarýn kütüphaneleri



 

 

 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © ÇAÐLA GÖKDENÝZ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.