SEÇKÝN GÜNDÜZ
ARKADAÞIM



“Kola içecek ,” dedi girer girmez. Garsonmuþ , ahçý yamaðýymýþ þu an önemsizdi. O delikanlý oturmaya gelen biri de olabilirdi ya da iþveren . Temizlikçinin bile özel giysisi yoktu. “Soðuk olmasýn. Bana da bir—Neyse sonra söylerim.”

“Soðuk olsun ,” diye atýldý oðlu. “Yolda içtiðim sýcaktý.”

“Terlisin. Yeleðini de almamýþýz. Önümüz koskoca gece... Baksana serinliyor.”

“Kalkýnca doðru eve gidelim artýk. Çok sýkýldým.”

“Söz verdin , dünkü gibi uyumaca yok.”



Elini babasýnýn elinden kurtaran küçük kýz , “Hani salýncaklara gidecektik!” diye mýzýrdandý . “Girmeyelim , ne olur.”

“Boðazým kurudu yavrum. Bir þeyler içip gideriz. Dondurma yer misin?”

“Hava kararýnca çocuk mocuk kalmýyor. Ne olur baba , oturmayalým. Üstelik az önce yedirmeyen kimdi! Boðazýmýn aðrýsý geçmedi ki.”



Kadýnýn yürek atýþlarý dinmemiþti. Bakýþlarýný yoldan kaçýramadýðýna yazýklandý. Adamýn birden dönüp buraya ; onca boþ yer varken tam ama tam yan masaya geleceðini kestirememiþti. ‘Belki eþini bekliyordur,’ düþüncesi hayýflanmasýný önleyemedi. ‘ Dilerim birileri çabucak gelir de masasýna çöker...’



“Uzaklaþmayalým. ‘Babaný yalnýz býrakma,’ demiþti annem. Koþmasana öyle.” Seslendi : “ Hey... Baþý boþ ne demek? ”

“Ne bileyim ben!” Durdu ; “Yo , biliyorum; köpek demek.”

“Salak , köpek sensin. Oynamayacaðým iþte.”

“Bayýldýmdý ! Annem üstelemeseydi yanýna gelmeyecektim bile.”

“Beni gönderen de babam. ‘Arkadaþ arkadaþ diyordun , haydi git bakalým,’ dedi.”

“Hýh ! Benim bi dolu arkadaþým var. Hepsi senden güzel , iyi. Hele biri var ki ne oyunlar bili —”

“Benim yok mu sanýyorsun! Üstelik arkadaþlarýmý babam deðil ben kendim bulurum. Öf... Seni hiç sevmedim , hiç.”

“Sevmezsen sevme. Manyak!”

“Benim babam senin anneni seviyor ya! Oh!.. Oh!...”

“Benim annem de senin babaný. Sana da oh iþte.”

“Sen utanmaz bir çocukmuþsun! Masaya dönüyorum.”

“Ben çocuk deðilim ki ben arkadaþým.”

“Ne yani?! Anladým. A , a !.. Babama söylersem görürsün gününü ! ”




Kuytularda bir masa seçmiþ olmalarýna karþýn çevrelerindekiler konuþmalarýný artýk istemese de duyuyordu:

“Aylarca beklemiþtim. Beni sevdiðini ilk kez söyledi , o akþam karýsýyla tanýþtým.”

“Kocamýn yanýnda dövüp beni kendi evimden kovdu o yeniyetme , tüysüz.”

Kulak kabartanlar pek bir þey anlamasa da az önce durakta tanýþan bu iki kadýn birbirini yeterince anlýyor. Dostluklarý geçmiþe-geleceðe yaslanýverdi. Ortak yanlarý ise yaþantýlarýnýn kendilerinden kaynaklanan yanlýþlarla dolu oluþu. Yakýnmalarýna neden olan etkenleri gözü pekçe dile getirip paylaþacaklar , birbirlerine kenetlenecekler. Ýçtenlikle... Dayanýþmalarý yaþam boyu sürebilir. Ya da birinden birinin yeni bir yanlýþýna dek.



“Nasýl baþlarsa öyle gidiyor , bir bilsen.”

“Bilmez miyim. Kimi kez öyle bile gitmiyor , ah...”

Garson sessiz olmalarý için uyardý.

“Þunlara bak ,” diye fýsýldadý , garson masadan uzaklaþýnca , “geldiðimizde kardeþ kardeþ oynuyorlardý.”



SEÇKÝN GÜNDÜZ-Arkadaþým