Şiir duyguların dilidir. Şair bu dili kullanan kişidir. Şiir yaşanılmış,hayalî,imge sembol,hayata ve insana dair ne varsa üzerinde barındırır.Şiir hayatın hikayesi,masalı, romanı,denemesidir.
Çünkü o yazın türlerde anlatmak istediklerini kısa öz bir şekilde karşıdaki kişiye anlatabiliyorsun.
Sözünü uzatmadan söyleyeceğini tam olarak söylüyorsun. Zaman kaybında cok az. Şiir akılda kalıcıkık nedeniyle de bir numara. Atalarımızda şiirin gelişmesındeki sebebte budur.Göcebe bir toplumda yaşıyorsun akılda kalıcı bilgiler daha iyi şekilde saklanıyor hafızalarda.
Sözün büyüsüdür şiir. O büyüyle hayel alemlerine dalar,şairle sevinir, şairle üzülür onun yaşadıklarını yaşarız beraber. Şair yazdığı şiirde bizden izler bulunur. Onun şiirinde kendimizi bulursak o şiir bizim için bir anlam ifade eder. Şairin şiirinde bazen bir yeni bir dünya kurarız.
Şairin kimseye kötülük yapmayacağı inancındayım ben çünkü onun duyguları incelmiştir. Onun tek derdi sevgilişi bu genellikte yoktur. Nedimin bir beyitte dediği gibi beyitin aklımda kalanı şöyle.. Ey nedim senin vasf ettiğin güzel yok bu şehirde..Bu bir hayal olmuş bir peri suret görülmüş sana.. Diye sevdiği kişinin olmadığını söyler.. Orhan veli kanık anlatamaz bazen..Ahmet haşimle O beldeye gideriz bazen..Namık Kemalle vatan bilincimiz oluşur. Mehmet Emin Yurdakulla haykırırız.Bazen Nedimle Sadabada gideriz... Nesimi ile Kime ne deriz. Fuzuliyle leyla mecnun okuruz..Cahit Sıtkıyla, ölümü hatırlarız.. Necip Fazılla felsefi düşünürüz. Turgut uyarla Arabistanlara gideriz.. Mevlananın ögütleriye alcak gönüllü oluruz Gel deriz. Yunus emre ile bize seni diyerek rabbimizi zikrederiz.Ahmet yesevi ile 63 te gireriz yere,ve peygamber efendimiz (sav) bu yaşta öldü diyerek yerlere girer.Mehmet Akifle toplumuza bakarız, onları anlatırız..vb işte böyle hayatımızı geçmişimizi en kısa öz şekilde özetleriz böyle.
Şiir toplumun aynasıdır. Oluştuğu dönemden izler taşır. Dönemi yaşarız onlarla .. Toplumumuzdan geçmişimizden kısa sürede haberdar oluruz. Nasıl mi. Şimdi işlamiyeti kabul ettiğimiz dönem dini unsurlar olduka fazladır. Aruz ve arapça kelimeler bu dönemde hayatımıza girmiş ve işlemişiz. Divan edebiyatı dönemine gelince bu etkileşimin daha fazla oldugunu ve nereyse tüm kelimeler arapça ve parça senteziyle oluşmuştur. Ve şiirler öyle yazılmıştır. Bir de osmanlı devleti bu dönemde güçlü ihtişamlı bir dönemde kültürel ve maddi zenginlik var . İnsanlar zevk ve sefa içerisinde kısmi de olsa. Bu dönem şaırleri daha fazla işledikleri konu aşk şarap güzellik olmuştur.Bazen bu dönemlerde savaş fazla olmuş şaırle sulhiye diye barış susamışlık şiırleri yazmışlar. Fetihler olmuş bu seferde fetıhnameler süslemiş şairin kalemini...
Tabiki zaman geçmiş osmanlı zayıflamış yeni arayışlar içine girmiş ve burada da iş şairlere düşmüştür batıyı örnek alınmış bu sefer Fransızca vb diller toplumda ve şiirde görülmüş.Şair topluma bir ışık görevi üstlenip yazı ve şiirle yazmıştır. Ama bu cabalarda osmanlının kurtarılması için yetmeyince başka fikir beyinlerde bitmiş ve ilk meyveleri şairler vermiştır.
Bakın toprak kayıpları fazla olunca şairlerimizin vatan üzerinde durmuşlardır.Ve şairlerimiz kendisine uygun fikirleri savunmuşlardır. Bunları bu uygun gördügü fikirden dolayı onlara kötü muhaleme yapmaya da hakkımız yok. Bizlerde hatalar yapıyoruz. Onların hayatlarını iyi bilmek onun gôrüşlerini bilmekle saglanır. Şiiri daha anlamlı olur eger şairin tüm özelliklerini bilirşek.
Şairlerimiz üstüne düşen görevleri daima yapacağına inanıyorum geçmişte oldugu gibi.. Ama bir şair hakkında kulaktan duyma sözlerle kara sürmek bence iyi değil. Çünkü o kişi dogru mu söylüyor acaba deyip araştırmak gerekmez mi. Aklıma düşenler bunlar sayın okuyucularım. Eksikliklerimi affedin saygılarımla..