kalbim biraz çarpınca, utanıp babamın arkasına saklanıyorum hala… bakma yaşıma, ben hala babamın küçük kızıyım. hala beni şefkatle sevecek bir adamın olmadığına inanıyorum. ve hala Ahmeti sevdiğimi söylüyorum. ‘Ahmet bu ülkeden gitti, Ahmet seni sevdiği yalanını çoktan unuttu, Ahmet başka bir kadını seviyor’ diyorlar. susuyorum. diliniz kopsun. Ahmet’i anan, öpen diliniz kopsun. Ona kötü söyleyen dilim kopsun.

Ahmet, aşkın hala var olduğunun en büyük kanıtı varlığın. yoktan aşk yapan kadın diyorlar bana. o anlardan birinde kendimi dünyanın en utanmaz kadını ilan ettim. başka bir kadına ait adama aşığım. ve sanırım bu benim kaderim Ahmet. eğer bir ah, dua ettiysen bana tutmuş olmalı. yaraları olan adamları sevme girişiminde bulundum senden sonra… bu tabir çirkin olur sen hep vardın. yani anlyacağın biçimde hep yara bandı oldum başkalarına. yaralarını tutmaya çalıştım. onlarsa beni söküp attılar. zorlama sevdiler. kendilerini beni sevmediklerine inandırmak için orospulaştıdılar. orospuda oldum Ahmet!!! unutamadıkları bir kadının anısıyla oturup içmek isterdim onlarla. izin vermediler. halbuki beni bilirsin. ben sadece sevmek isterim. başka da bir şey istemem. beceremediler Ahmet. bana dokununcaya kadar sevdikleri kadını unuttukları yalanını bile söylediler. Ahmet ben onları severken seni de hala sevdiğimi hiç inkar etmedim!!! Tövbesi geçmez. benden hala nefret ediyorsun biliyorum. ben seni severken gittim. seni severken giden ayaklarım kopsun. insan severken gider mi deme Ahmet utanıyorum yerin dibine giriyorum. ciğerlerim hala geçmedi. ve ben ne zaman birini sevsem Ahmet alıp onu ciğerlerime oturtuyorum. o kadar canım yanıyor ki. kimi sevip sevmediğimi nefes alamazsam anlıyorum. adresini yazmışsın bir internet sayfasında. evet Ahmet seni hala google da arıyorum. sana mektuplar yazıp gönderiyorum. ama hiç birine cevap vermiyorsun. verme Ahmet.

yoruldum ve senin gibi yapacağım. bir adamın elinden tutup gezdireceğim. seni seviyorum, aşkım, canım, bitanem diyeceğim. soru sormayacağım. beni aramazsa ben arayıp ona söveceğim. karşısında ‘beni sevmiyorsun artık beni sevmiyorsun’ diye ayaklarımı yere vura vura ağlayacağım. kolundayken ise sürekli gülümseyeceğim. bütün dost ve akrablarıyla tanışıp vıcık vıcık yapmacık bir hal alacağım. yani demem o ki seni sevdiğim gibi sevmeyeceğim Ahmet anlıyor musun?

Hoş sen de dahil beni kimse anlamadı Ahmet. Sayenizde artık merdivenlere inanıyorum. ve olduğum basamaktan kendimi en dibe fırlatıyorum Ahmet. senin yanına. yukarda biriktirdiğim dostlara sırtımı dönerek. yüzüm yere, kafam ağır taşlara yakın.

27.03.2011
Çiğdem Taş



“İyi ve şefkatli biriydim ben, ama herkes beni kendisi için seviyordu, hiç kimse hiç bir zaman acımadı bana, hakkımda bir şeyler öğrenmek istemedi. Ne annem, ne kız kardeşim ne kocam, ne de köpeğim.”

Elsa Triolet