Ölüm, dünya hayatýna hýrsla baðlanan tüm insanlarýn gerçekliðini bildikleri halde sürekli olarak kaçmaya çalýþtýklarý önemli bir olaydýr. Her insan bir gün kesinlikle onunla yüzleþecektir. Yaþamýný dünya hayatý üzerine kuran kiþinin, yaþamý süresince sahip olmak için emek verdiði her þeyi bir anda silip yok edecek, anlamsýzlaþtýracaktýr. Dünyanýn en varlýklý, en tanýnmýþ insaný da olsa, maddi manevi tüm deðerlerini yitirecektir.

Allah’tan yüz çevirerek yaþamýþ insanlar için hýrs ve tutkuyla baðlanýlan her þey ölümle birlikte sonlanacak, piþmanlýklar ve zorluklar baþlayacaktýr. Sonsuza kadar sürecek azaptan önce, "... bugün Allah’a karþý haksýz olaný söylediðiniz ve O’nun ayetlerinden büyüklenerek (yüz çevirmeniz) dolayýsýyla alçaltýcý bir azabla karþýlýk göreceksiniz" ... (En’am Suresi, 93) ayetindeki gibi, ölüm anlarýnda da büyük bir azap yaþayacaklardýr.

Bu kiþiler, ölümle karþýlaþtýklarýnda, dünya hayatýnda vicdanlarýnda sürekli olarak bastýrmaya çalýþtýklarý ölümün gerçekliðini görürler. "Keþke hayatým için, (önceden bir þeyler) takdim edebilseydim." (Fecr Suresi, 24) diyerek piþmanlýklarýný dile getirseler de artýk faydasýzdýr. Çünkü Allah onlara doðru yolunu göstermiþ, ’bir ömür süresi’ de vakit vermiþtir.

Kendilerine verilen süreyi gereði gibi kullanmayan ve ölüm geldiði an hissettikleri endiþe, piþmanlýk ve korku nedeniyle tevbe eden kimselerin, bu istekleri kabul edilmeyecektir. Bu yüzden her insan geri dönüþü olmayan o aný yaþamadan önce Rabb’ine yönelip dönmelidir.

Gerçek mutluluk yalnýzca insanýn kalbinin tatminiyle mümkündür; nimetlerden zevk almak da ancak imanla yaþanabilir. Bunun yolu ise çoðu kiþinin zannettiði gibi dünya nimetlerine kavuþmak, toplumda saygý ve sevgi görmek, takdir ve övgü almaktan geçmez. Mutluluðun sýrrý Kuran’da, "…Haberiniz olsun; kalpler yalnýzca Allah’ýn zikriyle mutmain olur. Ýman edip salih amellerde bulunanlar, ne mutlu onlara. Varýlacak yerin güzel olaný (onlarýndýr)." (Ra’d Suresi, 28-29) ayetiyle haber verildiði üzere Yüce Allah’ý anmak ve güzel iþler yapmaktýr.

Dünya hayatýnýn zevklerinden yararlanmayý amaç edinmek insana kýsa süreli, geçici ve sonlu mutluluklar yaþatýr. Ýnkarýn getirdiði, dünya hayatýnda mutsuzluk, ölüm anýnda piþmanlýk, ahirette ise azaptan baþka bir þey deðildir. Ýmanýn insana kazandýrdýðý, dünya hayatýndaki tüm zevkleri doruðunda yaþayacak ruh derinliðidir. Ahiretteki zevkler ise sonsuzdur.

Birbirinden kesin çizgilerle ayrýlan ne kadar farklý iki yaþam. Aradaki apaçýk farký görmek ve inkar karanlýðýndan iman nuruna teslim olmak en doðru olandýr kuþkusuz. Samimi iman muhteþem bir güçtür. Ýnsan gecekonduda hatta topraðýn altýnda yaþýyor bile olsa, iman ve Kur’an’la yaþýyorsa bulunduðu yer cennete döner. Ýnsanýn yaþamýný aydýnlatan, Kur’an’ýn güçlü Ýlahi ýþýðý ve imanýn nurudur.

Allah, iman edenlerin Velisi (dostu ve destekçisi)dir. Onlarý karanlýklardan nura çýkarýr; inkar edenlerin velileri ise taðut’tur. Onlarý nurdan karanlýklara çýkarýrlar. Ýþte onlar, ateþin halkýdýrlar, onda süresiz kalacaklardýr. (Bakara Suresi, 257)