Otobüs
(eylül) 16 Temmuz 2023 |
Yaþam |
| |
Kimi zaman yolculuk bitmesin diler, an gelir ýssýz bir kavþakta inmek istersin. Hezeyanlarýn olur, sebepsiz yere mutlu olursun ve bedenin yolculuðu kanýksar. Ondan sonrasýnda belki umursamazsýn.
|
|
Kimi Suçlayacaksýn?
(eylül) 26 Aðustos 2023 |
Yaþam |
| |
Belki hayat telaþýndan ya da yorgunluk, kim bilir, an olur , derin bir uykuda kalmak ister insan. Gözleri kapalý, lakin uyanýk, öylece durmak ve yalnýzlýðýnda boðulmak ister.
Kapatýr tüm kapýlarý, perdeleri çeker, düþüncelerden, sorulardan kaçýp saklanacak yer arar. Kendi karanlýk sýðýnaðýnda ruhunu özgür býrakýp yitmeyi diler bazen insan. |
|
Nefes
(eylül) 3 Nisan 2023 |
Yaþam |
| |
Söylenmeyen, fark edilmeyen, gözardý edilenler ihtimali ile parçalanýyor, bölünüyor, yok oluyorum. Bir eksik varmýþçasýna, bilemediðim, bulamadýðým. Kayýp bir parçayý bulmam gerekirmiþçesine beyhude bir çabanýn içerisine düþüp kalýyorum. Ah, ben… |
|
Prologue
(eylül) 19 Mart 2023 |
Yüzleþme |
| |
Bilmiyorum ya da bilemiyorum, hayattaki her þey çok deðiþken. Oynak bir gündem oluþturulmuþ, yalanlar, sahte haberler ile. Mayýnlý yolda ilerlemek gibi, adým adým, temkinli. Tadý yok nefesin, mecburiyet veya hediye olmuþ. Seçenekler duruma göre ayarlanmýþ, ya da seçilen durum olmuþ.
|
|
Ruhun Yarasý
(eylül) 8 Ocak 2023 |
Yaþam |
| |
Sorgulanmýþ, hatta çok fazla sorgulanmýþ bir baþlýk. Sonrasý gürültülü sessizlik. Aðýr yük olmuþ sükünet ile terbiye edilmiþ insan. Belki öyle veya deðil. Sorular çok fazla ve cevaplar yetersiz. |
|
Her Þey Bildiðin Gibi
(eylül) 16 Ekim 2022 |
Yaþam |
| |
Farklý bakýp farký görmeye çalýþmak lazým. Belki kalp gözyaþlarýnda boðulur yine de hayat denen bilmecede umudu görmek var. |
|
Kendini Nasýl Öldürürsün
(eylül) 25 Eylül 2022 |
Yüzleþme |
| |
Birçok þekli var kendini öldürmenin. Ýlk önce bunu yapmaya karar almak. Uyarayým, tek seçenek deðil. Türlü intiharlar var, misal: |
|
Hiçlik
(eylül) 17 Temmuz 2022 |
Yaþam |
| |
Yakalandýðýn bir þaþýrtmaca, bir komplo teorisi aklýný bulandýrýr. Bilmediðin ise, kaderinin seni býraktýðý kavþakta bir yön seçmen gerektiði. Çalkalanýr tüm benliðin, ruhun yakarýr içinde ve sen duymazsýn. Seçtiðini yaþarsýn. |
|
Tek Baþýna
(eylül) 10 Haziran 2022 |
Yüzleþme |
| |
Sanki bir yanýlsamanýn içinden geçiyormuþsun gibi yürümeye devam ediyorsun. |
|
Masallardan Hayat - Tuzak
(eylül) 19 Mart 2022 |
Yüzleþme |
| |
Hayatta olmak Zaman ile sýnýrlanmýþ dram aksiyon. Bazen þüpheli derecede sakin, bazen gerilimli, çokça ise olaðan, iyi kötü belli anlayacaðýn. Kabaca: bu filmi ben seçmedim, içine düþtüm. |
|
Yazdýðýn Her Cümle
(eylül) 15 Þubat 2022 |
Yüzleþme |
| |
Yazmak, heceleri biriktirmek olur. Kelimeletin anlamýný açýp göstermek.
Derine gömülmüþ hazineyi kazýp çýkarmak, sergilemek gibi.
Yazmak bambaþka bir eylem. |
|
Kafalar
(eylül) 17 Ocak 2022 |
Yaþam |
| |
Herkesin bir fikri olabilir, kafa farký. |
|
Ýnsan Ben
(eylül) 14 Ocak 2022 |
Yüzleþme |
| |
Ýnsaným ben. Seçimim deðil. Ýnsaným ben, tarihin her sayfasýnda varým. |
|
Ruh Kapaný
(eylül) 8 Ocak 2022 |
Yaþam |
| |
Sorular asýlý, cevaplar ikiyüzlü… Oysa esas mesele zaman deðil. Ýnsan. |
|
Baþlangýç ve Son
(eylül) 25 Aralýk 2021 |
Yaþam |
| |
Müzik biter. Sessizliðin adý hayat olur, þimdilik. Kýsacýk anlardan ibaret zamanlar. Sesler, yüzler, yaþamdan kesitler. Hayat biter. |
|
|

"Gidebilsem... Düþlediðim, var olduðundan bir türlü emin olmasam da gitmek istediðim, hep mutlu olacaðým o yere gidebisem..."
Bir küçük parça mavi gökyüzü, belki birkaç küçük, beyaz bulut. Bir parça sahil, birkaç dalga, burnumda yosun kokusu. Birkaç martý çýðlýðý, denizin koyu derinliðine düþen... Bir yudum Aþk ve bir yudum daha... Her nefes Aþk... Bir yeþil orman, gölgesinde sýrlarýn saklandýðý. Birkaç yaðmur damlasý, her birinde mucizeler bekler, Aþk yaðar üstüme... Fýsýltý yayýlýr içime; baþým döner, duman duman sarar etrafýmý aðýr yalnýzlýk. Sevgili yalnýzlýk... Aþk.
|
02.09.2012 15:18:02
|
Sadece sonsuz Aþk |
| |
"Boþluksuz Bir Yazý."
Bazen sadece müzik kalýr, kelimeler yaðmur damlasý veya rüzgarýn savurduðu toz bulutu gibi basitçe düþer, sadece notalarý duyarsýn. Tüm hislerin bir tek duygunun içinde kenetlenir ve o muhteþem, inanýlmaz özgürlüðünde kanatlanýr ruhun, tekrar çalmak için müziðin bitmesini beklersin. Önemi kalmamýþtýr hayat sýkýntýlarýnýn; geciken faturalarýn, ödenmemiþ ekstrelerin, olumsuz iþ görüþmelerin. Burkulan bileðinin aðrýsýný, ilacýný almayý, kahveni içmeyi, yemek yemeyi unutup müziðin sihrini yaþarsýn. Hiç ama hiç önemi kalmaz hayat denen panayýrýn, tüm kalbinle dilediðin Aþk ile bu kýsacýk molayý, içinde saklanýp, sonsuza kadar büyütürsün... Bazen söylenenleri duymaz, gözlerin anlattýklarýna inanýrsýn. Ellerinle iterken içinde hapsolan çýðlýklarla saðýr olursun bazen. Þarkýlarýn seni ele vermesin diye lal kalýr sözcüklerin, unutursun bakýþlarýný, titreyen bedenini, sessiz hýçkýrýklarýný, unutursun seni ele veren hislerini... |
|
25.06.2011 19:37:18
|
Hayat |
| |
Yolculuk þirin bir kasabanýn içinden geçer. Hava temiz, sessizlik masum ve insanlar bildiklerinden farklý.
Gönlün, ya daðlarýn gizemli gölgesine ya da kumsala kendini teslim eden dalgalara vurulur.
Ýçini hoplatan tüm bu güzelliklerin sahibi olmak istersin, çok istersin, üstelik kendinden tek bir parça býrakmadan...
Huzurun seni küçük bir kasabada beklediðini düþünür durursun, sana ait olmadýðýný anladýðýn vakte kadar...
Duvarýna astýðýn çerçevelerin içinde anýlarý ve an'larý acýmasýzca hapsedersin, unutmamak için hayallerini...
Bir gün gelir yola çýkmak için bir sebebin olur; farklý olan insanlar deðilmiþ, o sensin... |
|
07.01.2011 12:38:31
|
Sen Herþey'sin... |
| |
Hayat, sahnelenmemiþ bir oyunun provasý
Yýllar önce, tek sorumluluðum ve derdim okul iken Hayat hakkýnda kafa patlattýðýmý hatýrlamýyorum. Bir an evvel büyümek istediðimi anýmsýyorum, hem de acilen büyümek... Etrafýma baktýðýmda yüzlerde zamanýn mevsimlerini görüyordum ve çocukça bir inanýþ korku ile irkilmeme sebep olurdu - acaba ben, okul formamda tutsak mý kalmýþtým?.. Yaþlý komþularýmýz vardý, her sokakta olduðu gibi, sanki hayatlarý boyunca yaþlý olmuþlardý. Annemin arkadaþlarý vardý, bir araya gelip anlam veremediðim sohbetlere dalýp beni unuturlardý, onlar da hep böyleydiler diye düþünürdüm. Parkta bebeklerini dolaþtýran dadýlar vardý, sanki hep oradaydýlar. Bisiklet süren, koþan gençler. Mezuniyetleri, düðünleri, ölümleri gördüm, inanýlmaz sevinçler, hüzünler kaydoldu zihnime. Ben hep ayný yerdeydim. Sýnýfta kaybolup saklanýrdým, duymuyor, görmüyordum, sadece mevcuttum, beklemedeydim-zamanýmý... Ha, bunu bildiðimi hatýrlýyorum, mevsimimi beklediðimi. Her nasýlsa "olmasý gerekenler" bende bulunmayý seçmediler - Hayat beni seçmedi. Büyümeyi beklerken unutulduðumu sandýðýmda ucundan köþesinden tutunup çýplak bir kayaya týrmanmakla geçti hayatýmýn bir sonraki mevsimi. Bir an, sahnelenmemiþ bir oyunun bir türlü bitmek bilmez provalarýn seyircisi oluverdiðimi anladým. Bunu kabullendim hemen, hatta tat aldýðýmý bile söyleyebilirim. Bunca yaþamlarýn arasýndan akýp gitmiþ incecik bir duman oluveriðimi anladým. Bana göre, kendimi tüttüre tüttüre özgürlüðe kavuþturdum. Þimdi ben hangi mevsimdeyim, diye sorulsa, hala ayný yerde olduðumu söylerim, okul formamýn içinde... Orada kalmayý istediðimden deðil, o zaman Hayat'ýmýn mevsimini seçtiðimden. Aslýnda var ya, güzeldi bunu yapabilmek be, kliþe bir cevap ile: bir daha olsa yine yapardým. Þöyle bir geriye baktýðýmda, ya da aynadaki bana bakýp düþünmeme bile gerek olmadan "Hadi oradan Hayat" demekten haz alýyorum. Bunun nasýl bir duygu olduðunu anlatabilmeyi isterdim lakin bir þekilde anlaþýlabilir sadece, anlatýlamaz...
|
|
|