Tutabilmeyi diledim. Beklentileri karþýlamak kolay deðil. Fakat, bir masal sözüm var. Nereden baþlarým, bilmiyorum. Masallarý sevmiþimdir, umut dolu hayallerin gerçekleþtiði dünyalar.
Prenses olma hayalim olmadý, mutlu olayým yeterdi. Bu gibi düþünceler hayatýn içine girmediðim, dünyayý tanýmadýðým zamanlara dair. Ne bileyim, gerçekleþeni vardýr belki bazý rüyalarýn…
Düþler yanýltmasýn. Güzel rüyalar olur, arþa çýkaran. Kabuslar, karanlýk taraf. Hepsi bizde, deðil mi? Bir de güya okuyucularý var bunlarýn, sizi gidi sizi.
Masal dedik, deðil mi? Keþke hayat masal olsa. Dünya güzel ve çirkin, iyi ve kötü, fakir ve zengin, yakýn ve uzaktan ibaret olsa sadece.
Bir yýldýz doðar, ýþýðýn yasaklý bir gezegende. Karanlýk çaðýn orta yerinde bir yýldýz doðar. Parlamalý, ýþýk saçmalý, deðil mi? Masal bu ya, zindanýn en derinlerindeyken ýþýk saçabilir mi? Olabilir, masal bu ya, mümkün her þey. Masal bu.
Deðil. Masal, ulaþamadýklarýnýn yakýný. Masal, yapamadýklarýnýn gerçekleþmesi. Masal; masumiyetin, çocukluðun, dileklerin, yoksun olduklarýn, zaferlerin, umudun…

eylül