Santaluçiya

Salkım salkım begonviller
Yerden balkona sarılmış kızıl mor
Suluboya resim gibi,
Veya bir masal kahramanı
Göğsünde sevgilisi,
Parmak uçlarında ‘Santaluçiya …’

Seni dinliyorum
Bir dağ yamacından
Adını bilmediğim ağaçlar
Yamaç paraşütü gibi
Uçuyorum rüyada
Alçalıp yükselerek,
‘Santaluçiya …’

Sırtında en güzel gömleğin
Ay bulutla örtünmüş
Rüzgârdır okyanusu taşıyan
Belki İtalya’dır, belki İspanya…
Dalga dalga yükselip, alçalıyor,
‘Santaluçiya …’

Onun hayaliyle duru bir sabah
Aynı zamanda o meçhul ses
Ormanın yüceliğini taşıyan
Dünya sessizliğiyle,
‘Santaluçiya …’