Soğuk bir esinti tenimi yalıyor geçiyor, geçmişimi, geleceğimi, hayallerimi ve umutlarımı fısıldayarak kulağıma... Bedenimi bir ürperti sarıyor, içim titriyor adeta… Geçmişim aklıma geliyor, yaptıklarım, yapmadıklarım ve yapamadıklarım… En çok yapamadıklarım acıtıyor kalbimi… Keşke diyorum, keşke… Her keşkenin ardından hayallerim geliyor gözümün önüne bir bir… İçimi yine bir ürperti kaplıyor…

Saçlarım yüzümü kaplıyor, denizimi karartıyor… Dalgaların sesini dinliyorum gürültülü dünyamda, yine de umutla sesleniyor tüm gücüyle… Saçlarımı topluyorum, önümde koskocaman bir deniz… Umutlarla ve hayallerle hiç durmadan sinirleniyor, sakinleşiyor, sinirleniyor ve yine sakinleşiyor… Tıpkı yorgun bedenim gibi, tıpkı yorgun ruhum gibi…

Hava soğuk, esiyor usul usul… Banka oturuyorum ve bedenime bakıyorum karanlık denizde… Ve
ruhumu görmeye çalışıyorum karşı kıyının ışıltısında… Hafifçe bir gülümseme yerleşiyor yüzüme… Keşke diyorum keşke, içimdeki her şeyi söyleyebilseydim, hayatı ertelemeden yaşamayı deneyebilseydim. Hayallerime ulaşmanın tek yolunun onları başlatacak bir şeyler yapmak olduğunu bilebilseydim… Ama yapamadım, yapamadım, sadece cesaretsizdim, sadece korkuyordum… Sonun beni bu kadar sabırsızlıkla beklediğini bilemedim… Hayallerimi bitirdiğim yerde umutlara sığındım, hiçbir şey yapmadan, yapamadan… Sadece bekledim… Bir umut… Umutsuz bir bekleyiş, umuda yol alan…

Geçmişimi düşünüyorum, boğuluyorum denizimde, çıkamıyorum bir türlü… Keşkelerim boğuyor beni…

Bir ses geliyor, yerler ıslanıyor yavaş yavaş… Kendime geliyorum yüzümden, tenimden süzülen yağmur damlalarıyla… Damlalara inat dik durma çabası veren yaprakların coşkulu sesleri ürpertiyor duyularımı... Ruhumun sonsuzluğuna uzanan deniz, her damlayla daha da ahenkle kıpırdamaya başlıyor... Küçük küçük damlalar her yeri, herşeyi kendi ahengine uyduruyor... Her yer, herşey onun ritmini tutuyor...

Ben de yağmurun ritmini tutmaya başlıyorum, gözlerimden süzülen damlalarla... Kendimi gecenin karanlığına bırakıyorum hiç direnmeden... Rüzgarı arkama alıyorum, yavaş yavaş itiyor beni... Gözlerimden süzülen yaşlar, gecenin karanlığından düşen damlalarla bir oluyor... Önümde yorgun bedenim, arkamda yıpranmış ruhum... Yorgun bedenime dönüyorum uçsuz bucaksız dalgalarla dans eden siyahlara ve soğuklara bürünmüş bedenime...

Bir an gök yüzü yarılıyor, her yer aydınlanıyor... İçimde birşeyler kopuyor... Ardından acıklı korkutucu bir ses... Şimşek çakıyor... Ruhumda ve bedenimde şimşek çakıyor kara, yorgun sularla buluştuğum an...

26.12.2011
Funda...