KARADUL ÖRÜMCEÐÝ

                              ***
          
Kadýn, on üç yaþýndaki kýzýnýn ilk baþlarda karþý çýkmasýna raðmen, kendinden üç yaþ küçük, hiç evlenmemiþ bir adamla ikinci evliliðini yapmýþtý.

Ýki yýl kadar süren ilk evliliðinde hayal kýrýklýðýna uðramýþtý. Dört yýllýk üniversite döneminde iyi tanýdýðýný sandýðý ilk kocasýnýn, evlendikten sonra maskeli bir kiþilikte olduðunu görmüþtü. Karýncayý bile incitmeyecek bir yapýda bildiði kocasýndan dayak yemiþti. Ýþte o dayak, boþanmasýnýn temel nedeni olmuþtu.

Ýkinci eþini ilk kez, yeðeninin matematik dersindeki baþarý durumunu öðrenmeye geldiðinde görmüþtü. Kýsa bir süre sonra tekrar görüþtüklerinde, yeðeni hakkýnda bilgi edinmenin bahane olduðunu anlamýþtý. Ardýndan evlenme teklifi almýþtý. Daha ilk baþta,“Kendimi kýzýma adadým.
Evliliði düþünmüyorum,” demiþti. Boylu boslu güzel bir kadýndý. On iki seneden bu yana duldu. Daha çok aracýlar yoluyla epey evlenme teklifi almýþ, hepsine hayýr demiþti. Bu adama da olumsuz yanýt vermiþti ama onun, “En azýndan bir süre düþünün. Beni umutla yaþatýn,” demesine boyun eðmiþti.

Yetiþtirme yurdundan gelmeydi. Kimsesi yoktu. Evlenmesine karþý çýkan kýzýyla açýk seçik konuþmaya karar verdi. “Kimsesizliðin verdiði yalnýzlýk kadar insanýn yüreðini sýzlatan bir duygu daha yoktur...” diyerek baþladý sözlerine. “Bunun sýkýntýsýný çok çektim… Ýstiyorum ki yakýnlarýmýz olsun. Darda kaldýðýmýzda kol kanat gersinler. Yaþ otuz beþ...Yolun yarýsýndayým. Allah’ýn bana güzel bir fýrsat verdiðine inanýyorum. Hepsinden öte, bu adama içim ýsýndý. Sana da iyi baba olacaðý umuduna kapýldým. Ayrýca, dul kadýn olarak toplum baskýsýndan býkýp usandým. Öðretmen de olsa dul kadýna erkekler, kolay elde edilebilecek bir kadýn gözüyle bakýyorlar. Yakýn bildiðin evli kadýn arkadaþlarýn, orospuluk yapabilir sanýyla seni dýþlýyorlar. Bu yýlgýnlýktan kurtulmak istiyorum artýk. Baþka ne diyeyim kýzým?..” Kýzýnýn, “Evlen anne,” demesiyle sevecen yüreði okþanývermiþti. Buna raðmen bazý kaygýlarý atamýyordu üstünden. Tanýþtýklarýnda adamýn ziraat mühendisi olduðunu, serbest çalýþtýðýný öðrenmiþti. Evlenme teklifi ertesinde onun hakkýnda edindiði bilgiler þunlardý. Ýlçenin köklü ve ileri gelen bir ailesinden. Geniþ zeytinliklere sahip. Orta ölçekli bir zeytinyaðý fabrikasýný yönetiyor. Zeytinyaðý ve zeytin ticareti yapýyor. Ýlçede hatýrý sayýlýr birisi biliniyor.

Ýþte bu çok olumlu bilgiler, bazý kaygýlarý da beraberinde getirmiþti. Ya gönlünün aktýðý adamýn aile çevresi kendisini kabullenmek istemezse?.. Evlendiklerinde hor görülürse?..Ayrýca, adamýn kendinden küçük olmasýyla ayrý bir açmaza düþmüþtü. Þimdi duygu bütünlüðüyle önemsiz görünen yaþ farký ya ilerde sorun yapýlýrsa? Arayýp sormayan öz babasýndan nefret eden kýzý, üvey babasýný aralarýna giren bir yabancý görürse? Ýþte bu kaygýlar epey düþündürmüþtü. Bir gün kaygýlarýný telefonda dile getirmiþ, aldýðý güvencelerle gönlü iyice akývermiþti adama…

“Sana ve kýzýmýza yan bir bakýþý dahi hoþ görmem. Seni bu halinle sevdim. Kýzýna öz baba duygusuyla yaklaþacaðým,” diyen adama daha fazla direnemeyip evlenme teklifine “evet” demiþti.
          ***
Öbür tarafta da adam, sevdiði kadýn evet demeden önce geniþ aile çevresine evlenme giriþimini duyurmak istemiþti. Anne ve babasý yakýn dönemlerde ölmüþ olsalar da ataerkil aile yapýlarý devam ediyordu. Ýki aðabeyi ve üç ablasý vardý. On sekiz yaþýnda evlenip, kocasý trafik kazasýnda öldüðü için evliliðinin üçüncü ayýnda dul kalan ortanca ablasýna uðramýþtý ilk. Hiç evlenmemiþ bir adama kocaya giden ablasýndan anlayýþ ve yardým umuyordu. Hiç beklemediði bir tepkiyle karþýlaþmýþtý. Daha ilk baþta;
“Elin kullanmýþýný almam ben kardeþime,” diyerek kadýný aþaðýlamýþtý ablasý. “Bir de taygeldisi var ha?..” derken gözlerini belerterek öfkesini iyice belirtmiþti. En büyük aðabeyi ise en þiddetli tepki veren olmuþtu. Kadýnýn dul, üç yaþ büyük ve yetiþkin kýzýnýn olmasýnýn verdiði kýzgýnlýkla, “Ne ne ne?” derken aðzýndan köpükler saçýlmýþtý. “Bir gözü kör, bir ayaðý topal de ki tam olsun!” diyerek öfke kusmuþtu. “Atalarýmýz bile tarlayý düz, kadýný kýz al demiþler!” deyip, kardeþine de hakarette bulunmuþtu.

Dul ve taygeldisi olan bir kadýný kardeþine deðil kendilerine yakýþtýramamýþtý…

Adam, dul bir kadýnla evlenmek istemesine anlayýþ gösteren en küçük ablasýyla dertleþtikleri bir gün; “Çaðdýþý kalmýþ bazý deðer yargýlarý yüzünden neden sevgiye anlayýþ gösterilmez?” diye yakýnmýþtý. “Erkek egemenliði,” demiþti ablasý. “Kadýnlarýn da bunu kabullendiði bir toplumuz,” diye devam etmiþti. “Elli yaþlarýndaki bir adam, on sekiz yaþýndaki bir kýzla evlendiðinde, aðzýnýn tadýný biliyormuþ diyen bir zihniyetten gelmeyiz. Elli yaþýndaki adama gösterilen o hoþgörü, ne yazýk ki hiç evlenmemiþ bir erkeðin dul bir kadýnla evlenmesine gösterilmiyor…”

Adam, yakýn çevresinin karþý çýkmasýna raðmen dul kadýnla evlenme iradesini inatla sürdürmüþtü. Kadýnýn yaþýný pek göstermemesi, yüz ve vücut güzelliði, taygeldisinin çok þeker bir kýz olmasý, adamýn aile çevresindekilerin gönüllerinde yumuþama yaratmamýþtý. Ýki aylýk niþanlýlýk döneminde gelin adayýna sýcak bir yaklaþýmda bulunmamýþlardý. Öðretmen olduðu için sadece saygý duymuþlardý.
***
Kadýn, istenmediðini anlamýþtý. Sevdiði adam; “Yakýnlarýmdan bazýlarýnca soðuk karþýlanabilirsin. Kýsa süre sonra el üstünde tutulacaðýna inanýyorum,” dediði için soðukluðu önemsememiþti. Ama, niþanlýsýnýn çok sevmenin de ötesinde saygý duymasý, fiziksel bir eksikliðinin içini acýtmasýna neden olmuþtu. Ýþte bu duygu, niþanlýsýna karþý dul bir kadýn olmanýn kör olasý damgasýný taþýmanýn ezikliðini hissettirmiþti. Bir de, bir hafta önce bir dergide okuduklarýyla ikileme düþmüþtü. Ýki kez dul kalan bir kadýn þöyle diyordu dergide.

…O iþten keyif almasýný bilmiyoruz. Kendimizi, adamýn keyfini yerine getirmekle yükümlü sayýyoruz. Kocam beni sevip okþasýn demenin alemi yok. Kendi arzunu gidermeye bak. Seviþme ve cinsel iliþkide kuduruk karý ol.
…Dul bir kadýn için ilk gece, kýzken gerdeðe girmesinden çok daha zordur. Gönlünü hoþ edeyim
diye iþve cilve yaptýðýnda adamýn kuþkuya kapýlýp, “Orospu neler biliyor. Kaþarlanmýþ” diye fikir yürütmesinden çekinirsin. Adam fantezilerini uygulamaya kalktýðýnda sen,”Hergele, bu iþlerin
erbabý olmuþ,” dersin içinden.
Dergideki bu açýklamalar kafasýný kurcalamýþtý.
          ***
Yattýklarýnda kocasýnýn kollarý arasýna girince heyecana kapýlan kadýnda ufak tefek titremeler belirdi. Yeni yakýnlarýnýn soðukluðu, kocasýna karþý duyduðu eziklik ve ikilemler depresyon olarak kendini göstermeye baþlamýþtý. Sýrtýnýn okþanmasý, yanak ve dudaklarýnýn yumuþak yumuþak öpülme-siyle bedenine tatlý gýdýklanmalar yayýlýyordu. Kocasýnýn artan öpüþ ve okþayýþlarýna karþýlýk verdiði halde titremesi geçmiyor, giderek artýyordu. Cinselliðini coþkuyla ortaya dökmeyi düþlerken, titremesini giderme derdine düþmüþtü. Bu telaþla vücudu geriliyordu. Memesinin okþanmasýyla duyduðu haz bile titreme ve gerilmesini gidermiyordu. Coþkusunu kýsýtlayýp þefkatli okþayýþlara yönelen kocasýna karþý eziklik duyuyordu. Kendini zorladýkça gerginliði artýyordu. Þok dalgalý titremelerle sarsýlýyor, kocasýný hayal kýrklýðýna uðratmanýn duygusal baskýsýyla bunalýyordu. Bunun sonucu soluk almada zorlanýyordu.

Adam, karýsýný sýrtüstü döndürdü. Ýnce yorganý biraz açtý.
     “Su vereyim mi caným?”
Kadýn, üzgün yüzünü göstermeden baþýyla hayýr dedi.
     “Kendini zorlama bir tanem…”dedi adam. “Karý koca olmamýz bile benim için en büyük mutluluk…” Dirseði üzerine doðruldu. Karýsýnýn alev alev yanan yüzünü okþadý. Kalbinin çok hýzlý attýðýný anlayýnca bir an endiþeye kapýldý. Fýrlamasýný engellemek istercesine elini üstüne koydu.
     “Derinden soluk alýp ver caným. Sen benim öncelikle kafamda eþsin...Yüreðimin eþisin...Ruhumun bir parçasýsýn...Kalbin, doðru söylüyorsun diyor. Zaten ona hiç yalan söylemedim. Bundan sonra da asla yalaným olmayacak...O da bana, ben de aynýyým ve ayný olacaðým diyor. Seni çok seviyorum sevgili kalbim...”

Yürekten gelen duygularý yansýtan sözler ve tatlý okþayýþlar bile kadýnýn titreme ve gerilmesini gidermiyordu. Doðrulurken kocasýný da kaldýrdý. Titreyen elleriyle kocasýnýn belden yukarýsýný soyarken kendini de soydurdu. Kollarý arasýna girer girmez her yaný okþanýverdi. Devrilerek yarý çýplak yattýklarýnda duyduðu hazzý içine çekerken,sarsýcý bir titreyiþ bu güzel olguyu alýp götürüverdi. Kocasý kollarýný býrakýverse, piminden kurtulan yay gibi fýrlayacak sandý kendini. Bu korkuyla öyle bir sarýldý ki, kocasý-nýn kaslý göðsüne basýlan memelerinin acýsýný duydu. Fiziksel acý da titreme ve gerilme belasýný yok edemedi. Giysiler üzerinden de olsa temas saðladý. Çare olmak bir yana, sýkýntýsýný hepten artýrdý bu uðraþý. Kocasýnýn tahrik olmamasýný kendi durumuna baðladý. Duyduðu utancý gölgelemek için kocasýnýn üstüne abanýp yüzünü göðsüne koydu. Kadýnlýðýný hissettirememenin yoksunluðuyla daralýyor, kocasýnýn hevesini yok ettiði düþüncesiyle ani sarsýlmalara uðruyordu.

Adamýn tek bir düþüncesi vardý. Güzel karýsýný gevþetmek ve yüreklendirmek.

Niþan ertesinde bir psikologa giderek on üç yaþýndaki bir kýza nasýl üvey babalýk yapabileceðini sormuþtu. Psikolog, “Kýz ergen sayýlýr,” diyerek hemen bilgilendirmeye geçmiþti. “Baba sevgi ve þefkatine özlem duyuyor ise ve bunu üvey babada bulup evlat duygusuna kapýlýrsa sorun yaþamaz. Annesini paylaþma zorluðu çekerse, hele; annesinin kendinden koptuðunu saplantý haline getirirse epey sýkýntý yaþar ve yaþatýr. Bilinçli ya da içgüdüsel davranýþlarla annesini kazanma duygusuyla üvey baba ile çatýþmaya girebilir. Bunun tersi de olabilir. Annesine kýzarak ya da kýskanarak üvey babaya farklý bir saplantýyla yönelebilir. Sert tepkiyle karþýlaþtýðýnda evden kaçmaya kalkar. Erkek çocuklara göre kýz çocuklarý genelde üvey baba ile daha iyi uyum saðlasalar da, baba otoritesinden uzak ve özgür yaþayan ergen kýz çocuklarý, bazý sorunlarý da beraberinde getirirler. En baþta, biyolojik olmayan babayý tehdit unsuru gibi algýlarlar. Anne ve üvey baba arasýnda bir yalýtým perdesi oluþtururlar. Kendilerini boþlukta hissedip, güçlü bir seksüel istek duyarlar. Bunu dýþarýda ya da deðiþik doyumlarla gerçekleþtirme yoluna giderler. Üvey babaya gelince; ergen yaþta kýzý olan bir kadýnla evlendiðini aklýndan hiç çýkarmayacak. Üvey baba olma korkusu duymayacak. Ýyi bir baba olmak yerine bir süre, duygusal katýlýktan kaçýnan nazik bir yabancý rolü üstlenecek. Baba olarak kendini sevdirmeye yönelmeyecek. Yönelmesi, çekici deðil itici olur. Sabýrlý ve zamana karþý dayanýklý duracak. Üvey kýzýný tanýmaya ve anlamaya çalýþacak. Sorun yaratýcý deðil, sorunlarý çözücü olacak. Olaðanüstü hoþgörülü olup, iþbirlikçi bir çizgide gidecek. Güven veren bir kiþiliðe bürünecek. Eðer bu çocuk erkek olsaydý, üvey baba daha fazla sýkýntý çekerdi. Oðlan, kendini evin erkeði gördüðü için otoritenin elinden alýnmasýna isyan ederdi. Kýz, babanýn kýzý olsaydý eðer, üvey annenin iþi hepten zor olurdu. O çaðdaki bir kýz, evin kadýný rolüne soyunur. Öyle ki, ölen annenin kadýnlýk görevini bile üstlenecek kadar kendini þartlandýrýr. Evin kadýnlýðýný bir baþka kadýna kaptýrmayý kolay kolay kabullenemez. Üvey anneyi düþman olarak bilinçaltýna yerleþtirir. Ýþte böylesine karmaþýk iliþkiler yumaðýdýr üvey anne, baba ve üvey evlat iliþkileri. Bunlar, araþtýrmalarla ortaya çýkarýlmýþ saklý gerçeklerdir.”

Psikologun dediklerini can kulaðýyla dinleyen adam, evleneceði dul kadýnla ilk cinsel iliþkilerinde nasýl davranmasý gerektiðini de sormuþtu. “Evlenen dul bir kadýnýn ikinci kocasýndan epey beklentisi vardýr,” diyerek söze baþlamýþtý psikolog. “Hele boþanarak dul kalmýþ bir kadýn, beklenti ummanýn yanýnda bazý endiþeler de taþýr. Bu endiþelerin en baþta geleni, kocanýn ve yakýnlarýnýn kafasýna, Acaba ne halt iþledi ki kocasý boþadý kuþkusunun girmesidir. Haksýz itham edileceði endiþesi onu içine kapanýk yapar. Beklentiler ise þunlardýr. Kendi ailesi yanýnda bile kendini sýðýntý gibi hisseden dul kadýnla, ekonomik gücü olmayan dul kadýnýn öncelikli ve ortak beklentileri, tutunacaðý bir dal, barýnacaðý bir yuvadýr. Kocasý ölmüþ ya da boþanmýþ dul kadýnlarýn ikinci kocalarýndan ortak beklentileri, kendilerine deðer verilmesidir. Ýkinci kocanýn daha anlayýþlý olmasýdýr. Ezikliðe ve utanca sürükleyecek söz ve davranýþlarda bulunmamasýdýr. Hele çocukluysa, çocuðunu istenilmeyen yabancý görmemesidir. Bakire bir kýzla ya da dul kadýnla evlenen bir erkek, eþi çekingen davranýrken cinsel egosunu öne çýkarmamalýdýr.”
      Adam iþte böylesine bilgilenerek evliliðe hazýrlanmýþtý.

“Üzülmeni istemiyorum bir tanem…” dedi olanca sevecenliðiyle. “Benimle evlenerek en büyük mutluluðu yaþattýn bana…Bu gece, güzel gelinimle gurur duydum...O kadar güzel gelindin ki caným... Beyaz bir kuðu gibiydin... Sana hayranlýkla bakan gözlerden anladým bunu... Kýskançlýk duygularým kabardý...Güzel gelinime yakýþýr harika bir düðünümüz oldu.” Karýsýnýn kalp atýþlarýyla titremesinin azaldýðýný anlayýp sevindi. “Seni o kadar çok seviyorum ki caným, bunun ölçüsü seviþmekle, cinsel iliþliyle ölçülemez...” Karýsýnýn boynunu ve omuzlarýný yavaþtan okþuyordu. “Burukluk duymaný istemiyorum bir tanem...Karý koca olarak yarý çýplak ve sarýlarak yatýyoruz. Benim aradýðým mutluluk buydu bir tanem...Ilýk nefesin kalbimi serinletiyor...Yumuþak tenin hararetimi alýyor... Güzel kokunla ciðerlerim ferahlýyor...” Titremesi yok olan karýsýnýn olaðan soluk alýp vermesiyle rahatladý. “Seni sevmek...öylesine yüce bir duygu ki benim dünyamda...bir sevgiliye duyulan aþktan da öte bir deðer bu...Senin bana sevgin de öyle caným...Ýnan bir tanem, bunu yürekten hissediyorum...”

Adam, tatlý dil dökmeyi bir süre daha sürdürdü. Karýsýnýn uyukladýðýný anlayýnca saçlarýna sessizce öpücük kondurdu. Gözlerini kapatýp uyumaya çalýþýrken keyfinin kaçtýðý þöyle dursun, sevgi, þefkat ve mutluluk duygularýnýn yarattýðý bir aydýnlýk oluþtu yüzünde...
                               ***
Gece nasýl yattýysa sabah öyle uyandý kadýn. Günün iyice aydýnlandýðý saatlerde. Kocasýnýn tatlý öpücüðü ve güzel dilekleriyle...Ve bülbül þakýmasýyla...Sevgili kocasýnýn gidip güneþlikleri çekmesi ve pencereyi açmasýyla bülbüllerin armonisi daha da canlýlaþtý. Þakýyan bülbüller geceyi korkuyla, kendisi gibi kabusla geçirmiþ olabilirlerdi. Ama þimdi, güzel bir güne þakýmayla baþlýyorlardý. Yaþam, sadece kötü geçen zamanlar dilimi deðildi. Güzelliklerle de doluydu. Sabahtan bu yana olduðu gibi...

Kocasý dýþarýya çýkýnca koþarcasýna ebeveyn banyosuna geçti kadýn. Saçlar taranmýþ ve azdan kokulanmýþ olarak çýktý banyodan. Yüzü gülüyordu. Dinçti ve kendini birleþmeye hazýr hissediyordu. Alelacele ipek pijamalarýný çýkardý. Askýlý, incelikli kýsa bir gecelik giydi. Sessiz güldü. Kendine güven aþýlamanýn havasýyla yataðýn baþucuna kadar salýnarak geldi. Heyecanýný sesli soluk vererek gidermek istedi. Bir ayaðý yavaþtan titremeye baþlasa da önemsemedi. Ýçeriye giren ve güler yüzle yaklaþan kocasýnýn, “Çok güzelsin caným,” demesine sevindi. Belinden sarmalayan kocasýnýn boynuna doladý kollarýný. Öpülmeyi beklemeksizin sunduðu dudaklarýný, kucaklanýp yataða alýnýrken de çekmedi. Bir beden olurcasýna yatarlarken, kocasýnýn ateþli öpüþ ve okþayýþlarýna taþkýn bir arzuyla karþýlýk verdikçe kendine güveni artýyordu. Coþkulu bir seviþmeyle birleþmeye doðru yol alýrlarken bir bülbülün sesi daha yakýndan gelmeye baþladý. Onlarý kutlarcasýna duraksamadan þakýyordu. Belki de, onlara özendiði için eþini çaðýrýyordu...
     Kim bilir?..
                                        ***
Kadýn, bütünüyle kocasýnýn üzerinde yatýyordu. Gece çektiði sýkýntýlar yüzünden fark edemediði kýlsýz göðsüne, kaslý omuzlarýna arada bir hayranlýk öpücüðü konduruyordu. Dün geceki gibi eziklik içinde yatan kadýn bir deðildi. Ruhen ve bedenen kocasýnýn olmuþ bir kadýndý...Mutlu ve kocasýný mutlu eden bir kadýndý. Doygun doyuma ulaþmanýn tüm duruluðu güleç yüzünde okunuyordu. Kocasýnýn yüzünde olduðu gibi...Gevþemenin verdiði rahatlýkla gözler yarý açýk yatak keyfi yapýyorlardý. Patlamaya hazýr tomurcuða benzeyen ezik memeleri, yumuþak dokunuþlarla okþandýkça, gerdekten çýkan gelinin yüzünde oluþan o doyulmaz güzelliðe bir yenisi daha ekleniyordu...Bu güzelliklerin arada bir öpülerek dudaklarýnda toplanmasýna bayýlýyordu. Tatlý yaramazlýkta kendi de boþ durmuyordu. Sürtünerek kocasýný azdýrýyordu.

Kadýn,ilk cinsel iliþkilerinin onulmaz tadýndaydý hâlâ. Birlikte doyuma ulaþýrlarken yaptýklarýna için için gülüyordu. O doyulmaz hazla inlerken kocasýnýn sýrtýný týrnaklamasý, tüm yaþamýnýn en coþkulu anýsý olacaktý. Ýlk kez doyumu tatmýþtý. Mutluluðun doruða ulaþýlmasýydý o an...Muhteþem bir kendinden geçiþti...Zevkten ölmek, sonra da yaþam kaynaðýndan alýnan can suyuyla yeniden dirilmek gibi bir þeydi o duyum...O an kocasýný yiyesi gelmiþti…Çiftleþmelerinin ardýndan erkeðini yiyen karadul örümceði gibi...Kocasýnýn ensesine öbür yastýðý koyarken, memesinin öpülmesiyle yeniden alevlendi. Gece yaþattýðý kâbusun bedelini ödercesine yedirip yutturmak istedi memelerini. Ýyice doyurup, tatlý olarak da dudaklarýný sundu. Yeniden temas saðlayýnca güldü kýkýr kýkýr. Sevip okþadýkça, fazlasýyla karþýlýk bulmanýn tadýna doyamýyordu. Kocasýna duyduðu aþk ve harika bir birleþmeden sonra, gerçek karý koca olmanýn verdiði duru huzurla yeniden yaratýlmýþ gibi hissediyordu kendini. Mutluluk duygularý tüm benliðini sarmýþken aklýna gelen, her dul kadýnýn çekindiði o korkuyla tedirgin oluverdi. Kocasýnýn kafasýnda oluþabilecek, bunlarý bildiðine göre...demek ki?..kuþkusuyla keyfi biraz kaçsa da, gönlünce sevmenin eþsiz tadý her þeyi bastýrdý. Kocasýnýn kýlsýz göðsünü öpmek geldi içinden. Öptü. Ufaktan ýsýrdý bile.

Bir süre sonra kocasýný ikinci kez yemek istedi...

Veysel Baþer