Vakýflar Öðrenci Yurdu.... Duygusallýktan en eski battaniyenin ve yastýk yüzünün verilmesine bile aldýrmamak.. Sizi, parmak kadar bir çocuðu yani Yurt Ýdaresine emanet edip giden Babanýz ve Ona caddenin taa sonuna kadar silueti kayboluncaya kadar hasretle bakýþ ve dokunsalar aðlayacak konum, Nohut, piyaz, sabahlarý aþýrý kaynamaktan yeþillenmiþ yumurta, 'Vaktiyle zamanýyla tamamýyla gelmezsen zýrnýk yemek yok' diyen Fikret ve Abuzer Ustalar yani aþçýlar, akþam iki saat mütalaa yani çýt çýkarmadan zorunlu ders çalýþma programý, Hafta sonlarýnda akþamlarý Ýstasyon Lokalinde iki saat televizyon seyretme izni... Elektrikler kesilince Müdüre küfür bazen güzel sesli bir arkadaþýn Kur'an Tilaveti, cumartesi pazarlarý elde çamaþýr yýkama, Koðuþta sabaha kadar cinleriyle sesli konuþan ve uyutmayan Dozer Yusuf, Koðuþlarda su þakalarý, Memleketten nadiren ziyarete gelen yakýnlar, Yýllar sonra Yurdun önünden geçince bunlar geldi aklýma, binlerce unutulmaz anýdan en çok hatýrlananlar...Hey gidi günler...