SÝZÝNKÝLER DAHA DEMOKRAT

     

Öfkeyle çarpýlan demir kapýnýn sesi neredeyse üç mahalle öteden duyuldu. Ardýndan, tükürmedi günahýný almayalým da yere tükürür gibi yaptý. Ama kýzgýnlýðý geçecek gibi deðildi, baðýrýp çaðýrmaða baþladý:
-Zorla sövdürecekler adamý! Demokrasi denen þey böyle mi oluyormuþ? Demokratlýk bu mudur yahu? Almýþ eline, o eski beþlik rengi elliliði. Rüzgardan zavallýnýn beli kýrýlacak, tek baþýna uçuþup durur. Bir de yemin ettireydin bari!
Ev ahalisi, konuklar þaþkýnlýk içinde adamý izliyorlardý. Susacaðý yoktu onun da:
-Dört tane oy var bu evde, dört! Kapý gibi. Tanesi on iki buçuða öyle mi? Git dilenciye ver sen onu!
Adam baðýrdýkça ortalýðý inletiyor, ortalýk inledikçe de durum anlaþýlýyordu. Tamam, doðru dürüst parasý pulu olmayan bir partinin görevlisi, kelli felli partilerin daðýttýðý seçim rüþvetlerine özenip, belki de kendi cep harçlýðýndan, bir elli liracýk getirdi. Çam sakýzý çoban armaðaný diyelim. Olur ya, belki garip “O da ne evladým. Bizim oyumuz, siyasal görüþlerine katýldýðýmýz için, inandýðýmýz için zaten sizin partiye. Hem para daðýtmak da ne oluyor!” deneceðini bile düþünmüþtür gelirken.
     Düþünmüþtür de hangi devirde yaþýyoruz, onu hesaplayamamýþtýr.
Bu arada adam, baðýrýþlarýný ev ahalisini tehdide dönüþtürmüþtü, her olasýlýða karþý:
-Bana bakýn, bu evden o partiye bir tane oy çýksýn, hiç birinize bir lokma ekmek yok. Kapý dýþarý ederim, kapýdýþarý!

…

Onca eliaçýk parti dururken o partiye oy veren de kolay kolay çýkmazdý gerçi. Bu arada adamý yumuþatmak için karýsý söze karýþtý:
-Üle efendi, neyidi o dün akþam gelen particilerin demokratlýðý öyle; ah ah ah! Ne güzel süslemiþlerdi o pasta kutusunu, fiyonklu miyonklu.
Kadýnýn bu sözlerinden sonra, birden hava deðiþmiþ, asýlan yüzler gevþemiþ, güzellikler anlatýlmaða baþlanmýþtý.
Sözü evin kýzý aldý:
-Sahi anne pastalar da çok lezzetliydi.
Az önce ortalýðý ayaða kaldýran adam bu kez mayýþýp bir kýyýya iliþmiþti. Sözlerine oradan devam etti:
-Pasta da bir þey mi haným, yedikçe kutunun dibinde görünenler neydi öyle? Ne döþemiþlerdi pastanýn altýna? Ýþte ben demokrat diye o partiye derim. Demokrasi havarisi diye, bütün engelleri aþýp o partinin pasta kutularýný daðýtanlara derim.
Heyecandan yerinde duramayan kýz yine araya girdi:
-Buba bilezik alacan demi? Bak geçen seçimde söz verdin, bu seçim için!
Adam kýzý ‘ha hý’yla geçiþtirirken, karýsý, konuklar anlamasýn, diye yüz göz edip bunlarý susturmaða çalýþýyordu.

     …

Oysa bu iþleri bilmeyen mi kalmýþtý. Konuk kadýn, vücuduyla baþýný birbirine ters yönde bir çalkaladý:
-Ay o da bir þey mi? Bize de geldiler de, sizin meteliksiz particiye yaptýðýnýz gibi, eþikten içeri sokmadýk. Hem onlarýn demokrasi anlayýþlarý güdük kalýr bizimkilerin yanýnda! Yarým kilo kuru pastanýn altýna kaç kuruþ sýðar!
Ev ahalisi merakla bakanken, kadýn övünmeyi sürdürdü:
-Bizimkiler öyle mi? Kapýyý açar açmaz. Para saymak filan yok; tomar tomar, avuç avuç atýyorlar üstüme. Altýnda kalýp ezilmekten korktum: “Yetiþin memleketi kurtarýyorlar!” diye bir çýðlýk atarsýn. Ýmdadýma çocuklar koþtu da… Sonracýðýma, topla topla bitiremediler. Kolay mý, onca para!

…

Ev ahalisinin aðzý bir karýþ açýk kalmýþtý. Kendini toparlamaða çalýþan kýzýn sesi duyuldu bir zaman sonra:
-Kýz teyzeee, sizinkiler daha demokratmýþ ayoooll!


av.mehmetonder@hotmail.com